Σάββατο, 11 Απριλίου 2015, 23:46Γυναίκα, 22 χρονών, 73 κιλά, 175 ύψος
Ιστορικό
Γεια σας Χριστός ανέστη! έχω κάποιο πρόβλημα δεν βγαίνω από το σπίτι δεν έχω παρέες από εκεί που είμαι καλά πέφτω ψυχολογικά απότομα τα βράδια καμιά φορά κλαίω και στεναχωριέμαι χωρίς λόγο από μικρός έτσι είμαι δεν μίλαγα ποτέ για οτιδήποτε με απασχολούσε τα κρατούσα όλα μέσα μου και ακόμα έτσι είμαι δεν νιώθω καλά νιώθω άρρωστος νιώθω μόνος και όλο αυτό με πνίγει όταν είμαι σε πολύ κόσμο νιώθω πολύ χάλια δεν μπορώ αρχίζω ιδρώνω και νομίζω ότι όλοι με κοιτάνε καμιά φορά κάθομαι όλοι μέρα στο δωμάτιο κλείνω τα πάντα κάθομαι σκοτάδι και ακούω τραγούδια δεν πιστεύω να έχω κατάθλιψη αλλά ότι και να έχω με έχει κουράσει δεν έχω μιλήσει σε κανέναν για το πως νιώθω γιατί και να μιλήσω δεν θα
Ερώτηση
δώσει κανείς σημασία οι γονείς μου με βλέπουν με το χαμόγελο και της πλάκες αλλά πίσω από αυτό το χαμόγελο κρύβεται πόνος δεν μπορώ να πάω σε ψυχολόγο δεν θα νιώσω άνετα να μιλήσω μαζί του θα κολλήσω πιστεύω...
Σάββατο, 11 Απριλίου 2015, 23:46
Καλημέρα και χρόνια σας πολλά! Το ζήτημα, όμως, σε αυτά που περιγράφετε είναι ότι δεν ανοίγεστε και δεν έχετε εμπιστοσύνη στο να μοιραστείτε πράγματα, που έχετε βαθιά μέσα σας και σίγουρα σας απασχολούν. Τα άτομα, που θα εμπιστευθείτε, δεν είναι και δεν θα είναι πολλά, αλλά χρειάζεται να ψάξετε μέσα σας τι είναι αυτό, που σας δυσκολεύει να είστε ανοιχτός με τους ανθρώπους. Τι φοβάστε, τι σας ανησυχεί. Έχετε μεγάλη συστολή και αυτό από κάπου πηγάζει. Η θλίψη και η μελαγχολία δείχνει, ότι δεν σας αρέσει αυτό που ζείτε. Πρέπει να βρείτε την πηγή, που σας το προκαλεί όλο αυτό, για να καταφέρετε να το λύσετε. Εάν δεν μπορείτε μόνος σας, πρέπει να ζητήσετε την βοήθεια ενός ψυχολόγου. Ο ψυχολόγος είναι ειδικός και δεν έχει καμία συναισθηματική ανάμειξη μαζί σας. Η βοήθεια, που θα λάβετε θα είναι επαγγελματική, τηρεί το απόρρητο των πληροφοριών που θα δώσετε και θα σας στηρίξει να βρείτε την αρχή του νήματος.