Το 1990 δώδεκα εκατομμύρια παιδιά στο κόσμο έχασαν τη ζωή τους πριν συμπληρώσουν το πέμπτο έτος της ηλικίας τους. Το 2012, σύμφωνα με εκτιμήσεις της UNICEF, ο αριθμός αυτός μειώθηκε στα 6,6 εκατομμύρια. Εάν συνυπολογιστεί ο αριθμός των γεννήσεων, τότε η παιδική θνησιμότητα μειώθηκε έως και 40%.

Τα πιο θετικά αποτελέσματα παρουσιάζει ο Νίγηρας.

Σύμφωνα με στοιχεία της UNICEF ακόμα και σήμερα στο Νίγηρα 114 παιδιά στα 1.000 κάτω από την ηλικία των πέντε ετών πεθαίνουν. Το 1990 όμως πέθαιναν 326 παιδιά.

Η κατάσταση φαίνεται να έχει βελτιωθεί πολύ και σε χώρες όπως η Λιβερία, η Ρουάντα, η Ινδονησία και η Μαδαγασκάρη. Στο τέλος της κατάταξης βρίσκονται η Αϊτή και η Παπούα - Νέα Γουϊνέα.

Στις περιοχές αυτές κάθε πέντε δευτερόλεπτα πεθαίνει ένα παιδί και οι κύριες αιτίες είναι η πείνα, η μόλυνση στους πνεύμονες, η ελονοσία, η διάρροια και οι πρόωρες γεννήσεις.

Παρά τα θετικά αποτελέσματα υπάρχουν ακόμα πολλά να γίνουν για την καταπολέμηση της παιδικής θνησιμότητας.

Κυρίως θα πρέπει να καταπολεμηθεί η θνησιμότητα των νεογνών, η οποία φθάνει το 44% του συνόλου των θανάτων στα παιδιά κάτω των πέντε ετών. Ένας από τους πιο φιλόδοξους στόχους είναι μέχρι το 2030 να έχει καταπολεμηθεί πλήρως η παιδική θνησιμότητα.

Πάντως, οι εκτιμήσεις αυτές μπορεί να θεωρηθούν ως αισιόδοξες, καθώς υπάρχει τεράστιο πρόβλημα τόσο με την αξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων όσο και με την εντεινόμενη φτώχεια στα παιδιά. Έτσι εκτιμάται ότι περίπου 230 εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως δεν έχουν καταγραφεί επισήμως σε κανένα μητρώο. Αυτό σημαίνει ότι παιδιά χωρίς πιστοποιητικό γέννησης δεν έχουν πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα και στις υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής ασφάλισης και συνεπώς δεν καταγράφονται σε καμία στατιστική.

Η φτώχεια είναι η συχνότερη αιτία για τη μη καταγραφή των παιδιών, επισημαίνουν οι ειδικοί, καθώς οι άνθρωποι σε αγροτικές περιοχές και σε φτωχές συνοικίες μεγάλων πόλεων συχνά δεν έχουν εύκολη πρόσβαση στις αρμόδιες υπηρεσίες, αφού πολλοί γονείς δεν διαθέτουν τον απαιτούμενο χρόνο και τα χρήματα για τη μετακίνηση.

Άλλες φορές πάλι, ακόμη και οι ίδιοι οι γονείς δεν διαθέτουν τα απαιτούμενα έγγραφα όπως, για παράδειγμα, ταυτότητα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις είναι αδύνατο να γεφυρωθεί το χάσμα επικοινωνίας, καθώς οι υπάλληλοι των υπηρεσιών δεν μιλούν τις γλώσσες των διάφορων εθνοτικών ομάδων.

Η φτώχεια όμως δεν κτυπά μόνο τις αναπτυσσόμενες αλλά και την πλούσια Δύση. «Τα παιδιά της ύφεσης» ονόμασε η UNICEF έκθεσή της η οποία αναφέρεται στην κατάσταση των παιδιών που ζουν σε πλούσιες χώρες.

Η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων είχε σαν αποτέλεσμα δραστικές περικοπές στα συστήματα κοινωνικής προστασίας και δεν άφησε ανεπηρέαστες τις ζωές των παιδιών. Σε 41 από τις πιο πλούσιες χώρες του κόσμου ζουν 76,5 εκατομμύρια παιδιά σε σχετική φτώχεια.

Αυτό σημαίνει ότι οι οικογένειές τους διαθέτουν εισόδημα μικρότερο από το 60% του μέσου όρου του ευρωπαϊκού εισοδήματος. Στην Ελλάδα, τη Λιθουανία και την Ισπανία πάνω από το 36% των παιδιών ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Το αντίστοιχο ποσοστό στις ΗΠΑ είναι 32% και στην Ιταλία 30%.

premium.paratiritis

Ειδήσεις υγείας σήμερα
ΠΟΥ: Περίπου 51 εκατομμύρια ζωές σώθηκαν στην Αφρική λόγω των εμβολιασμών τα τελευταία 50 χρόνια
ΗΠΑ: Δεύτερη μεταμόσχευση νεφρού γενετικά τροποποιημένου χοίρου σε ασθενή
Αγχώδης τύπος προσκόλλησης: Πώς επηρεάζονται οι σχέσεις