Για όσους πάσχουν από ιατροφοβία η επίσκεψη στο γιατρό, ακόμη και για μία τυπική εξέταση, μοιάζει με Γολγοθά. Υπολογίζεται ότι το 10% του πληθυσμού εμφανίζει το παραπάνω σύνδρομο.Πολύ μεγαλύτερο υπολογίζεται ότι είναι το ποσοστό των ανθρώπων που δεν κατατάσσονται ως φοβικοί, ωστόσο υπομένουν τις ιατρικές επισκέψεις, εξετάσεις και επεμβάσεις με εξαιρετικά μεγάλο άγχος και δυσφορία.Η εκδήλωση του φόβου πριν από την επίσκεψη στο γιατρό έχει διάφορες μορφές: από αίσθημα αδιαθεσίας στο στομάχι, μέχρι εφίδρωση και κρίσεις πανικού. Πιθανές είναι ακόμη και διαταραχές της ομιλίας και της αναπνοής, η ζαλάδα και η υποβάθμιση της σημασίας ενοχλημάτων όπως ο πόνος.

Σε ανθρώπους που φοβούνται, αλλά επισκέπτονται τελικά το γιατρό προκύπτει συχνά μία ψευδής ιατρική εικόνα. Για παράδειγμα, κατά τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης στο ιατρείο οι τιμές είναι αισθητά αυξημένες συγκριτικά με εκείνες που μετρά ο ασθενής μόνος στο σπίτι. Η πιθανή θέα του αίματος και της βελόνας ή ο φόβος για το πόρισμα μίας ιατρικής εξέτασης κρατούν τους ιατροφοβικούς μακριά από την όποια περίθαλψη. Ιδιαίτερα αυξημένος είναι ο φόβος των ασθενών απέναντι στους οδοντιάτρους, τους χειρουργούς και τους γυναικολόγους.Οι ρίζες της ιατροφοβίας εντοπίζονται κατά κανόνα στο παρελθόν και οφείλονται σε άσχημες ή τραυματικές εμπειρίες κατά την επαφή με γιατρούς στην παιδική ηλικία.

Ο έντονος φόβος των ιατρικών εξετάσεων πλήττει τα άτομα τα οποία μπορεί να: είχαν μια αρνητική εμπειρία στο παρελθόν με κάποιον γιατρό, έχουν χρόνια προβλήματα υγείας, υποφέρουν από υποχονδριακές ενασχολήσεις, έχουν έντονο άγχος, μεγάλωσαν με γονείς που είχαν οι ίδιοι ιατρικές φοβίες, έχουν αντίληψη χαμηλής ανοχής απέναντι στον πόνο, φοβούνται μην χάσουν τον έλεγχο, κουβαλούν μία αίσθηση προσωπικής ευαλωτότητας, κ.ο.κ. Η φοβία ίσως υποδηλώνει μια προσπάθεια αποφυγής μιας πραγματικότητας η οποία σας κόστισε ψυχικά, την οποία ωστόσο δεν έχετε επαρκώς επεξεργαστεί.

Προκειμένου να αποφευχθεί ή να αντιμετωπιστεί η ιατροφοβία στην παιδική ηλικία, οι γονείς αλλά και οι γιατροί πρέπει να προσεγγίζουν με τη μέγιστη δυνατή προσοχή και ηπιότητα τα παιδιά, ειδικά στην πρώτη τους ιατρική επίσκεψη.

Πιο περίπλοκα είναι τα πράγματα στους ενήλικες. Πολλοί ιατροφοβικοί απλά επιλέγουν να μην πηγαίνουν στο γιατρό ακόμη κι όταν αισθάνονται πόνο. Σε τέτοιες περιπτώσεις βοηθά η θεραπευτική βοήθεια από ψυχοθεραπευτή. Και αυτός όμως είναι γιατρός. Σε πραγματικά σοβαρές περιπτώσεις, στις οποίες η ιατρική φροντίδα κρίνεται απαραίτητη, συστήνεται σε ορισμένους ιατροφοβικούς η λήψη ηρεμιστικών, ο υπνωτισμός ή ο βελονισμός. Το πιο σημαντικό όμως είναι η οικοδόμηση κλίματος εμπιστοσύνης ανάμεσα σε γιατρό και ασθενή.

premium.paratiritis

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ζεαξανθίνη: Όσα πρέπει να ξέρουμε για το αντιοξειδωτικό των ματιών
Ξεκινά σε λίγες ημέρες το 14ο Συνέδριο Φαρμακευτικού Management
Ποια αντισυλληπτικά συνδέονται με πρόκληση όγκων στον εγκέφαλο