Η βοήθεια των συνανθρώπων μας είναι πιο σημαντική από την κρατική μέριμνα πολλές φορές

Έχω αδυναμία στην βάδιση μου και για πρώτη φορά μετά από χρόνια, ένας άνθρωπος με βοήθησε αυθόρμητα! Μετά από αρκετό περπάτημα στο κέντρο της Αθήνας...

Κυριακή, 13 Απριλίου 2014, 13:38
Τροποποίηση: Κυριακή, 13 Απριλίου 2014, 13:56

χαρά

Έχω αδυναμία στην βάδιση μου και για πρώτη φορά μετά από χρόνια, ένας άνθρωπος με βοήθησε αυθόρμητα!

Μετά από αρκετό περπάτημα στο κέντρο της Αθήνας, πήγα να πάρω το ΜΕΤΡΟ.

Το ασανσέρ ήταν κατειλημμένο από διάφορους που ΔΕΝ είχαν πρόβλημα, απλά δεν έδιναν καμία σημασία στα μεγάφωνα που φώναζαν για το ποιοι θα πρέπει να το χρησιμοποιούν…

Συνηθισμένη στην ελληνική νοοτροπία και την απάθεια των ανθρώπων, δεν έδωσα σημασία και πήγα με δυσκολία να πάρω τις κυλιόμενες σκάλες.

Ήταν ώρα αιχμής και όλες οι θέσεις στην αναμονή του συρμού ήταν κατειλημμένες. Δεν άντεχα άλλο να στέκομαι όρθια και βρήκα έναν τοίχο να ακουμπήσω. Κάτι που κάνω σχεδόν πάντα γιατί κανένας δεν κάνει τον κόπο να προσφέρει το κάθισμά του.

Όταν έφτασε το τρένο, ο κόσμος έσπευσε να μπει στα βαγόνια και να πιάσει όλους τους διαθέσιμους χώρους με κάποιο στήριγμα. Μιας και εγώ κινούμαι αργά δεν πρόλαβα κανένα από αυτά τα σημεία.

Εκείνη την ώρα όμως έγινε κάτι το πρωτοφανές!…

Ένας κύριος πίσω μου, με είχε δει ότι κούτσαινα και χωρίς να το σκεφτεί, φωνάζει στον κόσμο αν μπορεί να βρεθεί μια θέση για την κοπέλα. Του ψέλλισα ότι δεν πειράζει αλλά επέμενε να το λέει δυνατά!

Κάποια στιγμή σηκώθηκε έναν πιτσιρικάς και μου έδωσε την θέση του.

Από μέσα μου ευγνωμονούσα τον κύριο για αυτή του την πράξη. Δάκρυσα γιατί ήταν δύσκολος ο προσωπικός καθημερινός αγώνας για αυτοεξυπηρέτηση.

Η πολιτεία έχει κάνει αρκετούς χώρους εύκολα προσβάσημους για τα ΑΜΕΑ αλλά είναι στο χέρι των ανθρώπων να σέβονται αυτές τις διευκολύνσεις.

Παράδειγμα να μην χρησιμοποιούν το ασανσέρ στα ΜΜΜ αν δεν το έχουν ανάγκη, να μην παρκάρουν πάνω στις ράμπες των πεζοδρόμιων και να κάνουν τον κόπο να ψάξουν αλλού για parking, να δίνουν προτεραιότητα στον κόσμο να περνάει στις διαβάσεις χωρίς να δυσανασχετούν οι οδηγοί και πολλά άλλα παραδείγματα.

Θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που με βοήθησαν και έκαναν τον καθημερινό μου Γολγοθά λίγο πιο βατό.

Υπάρχουν άλλοι ασθενείς που είχαν παρόμοια εμπειρία?

ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ