Αγγλικός όρος

anorexia nervosa

Ορισμός

Μια διατροφική διαταραχή η οποία χαρακτηρίζεται από απώλεια βάρους, απίσχνανση, διαταραχή της εικόνας του σώματος και φόβο για την αύξηση του βάρους. Οι ασθενείς με αυτή τη διαταραχή χάνουν βάρος είτε λόγω υπερβολικής δίαιτας είτε αποβάλλοντας της θερμίδες τις οποίες κατανάλωσαν. Η νόσος τυπικά εμφανίζεται στις βιομηχανικές χώρες και συνήθως ξεκινάει κατά την εφηβεία. Οι νεαρές γυναίκες είναι 10 έως 20 φορές πιθανότερο να εμφανίσουν τη νόσο σε σχέση τους άνδρες. Τυπικά, η απώλεια βάρους είναι μεγαλύτερη από το 15% και συχνά συνοδεύεται από σημαντικές μεταβολικές διαταραχές. Σε αυτές μπορεί να συμπεριλαμβάνονται σοβαρές ηλεκτρολυτικές διαταραχές, υποπρωτεϊναιμία και ενδοκρινικές διαταραχές. Επίσης είναι δυνατόν να εκδηλωθούν διαταραχές στο ανοσοποιητικό σύστημα, αναιμία και δευτεροπαθείς καρδιακές αρρυθμίες. Στις γυναίκες η αμηνόρροια είναι επίσης χαρακτηριστική. Η νόσος, συχνά είναι ανθεκτική στη θεραπεία. Η διάγνωση τίθεται με βάση τα ακόλουθα κριτήρια: Υπερβολικός φόβος μήπως και εμφανιστεί παχυσαρκία. Αυτός ο φόβος δεν περιορίζεται καθώς ο ασθενής χάνει βάρος. Ο ασθενής ισχυρίζεται ότι είναι παχύς ακόμα και όταν είναι απισχνασμένος. Είναι δυνατόν να παρατηρηθεί απώλεια ακόμα και 25% σε σχέση με το αρχικό βάρος του ασθενούς. Δεν υπάρχει κάποια γνωστή παθολογική κατάσταση η οποία να προκάλεσε αυτή την απώλεια βάρους. έπάρχει μια άρνηση διατήρησης του σωματικού βάρους πάνω από ένα ελάχιστο φυσιολογικό για την ηλικία και το ύψος του ασθενoύς. Συνήθως απαιτείται ενδονοσοκομειακή ψυχιατρική αντιμετώπιση εάν ο ασθενής συνεχίζει να αρνείται να το φαγητό. Είναι δυνατόν να χρειαστεί παρεντερική σίτιση.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Η νοσηλεύτρια, ο διαιτολόγος και ο ιατρός παρακολουθούν τα ζωτικά σημεία και τα επίπεδα των ηλεκτρολυτών του ασθενούς · την καθημερινή πρόσληψη και απέκκριση τροφής· τον τύπο της τροφής, την ποσότητα της τροφής και κατά προσέγγιση τις θερμίδες που προσλαμβάνει ο ασθενής· και τις εργαστηριακές του εξετάσεις. Ο ασθενής ζυγίζεται καθημερινά ή ανά εβδομάδα ανάλογα με το τι ενδείκνυται σε κάθε περίπτωση. Επίσης αν είναι αναγκαίο, ο ασθενής ελέγχεται, πριν από τη μέτρηση του βάρους του, μήπως και έχει κρύψει κάποιο βάρος σε κάποια από τις κοιλότητες του σώματος, στις μασχάλες ή στα μαλλιά. Παρέχονται στον ασθενή μικρά και συχνά γεύματα καθώς και πλούσια σε θερμίδες υγρά· ο ασθενής είναι πιθανόν να δεχθεί υγρά πιο εύκολα. Εάν είναι απαραίτητη η σίτιση του ασθενούς παρεντερικά ή μέσω ρινογαστρικού καθετήρα, θ· πρέπειπροηγουμένως να εξηγηθεί στον ασθενή και στην οικογένειά του η σημασία και ο τρόπος που θα πραγματοποιηθεί η όλη διαδικασία. Επίσης, εάν υπάρχει οίδημα ή φούσκωμα, επίσης εξηγείται στον ασθενή για πιο λόγο υπάρχει καθώς και ότι είναι παροδικό. Οι δραστηριότητες του ασθενούς παρακολουθούνται ώστε να προληφθεί ο εμετός, η λήψη καθαρτικού ή υπερβολική άσκηση. Ο ασθενής ενημερώνεται σχετικά με το ότι η βελτίωση της διατροφής του είναι δυνατόν να βελτιώσει και τις εργαστηριακές του εξετάσεις. Αποφεύγονται οι συζητήσεις σχετικά με το φαγητό ή παρόμοια ζητήματα. Ο ασθενής ενθαρρύνεται να αναγνωρίσει και να εκφράσει τα συναισθήματάτου· η υποστηρικτική συμπεριφορά βοηθάει. Βοήθεια προσφέρεται επίσης στην οικογένεια και στους στενούς φίλους προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματά τους σχετικά με τον ασθενή και τη συμπεριφορά του και επίσης προτρέπονται να μη συζητήσουν το θέμα του φαγητού ή του βάρους με τον ασθενή. Ο ασθενής και η οικογένεια προτρέπονται επίσης να αναζητήσουν τη βοήθεια κάποιου επαγγελματία και παραπέμπονται στους τοπικούς και κρατικούς οργανισμούς παροχής υποστήριξης και πληροφοριών. Η σταθεροποίηση του βάρους και του τύπου της διατροφής, η ικανότητα έκφρασης των συναισθημάτων και η βελτίωση των σχέσεων ανάμεσα στην οικογένεια και τον ασθενή αποτελούν ενδείξεις επιτυχημένης θεραπευτικής παρέμβασης.

Κύριος όρος

anorexia