Αγγλικός όρος

ileus

Ορισμός

Εντερική απόφραξη. Χαρακτηρίζεται από απώλεια της προώθησης του εντερικού περιεχομένου, που συχνά συνοδεύεται από κοιλιακή σύσπαση, δυσκοιλιότητα, κοπρανώδης εμέτους, διάταση της κοιλίας και καταπληξία.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Η πρόληψη του μη δυναμικού (παραλυτικού) ειλεού σε μετεγχειρητικούς ασθενείς γίνεται με την γρήγορη κινητοποίηση και την σταδιακά αυξανόμενη δραστηριότητα. Ο ασθενής μπορεί να λάβει αναλγησία ώστε το άλγος να μην παρεμποδίζει την κινητοποίηση. Ωστόσο, λόγω του ότι τα οποιοειδή ελαττώνουν την κινητικότητα του εντέρου, πρέπει να χορηγείται κάποιο μη οποιοειδές αναλγητικό όσο το δυνατόν γρηγορότερα μετά την επέμβαση. Η εντερική σίτιση πρέπει επίσης να ξεκινήσει γρήγορα (ειδικά όταν η επέμβαση δεν περιλάμβανε το γαστρεντερικό σύστημα). Ο ασθενής εκτιμάται για κοιλιακή διάταση. Σε απουσία ενδείξεων μηχανικής απόφραξης, η πρόσληψη τροφής από το στόμα μπορεί να ξεκινήσει ακόμη και πριν την επιστροφή εντερικών ήχων. (Οι εντερικοί ήχοι αποτελούν ένδειξη της εντερικής κινητικότητας, όχι της απορρόφησης. Ακόμη και σε απουσία εντερικών ήχων, το λεπτό έντερο διαθέτει την ικανότητα απορρόφησης των θρεπτικών συστατικών.) Όσο γρηγορότερα ο ασθενής είναι σε θέση να λάβει τροφή, τόσο συντομότερα θα επανέλθει η κινητικότητα. Ο ασθενής που βιώνει άλγος λόγω των αερίων του εντέρου πρέπει να αντιληφθεί πως αυτό είναι σημείο ανάρρωσης και πως η βάδιση θα διεγείρει αυτή την διαδικασία. Καθώς τα αναλγητικά σπάνια βοηθούν στην ελάττωση του άλγους των εντερικών αερίων, εφαρμόζεται αντί αυτών θερμότητα στην κοιλιά για την ανακούφιση του άλγους.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Εάν διαγνωσθεί ειλεός, ο ασθενής ενημερώνεται πως συνήθως λύνεται σε 2 με 3 ημέρες, με κινητοποίηση και σίτιση από το στόμα. Το μέγεθος της κοιλίας εκτιμάται συχνά για να ανιχνευθεί η εξέλιξη της διάτασης. Εάν δεν επιτευχθεί λύση του ειλεού μετά 48 ώρες, χορηγούνται φάρμακα και ο ασθενής παρακολουθείται για την επιθυμητή αντίδραση (κινητικότητα του εντέρου) καθώς και για ανεπιθύμητες ενέργειες. Εισάγεται ρινογαστρικός ή ρινοεντερικός σωλήνας. Καταγράφονται τα χαρακτηριστικά και η ποσότητα των υγρών του ρινογαστρικού σωλήνα, ο οποίος βρίσκεται σε συνεχή μικρού βαθμού αναρρόφηση με στόχο την αποσυμφόρηση, και το των εκκρίσεων ενός εντερικού σωλήνα μετράται προκειμένου να καθοριστεί το επίπεδο του εντέρου στο οποίο βρίσκεται ο σωλήνας. Καθώς η από του στόματος σίτιση σταματά λόγω της ύπαρξης του σωλήνα, πρέπει να παρέχεται στοματική υγιεινή και διατηρείται υγρή η στοματική κοιλότητα προκειμένου να αντιμετωπισθεί η ξηροστομία και να αποφευχθούν τα έλκη και οι απόφραξη των σιελογόνων αδένων. Δεν χρησιμοποιούνται διαλύματα γλυκερίνης και λεμονιού τα οποία μπορεί να χαράξουν την αδαμαντίνη των δοντιών και να δημιουργήσουν επιπρόσθετη ξηρότητα. Χορηγούνται υγρά ενδοφλεβίως, εκτιμάται η νεφρική λειτουργία και καταγράφεται η ισορροπία υγρών και ηλεκτρολυτών προκειμένου να διατηρηθεί φυσιολογική ενυδάτωση. Καταγράφονται επίσης τα ζωτικά σημεία. Οποιαδήποτε πτώση της αρτηριακής πίεσης πρέπει να αναφέρεται, καθώς μπορεί να σηματοδοτεί κατακράτηση των υγρών στο λεπτό έντερο, ελαττώνοντας έτσι τον όγκο του πλάσματος. Επίσης, ο ασθενής ελέγχεται για σημεία μεταβολικής αλκάλωσης ή οξέωσης. Στην περίπτωση που θα χρησιμοποιηθεί κολονοσκόπηση ή σωλήνας ορθού για να βοηθηθεί η αποσυμφόρηση, πρέπει αυτό να εξηγηθεί στον ασθενή. Εάν ο ειλεός αποτελεί αποτέλεσμα κάποιας άλλης παθολογικής κατάστασης, όπως σοβαρής λοίμωξης ή ηλεκτρολυτικής διαταραχής, πρέπει να αντιμετωπισθεί ο πρωτοπαθής παράγοντας.

Συνώνυμο

adynamic ileus, ileus paralyticus

Ετυμολογία

[Ελλ. eileos, ειλεός]

Υπώνυμος όρος


adynamic ileus
dynamic ileus
gallstone ileus
mechanical ileus
meconium ileus
ileus paralyticus
postoperative ileus
spastic ileus