Ψυχή τε και σώματι αγώνας για επιβίωση

Κάνοντας ένα flash back στο παρελθόν ανακαλύπτω σιγά - σιγά τα αίτια της ασθένειάς μου. Δεν φταίει ο οργανισμός μου που κάποτε ασθένησε και που...

Τετάρτη, 02 Αυγούστου 2017, 10:24
fzai

Κάνοντας ένα flash back στο παρελθόν ανακαλύπτω σιγά - σιγά τα αίτια της ασθένειάς μου. Δεν φταίει ο οργανισμός μου που κάποτε ασθένησε και που κανείς δεν με έχει διαβεβαιώσει ότι δεν θα ξαναασθενήσει από το ίδιο πρόβλημα. Φταίνε οι συνήθειες και οι υπερβολικές καταχρήσεις, η άστατη ζωή και ψυχολογία. Θυμάμαι τον εαυτό μου από 17 έως 26 χρονών, το πόσες υπερβολές κατάκλυζαν τη ζωή μου, το πως αντιλαμβανόμουν λέξεις όπως φιλία και δοτικότητα. Ήρθε λοιπόν στα 26 το πρόβλημα υγείας να μου θυμίσει πως η ζωή δεν είναι ποτέ δεδομένη, πως δεν θέλει και πολύ να φτάσεις στο άλλο άκρο. Από τότε και μέχρι σήμερα που έχω πατήσει πλέον τα 53 άλλαξαν πολλά. Θεραπεία με φάρμακα βοήθησαν το πρόβλημά μου, η ηρεμία άρχισε να εξαπλώνεται στην ζωή μου. Ποια ήταν η αιτία που το ήπαρ αντέδρασε τόσο έντονα? Γιατί έφτασα τότε σε αυτό το σημείο όπου να κινδυνεύσει μέχρι και η ζωή μου? Πέρασαν 27 χρόνια από τότε και πέραν μιας μικρής υποτροπής, τίποτε άλλο. Μάλλον ο τρόπος ζωής με έσωσε. Στον αγώνα αυτό επιστρατεύτηκαν όλες οι δυνάμεις, όλα τα ψυχικά αποθέματα. Είπα τότε, θα την κερδίσω και αυτή την μάχη. Έτσι και έγινε. Τόσα χρόνια μετά, ένα έχω να πω: σε πολλές ασθένειες - αν όχι σε όλες - η ψυχολογία παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο. Αν επιλέξεις να χτυπήσεις την ασθένεια κατά μέτωπο, τότε χρησιμοποίησε τα ψυχικά σου αποθέματα. Μην νοιάζεσαι για το μετά, απλά κάνε σταθερά βήματα προς το μέλλον και μην κοιτάς πίσω. Η αιτία της ασθένειάς μου ήταν η εμμονή με το παρελθόν αλλά κυρίως η άρνηση στο καινούργιο. Το σώμα πάντα αντιδρά σε όλα αυτά.

ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ