Να μην ξεχνάμε πως η ζωή είναι λίγη...

Άγχος, στενοχώριες, υποχρεώσεις, ασθένειες και ψυχολογικές μεταπτώσεις. Έμμονες ιδέες ότι δεν πορευτήκαμε σωστά στην ζωή, ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά άλλα πράγματα, ότι δεν θα ασθενούσαμε αν δεν είμασταν ευαίσθητοι. Πολλά όλα αυτά που μας απασχολούν, σκέψεις που δεν βοηθούν ούτε στο πρόβλημά μας, ούτε στην πορεία μας. Δεν θα ήταν όμως καλύτερο να πούμε ότι πάει, πέρασαν όλα αυτά, ότι το παρελθόν δεν υπάρχει, παρά μόνο παρόν? Δεν θα μας βοηθούσε περισσότερο να δούμε την ζωή με άλλα μάτι καθώς αυτή περνά χωρίς να το καταλαβαίνουμε? Η κρίση της ηλικίας υφίσταται σαφώς, όμως κάθε ηλικία έχει και τα καλά της. Αν αυτό το συνειδητοποιήσουμε, αν δεχθούμε πως η κάθε στιγμή γίνεται αμέσως παρελθόν και πως δεν θα πρέπει να υποβάλλεται μονίμως σε κριτική, τότε τα πράγματα θα γίνουν διαφορετικά. Η ζωή, που λένε όλοι, έιναι λίγη και δεν αξίζει τέτοιας αντιμετώπισης. Όσα έγιναν, έγιναν και όσα γίνουν, ας γίνουν. Καιρός λοιπόν να αγαπήσουμε την δράση για το καινούργιο. Καιρός να συνηθίσουμε και την φθορά ακόμη και αν δεν μας είναι αρεστή.