Μέχρι το 1976 η αντιμετώπιση της στηθάγχης πραγματοποιείτο με φαρμακευτική αγωγή ή με εγχείρηση by pass.
Μετέπειτα προσετέθη η θεραπεία με αγγειοπλαστική και τελευταία με σύγχρονη τοποθέτηση της ενδαυλικής προσθέσεων (sten).
Περίπου 30-35% των ασθενών που υποβάλλονται σε στεφανιογραφία είναι υπόφυοι για αγγειοπλαστική. Η επιλογή και τα κριτήρια γίνονται αυστηρά από την ομάδα των ιατρών που ασχολούνται με την τεχνική αυτή.

Τεχνική
Τοποθετείται συνήθως από την μηριαία αρτηρία ή σπανιότερα από την βραχιόνιο αρτηρία ένας ειδικός καθετήρας στο πάσχον αγγείο. Μέσα από αυτό εισάγεται στο αγγείο ένα ειδικά λεπτό σύρμα το οποία περνά μέσα από την στένωση. Από το σύρμα αυτό τοποθετείται ένα ειδικό καθετηράκι που στην άκρη του βρίσκεται ένα "μπαλόνι" το οποίο φουσκώνει και ξεφουσκώνει από ειδική εξωτερική αντλία.
Το "μπαλόνι" τοποθετείται ακριβώς πάνω στην βλάβη και στο σημείο αυτό φουσκώνουμε συνήθως 8-13 ατμόσφαιρες.
Μετά αφαιρείται το "μπαλόνι" και με σκιαγραφικό υλικό ελέγχουμε τα αποτελέσματα. Παρά την απλότητα της μεθόδου υπάρχει ένα μικρό ποσοστό κινδύνου και ένα μεγαλύτερο ποσοστό επαναστένωσης.
Ακριβώς για αυτό το πρόβλημα ήρθαν τα sten (μεταλλικές προσθέσεις) να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο και το ποσοστό επαναστένωσης.
Ο άρρωστος οφείλει να ακολουθεί εκτός από την φαρμακευτική αγωγή και διαιτητική αγωγή για την νόσο, να ρυθμίζει την πίεση του, την χοληστερίνη και να διακόψει μια για πάντα το κάπνισμα.
Σε δύο μέρες ο ασθενής είναι σε θέση να επανέλθει στην εργασία του.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
"Και τώρα...αγωνιζόμαστε" - Από το σοκ της διάγνωσης, στη μάχη με τον καρκίνο
Μ. Θεμιστοκλέους: Με ποιο νέο όργανο αλλάζουν διοίκηση του ΕΣΥ και υπουργείο Υγείας
Οι επιτροπές και ο Μεγάλος Αδερφός από το υπουργείο Οικονομικών στην ΕΚΑΠΥ