27 σημάδια ότι δεν είστε πια παιδιά

Δεν μιλάμε για το πρώτο σας σπυράκι, για την πρώτη σας φορά, για την πρώτη σας ρυτίδα ή για αντίστοιχες κοσμοϊστορικές στην πορεία της ζωής σας στιγμές. Μιλάμε για μικρές συνήθειες, ανεπαίσθητες αλλαγές και καίρια σημάδια στην καθημερινότητά σας που, αν δεν το κάνει το ημερολόγιό σας, φροντίζουν εκείνα να σας θυμίσουν ότι… μεγαλώσατε. Ιδού λοιπόν 27 ενδείξεις ότι έχει παρέλθει κατά πολύ η εποχή που ήσασταν (ή μπορούσατε να συμπεριφέρεστε σαν) παιδιά:

Πληρώνετε μόνοι σας τους λογαριασμούς σας.
Πονά η μέση σας – και γενικότερα κουράζεστε εύκολα με το παραμικρό. Θυμάστε τότε που μπορούσατε να κοιμάστε άνετα στον καναπέ;
Αρχίζετε να ανησυχείτε για θέματα υγείας και διατροφής – δεν είστε πια «αθάνατοι», όπως νομίζατε στα 18 σας.
Εκτιμάτε περισσότερο ένα ποτήρι καλό κρασί από τα σφηνάκια βότκας.
Σας απασχολεί η τιμή της βενζίνης.
Βρίσκετε τις παρέες πιτσιρικάδων στις πλατείες, στο μετρό ή στα εμπορικά κέντρα, ενοχλητικά φασαριόζικες.
Χρησιμοποιείτε τη λέξη «πιτσιρικάδες». Ή ακόμα χειρότερα, τη λέξη «νεολαία».
Όταν έχετε σχέση, οι γύρω σας, σας ρωτούν αν είναι «σοβαρή».
Κάνετε φορολογική δήλωση, γνωρίζετε απ’ έξω το ΑΦΜ σας και έχετε την δική σας ασφάλιση υγείας.
Σκοτώνετε μόνοι σας τα ζωύφια στο σπίτι σας – γιατί κανείς άλλος δεν πρόκειται να το κάνει πια αντί για εσάς.
Το βιογραφικό σας σημείωμα δεν είναι tabula rasa – για την ακρίβεια, εκεί που κάποτε επινοούσατε πράγματα, σεμινάρια και δραστηριότητες για να το γεμίσετε, τώρα κρύβετε και λογοκρίνετε κάποια από αυτά.
Βλέπετε ειδήσεις – ή έστω, διαβάζετε εφημερίδα, για να ξέρετε τι γίνεται στον κόσμο.
Υποκρίνεστε πως γνωρίζετε τι γίνεται στον κόσμο.
Έχετε πιστωτική κάρτα στο όνομά σας.
Δεν κρύβετε πια το πορνό σε υποφακέλους του υπολογιστή ή διαγράφοντάς το από το ιστορικό περιήγησης.
Δεν τρελαίνεστε στην ιδέα να γιορτάσετε τα γενέθλιά σας.
Δεν αντέχετε να μείνετε για πολύ ξύπνιοι μετά τα μεσάνυχτα.
Οι γύρω σας, ιδιαίτερα όσοι είναι μικρότερης ηλικίας, σας ζητούν συμβουλές.
Όταν αρρωσταίνετε, κάθεστε κάτω από τις κουβέρτες και εύχεστε να ήταν εκεί η μαμά για να σας… γιατροπορεύει, αλλά φυσικά δεν το ζητάτε γιατί «είστε πια ανεξάρτητοι».
Περισσότεροι από έναν φίλοι σας έχουν παντρευτεί ή έχουν κάνει παιδί.
Δεν κοιμάστε σε μονό κρεβάτι.
Στις 6.00 το πρωί, είναι πλέον πιθανότερο να ξυπνάτε, παρά να πέφτετε για ύπνο.
Έχετε έστω ένα επίσημο ρούχο στην ντουλάπα σας, καθώς δεν μπορείτε πια να πηγαίνετε σε επίσημες περιστάσεις (βλ. γάμους) με τζιν και t-shirt.
Δεν τρώτε πια στα Goody’s – με όση αγάπη κι αν θυμάστε το Junior γεύμα ή εκείνο το Texas menu που ποτέ δεν καταλάβατε γιατί καταργήθηκε.
Σε ένα μπαρ, προτιμάτε ένα τραπεζάκι με καρέκλες παρά το μπαρ ή ένα stand με σκαμπό - ή ακόμα χειρότερα, χωρίς σκαμπό.
Καταλαβαίνετε την αξία του ρετρό και θυμάστε με νοσταλγία την προηγούμενη δεκαετία.
Πιάνετε τον εαυτό σας να σχολιάζει τα σημερινά παιδιά, και πόσο καλύτερη ήταν η δική σας γενιά.