Η υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών, μέσα από τη σταδιακή τροποποίηση του καθημερινού διαιτολογίου, αποτελεί σήμερα τον μόνο ουσιαστικό και πραγματικά αποδοτικό τρόπο αντιμετώπισης, του πολυπαραγοντικού προβλήματος της παχυσαρκίας, ενώ ταυτόχρονα προσδίδει μέγιστα οφέλη στην πρόληψη σχεδόν όλων των χρόνιων εκφυλιστικών νοσημάτων.

Υπό αυτό το πρίσμα γίνεται εύκολα αντιληπτό, πως κάθε παρέμβαση με σκοπό την προαγωγή των διατροφικών συνηθειών, υιοθετείται πολύ πιο εύκολα στην παιδική ηλικία, παρά αργότερα όταν οι λανθασμένες διαιτητικές συνήθειες έχουν πια εδραιωθεί.

Παράλληλα είναι μείζονος σημασίας, κάθε εκπόνηση διατροφικών συστάσεων να έχει ουσιαστικό στόχο το εγγύς οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού, παρά το ίδιο το παιδί, αφού όλα ξεκινούν από αυτό ακριβώς το περιβάλλον.

Πολλές μητέρες κι ακόμη περισσότερες γιαγιάδες, συνηθίζουν από υπερβολικό ενδιαφέρον να 'μπουκώνουν' τα παιδιά από τη νηπιακή τους κιόλας ηλικία και μάλιστα με λανθασμένες επιλογές (πόσες μαμάδες δεν θεωρούν ακόμα και σήμερα το βούτυρο ιδανική πηγή λιπαρών για το παιδί τους …).


Η κυριότερη πηγή ανησυχίας για μια μαμά και ειδικά για μια γιαγιά είναι η ανορεξία. Έτσι λοιπόν το παιδί φθάνει στο σημείο να παραταΐζεται. Τα λιποκύτταρά του αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται, πέρα από τις κανονικές αναλογίες.

Αυτά, όμως τα ειδικού τύπου κύτταρα το παιδί θα τα κουβαλά μια ζωή….

Το πόσο κανείς θέλει αλάτι ή ζάχαρη στο φαγητό του, είναι προτιμήσεις και συνήθειες που γαλουχήθηκαν κυρίως από τα κριτήρια γεύσης της μαμάς του..
Πόσες μητέρες δεν ζαχαρώνουν την πιπίλα, πόσες δεν βάζουν ζάχαρη στο γιαούρτι του παιδιού, αποξενώνοντάς το ουσιαστικά, από τις πρωτογενείς γεύσεις.


Ως προς τις υγιεινές διατροφικές (και όχι μόνο) συνήθειες που θα ήταν γόνιμο να αποκτήσει το παιδί, προτείνεται:

  • Εξισορρόπηση των προσλαμβανόμενων από τη διατροφή θερμίδων και της σωματικής δραστηριότητας, με στόχο τη φυσιολογική ανάπτυξη
  • 1 ώρα καθημερινά μέτριο ή έντονο παιχνίδι ή άλλη σωματική άσκηση
  • Καθημερινή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, περιορισμός κατανάλωσης χυμών (εφόσον υπάρχει επαρκής κατανάλωση φρούτων)
  • Προτίμηση φυτικών ελαίων (ιδιαίτερα ελαιόλαδου) και μαλακών μαργαρινών χαμηλών σε κορεσμένα και trans λιπαρά οξέα αντί του βουτύρου ή άλλων ζωικών λιπαρών
  • Κατανάλωση αρτοσκευασμάτων και δημητριακών ολικής άλεσης αντί των αντίστοιχων επεξεργασμένων προϊόντων
  • Μείωση της πρόσληψης αναψυκτικών και τροφίμων που περιέχουν ζάχαρη
  • Καθημερινή κατανάλωση γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων αποβουτυρωμένων ή χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά
  • Αυξημένη κατανάλωση ψαριών, ιδιαίτερα των λιπαρών, ψητών ή βραστών
  • Μειωμένη πρόσληψη αλατιού, συμπεριλαμβανομένου και του αλατιού από τα επεξεργασμένα τρόφιμα.

Επιπρόσθετα με τις ανωτέρω συστάσεις, οι γονείς πρέπει να υιοθετήσουν και ένα εποικοδομητικό τρόπο συμπεριφοράς, που θα δημιουργήσει το ιδανικό κλίμα ώστε όλες αυτές οι συστάσεις να εφαρμοσθούν.
Φράσεις όπως 'φάε για να ψηλώσεις', 'φάε για να σε πάω βόλτα', 'φάε για να σου πάρω παιχνίδια' πρέπει να εκλείψουν από τον κώδικα επικοινωνίας παιδιού-γονιού.

Το παιδί καταλαβαίνει, με τον τρόπο αυτόν ότι η πρωταρχική οδηγία των μεγάλων προς το ίδιο είναι να τρώει κι ότι όλα επιτυγχάνονται μέσω του φαγητού.

Κινηθείτε λοιπόν ήρεμα και με διπλωματία, για να μην υπάρξει δημιουργία κλίματος ανησυχίας μέσα στο σπίτι, που θα κάνει χειρότερα τα πράγματα.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ζεαξανθίνη: Όσα πρέπει να ξέρουμε για το αντιοξειδωτικό των ματιών
Ξεκινά σε λίγες ημέρες το 14ο Συνέδριο Φαρμακευτικού Management
Ποια αντισυλληπτικά συνδέονται με πρόκληση όγκων στον εγκέφαλο