Αγγλικός όρος

cardiopulmonary resuscitation

Ορισμός

Βασική υποστήριξη ζωτικών σημείων. Σε επείγουσα καρδιακή φροντίδα, η ΚΑΡΠΑ περιλαμβάνει απελευθέρωση του αεραγωγού, παρέχοντας τεχνητό αερισμό και υποστήριξη της κυκλοφορίας, μέχρι οριστική αντιμετώπιση να επαναφέρει την αυτόματη καρδιακή, πνευμονική και εγκεφαλική λειτουργία. Όταν είναι διαθέσιμο εκπαιδευμένο προσωπικό, η ΚΑΡΠΑ περιλαμβάνει απινίδωση με αυτόματο φορητό απινιδωτή. Στις Η.Π.Α., η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία αναπτύσσει και κυκλοφορεί πρωτόκολλα επείγουσας καρδιακής φροντίδας. Το πρώτο βήμα στην ΚΑΡΠΑ είναι να επιβεβαιωθεί ότι ένας ασθενής, που δεν αντιδρά, χρειάζεται καρδιοπνευμονική υποστήριξη και δεν είναι απλώς λιπόθυμος ή κοιμισμένος. Εάν ο ασθενής δεν αντιδρά σε δυνατή φωνή ή διακριτικό σπρώξιμο, ο πιο σημαντικός ρόλος του διασώστη είναι να καλέσει επαγγελματική βοήθεια, γιατί η πιθανότητα μίας επιτυχημένης αναζωογόνησης εξαρτάται συνήθως από την ταχύτητα με την οποία ο ασθενής θα υποστεί απινίδωση.

Πριν φτάσει ο απινιδωτής, ο διασώστης μπορεί να τοποθετήσει τον ασθενή και να αρχίσει τον τεχνητό αερισμό. Ο ασθενής θα πρέπει να τοποθετηθεί σε ύπτια θέση σε μία στέρεη και επίπεδη επιφάνεια, λαμβάνοντας μέριμνα για την προστασία του αυχένα του, εάν υπάρχει υποψία κάκωσης. Γονατίζοντας στο ύψος των ώμων του ασθενούς, ο διασώστης θα πρέπει να απελευθερώσει τον αεραγωγό του ασθενούς είτε με την τεχνική ώθησης της γνάθου, είτε με την τεχνική της πίεσης της κεφαλής προς τα πίσω με ταυτόχρονη ανύψωση του πιγουνιού. Αν υπάρχουν ξένα σώματα, θα πρέπει να απομακρυνθούν· οι οδοντοστοιχίες απομακρύνονται επίσης, αν παρεμβαίνουν στην αναπνοή. Ακολούθως, εκτιμάται η αναπνοή, ελέγχοντας για αναπνευστικούς ήχους στη μύτη και στα χείλη και παρατηρώντας την ανύψωση και την πτώση του θώρακα. Εάν τα σημεία αυτά δεν είναι παρόντα, ο ασθενής είναι απνοϊκός και πρέπει να αρχίσει τεχνητός αερισμός.

Η τεχνητή αναπνοή μπορεί να πραγματοποιηθεί με την τεχνική στόμα με στόμα ή μέσο μάσκας με βαλβίδα μίας κατεύθυνσης (ambu), αν αυτή είναι διαθέσιμη. Δύο βαθιές, αργές, θετικής πίεσης αναπνοές παρέχονται στον ασθενή· η διάρκεια της καθεμίας εξαρτάται από την ηλικία του ασθενή. Εάν οι παρεχόμενες αναπνοές συναντούν εμφανή αντίσταση, πρέπει να ξαναγίνει προσπάθεια απελευθέρωσης του αεραγωγού και αν αυτό είναι αναποτελεσματικό, απελευθέρωση του αεραγωγού με το χειρισμό του Heimlich σε παιδιά και ενήλικες. Στα βρέφη, θα πρέπει να γίνουν καρδιακές μαλάξεις και χτυπήματα στην πλάτη αντί του χειρισμού του Heimlich.

Μετά τις δύο πρώτες αναπνοές, η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία πρότεινε παλαιότερα να ελέγχεται το θύμα για παρουσία σφυγμού. Στις αναθεωρημένες κατευθυντήριες οδηγίες του 2000, αφαιρέθηκε ο έλεγχος του σφυγμού. Αν ο ασθενής δεν αναπνέει από μόνος του, η τεχνητή αναπνοή συνεχίζεται. Αν δεν υπάρχει σφυγμός, ξεκινούν εξωτερικές καρδιακές μαλάξεις και συνεχίζουν με περιοδικά παρεμβαλλόμενες αναπνοές μέχρι να φτάσει ο απινιδωτής ή ο ασθενής να ανανήψει. Ο ακριβής αριθμός των αναπνοών και των καρδιακών μαλάξεων ανά λεπτό εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς και τον αριθμό των διασωστών. Για ένα μόνο διασώστη, που φροντίζει έναν ενήλικα ασθενή, παρέχονται δύο αναπνοές για κάθε 15 καρδιακές μαλάξεις. Σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, για τους σκοπούς της αναζωογόνησης, τα βρέφη θεωρούνται ως ενός χρόνου, τα παιδιά από 1 ως 8 χρονών και οι ενήλικες άνω των 8. Καρδιακές μαλάξεις γίνονται στους ενήλικες (τα πιο συχνά θύματα καρδιακής ανακοπής) στο κέντρο του στέρνου ανάμεσα στις θηλές, τοποθετώντας τη ραχιαία επιφάνεια του ενός χεριού κάτω από το άλλο χέρι. Τα δάκτυλα των δύο χεριών είναι τοποθετημένα το ένα ανάμεσα στο άλλο για υποστήριξη και ελαχιστοποίηση της πιθανότητας κατάγματος των πλευρών. Οι αγκώνες του διασώστη πρέπει να είναι σταθεροί και σε ευθεία και η κατεύθυνση της μάλαξης πρέπει να είναι ακριβώς κάθετη στο θώρακα του ασθενούς.Ο θώρακας του ασθενή πιέζεται 1,52,0 για έναν ενήλικα μέσου μεγέθους. Σε παιδί, ο θώρακας πιέζεται 1,0-1,5· για ένα βρέφος, 0,5-1,0. Ο θώρακας θα πρέπει να επανέρχεται στη φυσιολογική διατεταμένη θέση του μετά από κάθε μάλαξη. Όταν φτάσουν επαγγελματίες διασώστες, ο ασθενής θα πρέπει να απινιδωθεί άμεσα. Εάν δεν υπάρχει διαθέσιμος απινιδωτής, συνεχίζεται η ΚΑΡΠΑ με δύο άτομα. Οι δύο διασώστες εναλλάσσονται στις τεχνητές αναπνοές και καρδιακές μαλάξεις, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η κόπωσή τους. Η τεχνητή αναπνοή και οι καρδιακές μαλάξεις διακόπτονται για 5 sec στο τέλος του πρώτου λεπτού και από εκεί και έπειτα κάθε λίγα λεπτά, ώστε να εκτιμηθεί η ανταπόκριση του ασθενή.

Συντομογραφία

CPR (ΚΑΡΠΑ)

Κύριος όρος

resuscitation