Ασθένεια και κατάθλιψη

Κομβικό το θέμα. Όταν εκδηλώνεται μια σοβαρή ασθένεια, χάνεται ο κόσμος κάτω από τα πόδια του ασθενή και σκοτεινές σκέψεις τριγυρίζουν στο μυαλό. Η ζωή χάνει το νόημά της και οι στιγμές περνούν σαν αστραπή. Αλλάζουν τα πάντα με την σωματκή φθορά, που παίρνει σάρκα και οστά όταν συμβεί να νοσήσει κάποιος. Και όμως δεν πρέπει να είναι έτσι. Συχνά οι φοβίες αυτές είναι αδικαιολόγητες. Περισσότερο επηρεάζεται κανείς από αυτά που λέγονται και γράφονται . Ο φόβος είναι μεγαλύτερος όταν μια σωματική ασθένεια μετατρέπεται σε ψυχική. Εν ολίγοις, ο ασθενής να μαραζώσει και να βυθιστεί στις σκέψεις του. Πολλοί είναι οι ασθενείς με καταθλιπτικά σύνδρομα, που επιβαρύνουν σημαντικά τον οργανισμό τους. Στις περιπτώσεις αυτές είναι αναγκαία η σύνδρομή κάποιου ειδικού. Οι περισσότεροι όμως θεωρούν πως μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους. Με την διαφορά ότι μόλις εκδηλώνεται η παραμικρή υποτροπή στην σωματική ασθένεια, υποτροπιάζει και η ψυχική. Και άντε πάλι από την αρχή. Φαύλος κύκλος όταν δεν υπάρχει η κατάλληλη βοήθεια. Δεν νομίζετε?