Ο μήνας Οκτώβριος έχει θεσμοθετηθεί παγκόσμια ως "ο μήνας πρόληψης και ενημέρωσης για τον καρκίνο του μαστού", μιας μορφής καρκίνου, που μπορεί να θεραπευτεί, εφόσον ανιχνευθεί σε αρχικό στάδιο, κάνοντας έτσι ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη έγκαιρης διάγνωσης.

Ένα διαδικτυακό εικαστικό project του περσινού Οκτώβρη σχετικά με την πρόληψη, μετουσιώνεται σε Ομαδική Εικαστική Έκθεση, στην οποία συμμετέχουν σύγχρονοι εικαστικοί καλλιτέχνες, ενώ ο κ. Σωτήρης Φέλιος επιλέγει για το θέμα της έκθεσης και παρουσιάζει, από τη συλλογή του, έργο της εικαστικού Αλεξίας Μαρούλη.

Συμμετέχουν οι εικαστικοί:
Αποστόλου Μάγδα // Βαφειάδης Κωνσταντίνος // Γκινάκη Αναστασία // Δραγάτση Λουκία // Καράλη Αγγέλα // Κωνσταντίνου Πένυ // Μπλούκου Βασιλική // Μπόμπορη Αγγελική // Πανταζής Δημήτρης // Παπαδημητρίου Γιώργος // Παπαδοπούλου Σοφία // Πετρανάκη Αλεξάνδρα // Σταύρου Σοφία // Φιλιππακοπούλου Μαρία // Χρυσανθόπουλος Αριστείδης

Το θέμα της έκθεσης συνοδεύουν οι παρακάτω σκέψεις του κ. Σωτήρη Φέλιου:

"Δεν μπορείς να πεις στον άλλον να έχει θάρρος. Μόνο στον εαυτό μου μπορώ να το πω αυτό. Με τον άλλον, όμως, μπορείς να είσαι μαζί, και αυτό δεν αποκλείει να είναι και αγάπη αλλά και θάρρος. Η ζωγραφική προσφέρει συγκίνηση και κάποιες φορές μπορεί να μας οδηγήσει και στη μαγεία - όπως την ορίζει ο καθένας μας-, αυτή την επιθυμία της καρδιάς μας ή του πνεύματός μας που μπορεί να επικρατήσει πάνω στη λογική."

Ο Δρ. Ιστορίας της τέχνης, Ερευνητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Εικαστικός, κ. Κωνσταντίνος Μ. Βαφειάδης σημειώνει:

"Η Ασθένεια συνιστά εμπειρία οδυνηρή αλλά και απειλή που αμφισβητεί πρώτα και κύρια κάθε βεβαιότητα. Και όμως, η απειλή αυτή έχει δύναμη αποκαλυπτική, τόσο στο φιλοσοφικό όσο στο βιωματικό πεδίο. Τούτο διότι μαρτυρεί για την αλήθεια του κόσμου, της Ιστορίας αλλά και της ατομικής ή συλλογικής μας ύπαρξης. Αποτελεί δε εργαλείο επαναπροσδιορισμού της ατομικότητας στο χώρο και στον χρόνο. Κατά συνέπεια, η πρόληψη της νόσου δεν πρέπει να συνδέεται μόνο με ένα σύστημα προληπτικών ιατρικών εξετάσεων αλλά και με ένα επαναπροσδιορισμό της ύπαρξής μας, απρόσληπτης κατά κανόνα. Και είναι αλήθεια πως η τέχνη συμβάλλει σε αυτό, ίσως πιο αποτελεσματικά από κάθε άλλη πνευματική δραστηριότητα.

Ένα σύνολο εικαστικών έργων, αναμετριέται με το γεγονός της Ασθένειας, ως προβλήματος υπαρξιακού. Κάθε πίνακας μοιάζει να αποτελεί θύρα δια της οποίας ο θεατής εισέρχεται σε συμπαγή βιωματικό χώρο με αναφορές στις απειλητικές συνέπειες της Νόσου. Ταυτόχρονα όμως η τέχνη που εδώ εκτίθεται υποβάλλει την Ασθένεια σε κρίση ζωής. Η λυτρωτική της δύναμη πιστοποιεί ακόμη μια φορά πως ο θάνατος δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο μεταβολή των Ονομάτων. Άλλωστε η τέχνη είναι Ζωή και Ζωή σημαίνει ορμή για την κατάκτηση της Αλήθειας και Αλήθεια είναι η συνείδηση των ορίων μας.

Κάθε δυσχέρεια, κάθε οδύνη, κάθε νόσημα τείνει να περιορίσει τα ήδη στενά και ευμετάβλητα όρια της ζωής μας, συντέμνοντας την δημιουργική μας όραση και δράση. Για αυτό η Ασθένεια απαιτεί πάνω από όλα δράση, γιατί η δράση συνιστά θεραπεία και αποκατάσταση των διασαλευμένων ορίων της ύπαρξής μας.

Η έκθεση έχει την αιγίδα της Unesco Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Συμβουλές για ασφαλή κατανάλωση αλκοόλ το Πάσχα
Απολαύστε το γιορτινό τραπέζι του Πάσχα χωρίς καούρα και δυσπεψία
Πασχαλινό τραπέζι χωρίς ενοχές! 10 tips για να το απολαύσετε