Όταν ασθενούμε και νομίζουμε πως σταματά ο κόσμος όλος......

Ο τρόπος αντιμετώπισης μιας ασθένειας δείχνει και το ποιον του χαρακτήρα του ασθενούς. Ειδικά στα βαριά περιστατικά όπου μπαίνει σε κίνδυνο η ζωή του, φαίνεται αν ο ασθενής βρίσκεται σε ψυχολογική ετοιμότητα ή πανικοβάλλεται με το παραμικρό. Η σωματική φθορά συνοδεύεται συχνά και με την πνευματική, από έναν μόνιμο φόβο ότι αν πάθουμε κάτι, θα σταματήσει το σύμπαν. Και όμως, ότι και να γίνει, η ζωή θα εξακολουθήσει να κυλά στους γνωστούς ρυθμούς. Απλά ένα κομματι του πάζλ θα λείψει που θα αντικατασταθεί στο δευτερόλεπτο. Η θεωρία ότι θα παραμείνουμε άτρωτοι εις το διηνεκές απλά δυσκολεύει την ζωή, μετατρέποντάς την σε λαβύρινθο. Στην πραγματικότητα, πρόκειται απλά για ένα σύντομο παιχνίδι που αν δεν το ζήσεις όμορφα, θα μετατραπεί σε κόλαση άγχους και δυσφορίας. Ένα μαρτύριο που θα κορυφωθεί με την σωματική φθορά.