Τρίτη, 14 Απριλίου 2015, 02:12Άνδρας, 19 χρονών, 53 κιλά, 163 ύψος
Ιστορικό
Ειμαι απο Θεσσαλονικη εχω περασει νοσηλευτικη στο Ηρακλειο Κρητης απο επιλογη, ελεγα πως θελω να φυγω απο κει να κανω οτι θελω μονη μου αρχικα περνουσα καλα μετα απο μηνες ομως αρχισε η νοσταλγια για τη πολη μου για το σπιτι μου για τους γονεις μου ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Στη Κρητη ειμαι μονη και μου λειπει η ατελειωτη περιποιηση της μητερας μου, ειμαι μοναχοπαιδι. Στο σπιτι εκει κλαιω συνεχεια και ειμαι μελαγχολικη, ουτε ορεξη πανεπιστημιο εχω καθε φορα που ανεβαινω πανω για γορτες ειμαι πολυ χαρουμενη .οταν πλησιαζει ο καιρος να φυγω κλαιω με λυγμους ειμαι ολη μερα στεναχωρημενη ορισμενες φορες γινομαι οξυθημη και ουτε καν τρωω. δε θελω να γυρισω πισω στη Κρητη θελω να κατσω σπιτι. ψυχικα ειναι χαλια.
Ερώτηση
βρισκομαι σ αδιεξοδο ειμαι χαλια δε ξερω τ. να κανω. στους γονεις μ δε προκειται να πω τιποτα γιατι θα μου πουν δικη σ επιλογη ηταν να φυγεις, κ θα χουν κ δικιο... νιωθω θα καταρρευσω! χρειζεται να επισκεφτω καποιον ειδικο?
Τρίτη, 14 Απριλίου 2015, 02:12
Καλημέρα σας και Χρόνια πολλά! Καταλαβαίνω, ότι δεν είναι εύκολη η ζωή ενός ενήλικα. Και τι σημαίνει αυτό ... Να φεύγει κάποιος από την ζεστή αγκαλιά και προστασία των γονιών και να αναλαμβάνει την ζωή του εξολοκλήρου μόνος του. Από την άλλη, όμως, η αυτονόμηση είναι στην αρχή δύσκολη και μας ξεβολεύει, αλλά από την άλλη μας κάνει πιο δυνατούς, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ελευθερία να ορίσουμε την ζωή μας, όπως ακριβώς θέλουμε εμείς. Είναι σίγουρο, ότι σας λείπουν οι δικοί σας και επειδή είναι η πρώτη φορά, που απομακρύνεστε από εκείνους, είναι δύσκολο. Σκεφτείτε, όμως, τα καλά που έχει να σας δώσει η παραμονή σας και οι σπουδές σας στην Κρήτη. Πέρα από το ότι θα σπουδάσετε αυτό, που αγαπάτε, μπορείτε να κάνετε φίλους, να αποκτήσετε εμπειρίες, να γεμίσετε με εικόνες πρωτόγνωρες για εσάς. Η Κρήτη είναι ένα υπέροχο νησί, που μπορείτε με την καινούρια σας παρέα να το εξερευνήσετε και να μάθετε πολλές μυστικές και καινούριες ομορφιές. Οι γονείς σας είναι Θεσσαλονίκη και σας περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες κάθε φορά, που θα μπορείτε να τους επισκέπτεστε. Δεν τους χάνετε. Τα χρόνια, που διανύετε και ιδίως τα φοιτητικά είναι ανεπανάληπτα. Να τα ζήσετε χωρίς φόβους και ανασφάλειες. Πολλά παιδιά σαν και εσάς σπουδάζουν μακριά από τα πατρικά τους. Και εσείς μπορείτε, αρκεί να σταθείτε στα θετικά του πράγματος.