Υποκείμενο νόσημα ή χρόνια λήψη φαρμάκων, μπορεί να προκαλούν τον χρόνιο βήχα. Πότε, όμως, είναι φυσιολογικός και πότε θεωρείται πως έχει περάσει τα όρια της χρονιότητας;

Απαντήσεις δίνουν ειδικοί από την Πνευμονολογική κλινική του Πανεπιστημίου της Μπρατισλάβα, σε ανάλυση για την κλινική αξιολόγηση του βήχα, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Physiological Research.

Όπως αναφέρει η συντακτική ομάδα, ο βήχας είναι ένα από τα πιο σημαντικά αμυντικά αντανακλαστικά των αεραγωγών, απομακρύνοντας ξένα σωματίδια ή ενδογενώς παραγόμενα υλικά και παρέχοντας προστασία από την αναρρόφηση.

Σε γενικές γραμμές, ο βήχας είναι ένας ζωτικής σημασίας φυσιολογικός αμυντικός μηχανισμός για την υγεία των πνευμόνων. Σε περίπτωση απορρύθμισής του, ωστόσο, το συγκεκριμένο αντανακλαστικό μπορεί να γίνει παθολογικό και να οδηγήσει σε δυσμενή επίδραση στην καθημερινή ζωή.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχουν υποκειμενικές και αντικειμενικές μέθοδοι για την αξιολόγησή του. Μία ακριβής εκτίμησή του μπορεί να βελτιώσει την κλινική διαχείρισή του σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στη θεραπεία ή σε άτομα με άγνωστη υποκείμενη αιτία.

Ο βήχας είναι το πιο κοινό σύμπτωμα, το οποίο οδηγεί τους ασθενείς στο να ζητήσουν ιατρική συμβουλή. Περίπου το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού υποφέρει από χρόνιο βήχα, ο οποίος σχετίζεται με σημαντική σωματική και ψυχολογική νοσηρότητα.

Οι ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις του περιλαμβάνουν κακή διάθεση, άγχος, ενώ σωματικά συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, συγκοπή, πόνο στο στήθος, ακράτεια ούρων ή διαταραχές ύπνου.

Διάρκεια

Στα παιδιά, ο βήχας είναι μια φυσική διαδικασία που προστατεύει το αναπνευστικό σύστημα. Όταν, όμως, απορρυθμιστεί, μπορεί να γίνει χρόνιος και να οδηγήσει σε δυσφορία.

Σύμφωνα με πρόσφατες οδηγίες, ο βήχας θεωρείται χρόνιος όταν υφίσταται περισσότερο από 8 εβδομάδες σε ενηλίκους και 4 εβδομάδες σε παιδιά.

Ο χρόνιος βήχας στα παιδιά είναι διαφορετικός από ότι στους ενηλίκους, λόγω διαφορών στη μορφολογία των αεραγωγών, υψηλότερου βαθμού ευπάθειας, μειωμένου ελέγχου και διαφορές στην ωρίμανση του νευρολογικού και ανοσολογικού συστήματος.

Χρόνιος βήχας σε παιδιά θεωρείται ως σύμπτωμα ενός υποκείμενου νοσήματος. 

Συνήθεις αιτιολογίες παιδιατρικού χρόνιου βήχα περιλαμβάνουν άσθμα, αλλεργική βρογχίτιδα, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, σύνδρομο βήχα των ανώτερων αεραγωγών, παρατεταμένη βακτηριακή βρογχίτιδα ή τραχειομαλάκια.

Σε μεγαλύτερα παιδιά, 14 ετών και άνω και ενηλίκους, ο χρόνιος βήχας μπορεί να προκαλείται από το κάπνισμα και τη λήψη αντιυπερτασικών φαρμάκων.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Τι να κάνω αν ιδρώνω στον ύπνο
Πέθανε ο πρώτος λήπτης μοσχεύματος νεφρού από χοίρο
Γιορτή της Μητέρας: Συμβουλές για να φροντίσετε την ψυχική σας υγεία