Ασθενής - φερέφωνο ή συνεργάτης του γιατρού?

Η καταπολέμηση της ασθένειας αξιώνει συνεργασία και πάω απ΄όλα συννενόηση μεταξύ γιατρού και ασθενή. Αν αυτή δεν υπάρχει και απλά εκτελούνται οι εντολές χωρίς την παραμικρή απορία ή ένσταση, τότε δεν μιλάμε για υγιή αλλά πραγματικά νοσηρή σχέση. Ο γιατρός δεν είναι παντογνώστης, πόσο μάλλον ο ασθενής. Το να λειτουργεί ως φερέφωνο των όποιων ιατρικών οδηγιών ο ασθενής χωρίς να συζητά με τον γιατρό τις απορίες του, απλά οδηγεί την σχέση συτή σε αδιέξοδο, με ότι αυτό συνεπάγεται για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ασθένειας. Όχι φερέφωνο λοιπόν του γιατρού ο ασθενής ούτε ανταγωνιστής του. Η συνεργασία με διάλογο και ενημέρωση για το πρόβλημα, σε συνδυασμό με την αμοιβαία αποδοχή και ισότιμη μεταχείριση, αποτελούν την ιδανική κατάσταση για την πρόοδο της θεραπείας. Σε αντίθετη περίπτωση, απλά θα ΄αλλάζουμε γιατρούς για να βρούμε αυτόν που θα αποδεχθεί τις ιδιοτροπίες μας, που δεν είναι και το ζητούμενο.