Γρ. Σαραφιανός: Παρωχημένοι νόμοι άνω των 25 ετών και άνιση πληρωμή φρενάρουν τις ιδιωτικές κλινικές

Τα αγκάθια του Εθνικού συστήματος υγείας και πως αυτά επηρεάζουν τις ιδιωτικές κλινικές παρουσίασε προ ημερών στην Βιέννη ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Ιδιωτικών Κλινικών κ. Γ. Σαραφιανός. Η παρουσίαση έγινε κατά τη συνάντηση των εκπροσώπων των ιδιωτικών κλινικών της Γαλλίας, Ελλάδας, Αυστρίας, Σερβίας, Ουγγαρίας, Λιθουανίας, Πολωνίας με θέμα Strategy meeting for EEC members of the UEHP.

Σύμφωνα λοιπόν με την ομιλία του προέδρου της ΠΕΙΚ αναφέρθηκαν τα εξής:

Το νομοθετικό πλαίσιο για τη λειτουργία των Ιδιωτικών Κλινικών είναι παρωχημένο καθώς στηρίζεται σε δύο προεδρικά διατάγματα του 1991 και του 2000, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την σημερινή πραγματικότητα. Παρόμοια ισχύουν και για τα δημόσια νοσοκομεία που λειτουργούν εντός του νομικού πλαισίου του 1982, το οποίο έχει καταστεί ξεπερασμένο, ως αποτέλεσμα των εξελίξεων και δεν λειτουργεί, αλλά πάντως χωρίς να υπάρχει καμία αρνητική συνέπεια για τους Διευθυντές Νοσοκομείου, που διορίζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση και τον Υπουργό Υγείας.
Άνιση πληρωμή ίσων υπηρεσιών. Καταρχήν είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι τα Δημόσια Νοσοκομεία δεν καταρτίζουν προϋπολογισμούς, ή ισολογισμούς, δεν υποβάλλουν τιμολόγια. Ως εκ τούτου, κανείς δεν γνωρίζει το κόστος των υπηρεσιών, ενώ ακόμη και η μισθοδοσία, ένα σημαντικό ποσοστό των λειτουργικών εξόδων της κάθε νοσοκομειακές καλύπτεται άμεσα από το Υπουργείο Οικονομικών. Το θέμα είναι ότι για ίδιες υπηρεσίες υγείας οι πληρωμές των δημόσιων νοσοκομείων συγκριτικά με τα ιδιωτικά είναι η μέρα με τη νύχτα. Εκτιμάται ότι το ημερήσιο κόστος νοσηλείας στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στα δημόσια νοσοκομεία ανέρχεται σε 3.100 ευρώ, ενώ οι Ιδιωτικές Κλινικές πληρώνονται με 132 ευρώ ανά ημέρα. Εκτιμάται ότι στον ιδιωτικό τομέα το μέσο ημερήσιο κόστος είναι 1.500 ευρώ. Επίσης, στα δημόσια νοσοκομεία ο ασθενής δεν επιβαρύνεται οικονομικά, ενώ στον Ιδιωτικό, με υπουργική απόφαση, είναι υποχρεωτικό να πληρώσει το 30%-50% της τιμής του ΚΕΝ για το κόστος της νοσηλείας.
Η πρόσβαση στην αγορά της υγειονομικής περίθαλψης είναι ελεύθερη. Ωστόσο, η οικονομική κατάσταση της χώρας, τα οικονομικά προβλήματα του πληθυσμού, η απαιτούμενη ιδιωτική πληρωμή σε ιδιωτικές κλινικές και η ταυτόχρονη κατάρρευση του συστήματος Δημόσιας Υγείας δημιουργούν προβλήματα στην ελεύθερη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας. Στα δημόσια νοσοκομεία, χρειάζεται υπομονή, αφού η αναμονή για την εξέταση υπερβαίνει 6-7 ώρες, η οποία μπορεί να είναι κρίσιμη για τη ζωή του ασθενούς. Την ίδια στιγμή, πολύμηνες είναι και οι λίστες αναμονής για χειρουργική επέμβαση στα δημόσια νοσοκομεία, λόγω έλλειψης γιατρών, νοσηλευτών, μη λειτουργία ιατρικού εξοπλισμού, που θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο τη ζωή του ασθενή. Προς αποφυγήν αυτών των δυσάρεστων γεγονότων στις Ιδιωτικές Κλινικές καταφεύγουν όσοι μπορούν να το αντέξουν οικονομικά, δεδομένου ότι η οικονομική επιβάρυνση είναι σημαντική λόγω της ελάχιστης οικονομικής κάλυψη από το κρατικό ταμείο ασφάλισης. Υπάρχουν, επίσης, τα εμπόδια στην πρόσβαση σε νέες θεραπείες, φάρμακα, διαγνωστικές εξετάσεις, οι οποίες είναι ακριβές, δεδομένου ότι το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων καθυστερεί τη συμπερίληψή τους στον κατάλογο εκείνων που καλύπτονται οικονομικά.
Παρωχημένες απαιτήσεις όσον αφορά την υποδομή των νοσοκομείων. Οι απαιτήσεις αναφέρονται σε κτιριακές υποδομές, τμ κοινού, ιατρικών και βοηθητικούς χώρους. Απαιτήσεις όμως που βασίζονται σε δεδομένα που ίσχυαν πριν από 16 χρόνια. Οι οποίες απαιτήσεις δεν λαμβάνουν υπόψη τους σημερινά δεδομένα, όπως κατάργηση μηχανημάτων ή τμημάτων, συγχωνεύσεις τμημάτων, εξελιγμένος εξοπλισμός που παραδοσιακά με την πάροδο του χρόνου γίνεται μικρότερος. Αντί αυτών οι απαιτήσεις που υπάρχουν λένε ότι ο αξονικός τομογράφος πρέπει να καταλαμβάνει 25 τ.μ. ή τα εξωτερικά ιατρεία ελάχιστο χώρο 9 τ.μ. Αρα υπάρχει μία νομοθεσία περιοριστική που λειτουργεί αρνητικά.
Ανιση απαιτήσεις όσον αφορά την στελέχωση. Ο Νόμος προβλέπει προσωπικό ανάλογα με τα κρεβάτια και δεν εξετάζει την πληρότητα της Ιδιωτικής Κλινικής. Για παράδειγμα, στην ιδιωτική κλινική προβλέπεται ένας γιατρός στο καθήκον ανά 15 κρεβάτια και 3 νοσηλευτές ανά 10 κλίνες. Στα δημόσια νοσοκομεία, η αντιστοιχία είναι συχνά μία νοσοκόμα ανά 30-40 ασθενείς.
Στο παρελθόν το Δημόσιο για την προμήθεια των μονάδων έκανε απευθείας αναθέσεις. Πλέον εδώ και αρκετό καιρό δεν γίνονται διαγωνισμοί. Πρέπει το κράτος να κάνει πανελλαδικό διαγωνισμό για όλα τα νοσοκομεία και να υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα που θα ορίζει το διάστημα για την εκδίκαση των ενστάσεων και την τελική ανάδειξη του αναδόχου.
Εκκρεμούν πληρωμές από Ασφαλιστικά Ταμεία ύψους 135 εκατ. ευρώ σε ιδιωτικές κλινικές για νοσηλείες που εκτελέστηκαν την περίοδο 2007-2011. Το ποσό από το νόμο που δημοσιεύθηκε στις 31/10/2016 θα καταβληθεί μέχρι το τέλος του Ιουνίου του 2017 χωρίς τόκο και με υποχρεωτική έκπτωση του 10%.
Υπάρχουν πολλοί σύλλογοι ασθενών, πάνω από 100, αλλά δεν έχουν μια ενιαία φωνή. Ο μόνος σύλλογος που είναι πολύ καλά οργανωμένος και έχει επίσης έναν εκπρόσωπο στο Διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου Ασφάλισης είναι ότι αυτός των Νεφροπαθών.
Στις Δημόσιες Κλινικές, σύμφωνα με Υπουργική Απόφαση, το Ταμείο Ασφάλισης πληρώνει το 70% της τιμής του ΚΕΝ, και οι μισθολογικές δαπάνες καλύπτονται απευθείας από το Υπουργείο Οικονομικών. Στις Ιδιωτικές Κλινικές, σύμφωνα με Υπουργική Απόφαση, το ασφαλιστικό ταμείο πληρώνει το 90% της τιμής του ΚΕΝ. Από αυτό αφαιρείται η συμβολή του ασθενούς, η οποία είναι 30% και 50% για τους αγρότες, και στη συνέχεια, λόγω της υπέρβασης του προϋπολογισμού του Ταμείου Ασφάλισης, έχει μπει υποχρεωτική έκπτωση 48%. Τι σημαίνει αυτό; Αναφέρονται τρία παραδείγματα: