Η επέμβαση είναι μια πρωτοπόρος τεχνική διατήρησης -συρραφής του φυσικού προσθίου χιαστού συνδέσμου του γόνατος, μετά από ρήξεις.

Δυναμική Ενδαρθρική Σταθεροποίηση

Ο Πρόσθιος Χιαστός Σύνδεσμος ( ΠΧΣ ) , μαζί με τον οπίσθιο χιαστό σύνδεσμο, τους πλαγίους συνδέσμους και τους μύες του μηρού είναι τα κύρια σταθεροποιητικά στοιχεία του γόνατος.Ο ΠΧΣ περιορίζει τις στροφικές κινήσεις, προστατεύει το γόνατο από την υπερέκταση και εμποδίζει την πρόσθια μετατόπιση της κνήμης σε σχέση με τον μηρό .

 Νευρικές ίνες μέσα στον ΠΧΣ ενημερώνουν συνεχώς για την θέση της άρθρωσης και τις δυνάμεις που ασκούνται στον σύνδεσμο (“ιδιοδεκτικότητα”) και συμμετέχει στον έλεγχο των κινήσεων της άρθρωσης. Η ρήξη, επομένως, του ΠΧΣ οδηγεί σε λειτουργική αστάθεια και προοδευτική φθορά της άρθρωσης .

Η κατάλληλη θεραπεία είναι ακόμη προς συζήτηση. Η συντηρητική αντιμετώπιση αποφέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα σε μεγάλης ηλικίας χαμηλών απαιτήσεων ασθενείς, αλλά το ποσοστό αποτυχίας είναι μη αποδεκτό σε ενεργό πληθυσμό .

Πρόσφατες τεχνικές συνδεσμοπλαστικής του ΠΧΣ , με μόσχευμα του ιδίου του ασθενούς , φαίνεται ότι προσφέρουν σταθερότητα στο γόνατο , αλλά σε σύγκριση με την συντηρητική αντιμετώπιση δεν είναι σίγουρο ότι προσφέρουν προστασία και λιγότερη φθορά του γόνατος. Η απώλεια της ιδιοδεκτικότητας ( αίσθηση ισορροπίας ) και κάποια υπολειπόμενη στροφική  αστάθεια,  είναι η πιθανή εξήγηση του υψηλού κινδύνου μετατραυματικής οστεοαρθρίτιδος, η οποία δεν λύνεται με την συνδεσμοπλαστική .

Θεωρητικά, η επούλωση του ιδίου του ΠΧΣ , θα μπορούσε ιδανικά να αποκαταστήσει και τη " νευρική " και τη σταθεροποιητική λειτουργία του. Η αυτόματη επούλωση όμως είναι πρακτικώς αδύνατη. Ο ΠΧΣ έχει πολύ χαμηλό δυναμικό επούλωσης που οφείλεται σε βιολογικούς παράγοντες, στο "εχθρικό" περιβάλλον του αρθρικού υγρού , στην απώλεια της αιμάτωσης και στην μετατραυματική αστάθεια που κρατά σε απόσταση τα κολοβώματα . 

Η Δυναμική Ενδαρθρική Σταθεροποίηση (DIS - Ligamys ) του γόνατος μαζί με την συρραφή  - επανακαθήλωση στην ανατομική του θέση του ΠΧΣ και την βελτίωση της βιολογίας μέσω μικροκαταγμάτων, μπορεί να οδηγήσει σε κλινικώς σταθερή επούλωση του ΠΧΣ .

Το LIGAMYS είναι  ένα χειρουργικό πρόθεμα για την θεραπεία των προσφάτων ρήξεων του Προσθίου Χιαστού Συνδέσμου. Αποφορτίζει και σταθεροποιεί το γόνατο στην αρχική μετεγχειρητική περίοδο και δίνει τη δυνατότητα στον ίδιο τον  κομμένο σύνδεσμο να επουλωθεί, διατηρώντας την νεύρωσή του (ιδιοδεκτικότητα) .

Αποτελείται από ένα συνθετικό "κορδόνι" που καθηλώνεται στο μηρό με ένα τύπο button και στην κνήμη με μία βίδα με ενσωματωμένο μηχανισμό ελατηρίου ( monoblock ). Έχει δυνατότητα αυξομείωσης του μήκους και διατήρησης συγκεκριμένης τάσης από κάμψη σε έκταση .

Η φιλοσοφία του συνοπτικά

  • Πρωτοποριακή – μοναδική  μέθοδος διατήρησης του ΠΧΣ
  • Χειρουργείο  απαραίτητα εντός 21 ημερών  από την ρήξη του ΠΧΣ
  • Διατήρηση και επανακαθήλωση στον μηρό του κομμένου ΠΧΣ
  • Διατήρηση των ανατομικών δομών
  • Πρόσθετο πλεονέκτημα : πρώιμη διάγνωση και θεραπεία μηνισκικών ρήξεων
  • Χωρίς λήψη μοσχεύματος – νοσηρότητα δότριας περιοχής
  • Δυναμική σταθεροποίηση του γόνατος καθ' όλη την φάση επούλωσης
  • Διατήρηση των νευρικών ινών ιδιοδεκτικότητας
  • Μικρότερος χρόνος παραμονής στο Νοσοκομείο 
  • Άμεση φόρτιση του γόνατος
  • Επάνοδος σε δραστηριότητες σε ελαφρώς μικρότερο χρονικό διάστημα σε σχέση με την κλασική συνδεσμοπλαστική           

Η μέθοδος αρχικά δοκιμάσθηκε σε πτωματικά και σε πειραματικά μοντέλα, πριν δοκιμασθεί σε πιλοτική κλινική μελέτη με 10 υψηλής φυσικής δραστηριότητας ασθενείς. Στη συνέχεια δημοσιεύθηκαν κλινικές μελέτες με μεγάλο αριθμό περιστατικών .

Με follow-up 5 ετών, θεωρείται μία πολυκεντρικά αποδεδειγμένη μέθοδος. Εφαρμόζεται σε ευρεία κλίμακα σε συγκεκριμένα κέντρα της Ελβετίας και της Γερμανίας. Εκτός αυτών επιτρέπεται  να χρησιμοποιείται μόνο από χειρουργούς που έχουν περάσει από διαδικασία εκπαίδευσης και πιστοποίησης και επομένως σε ελάχιστα πιστοποιημένα κέντρα στην Ευρώπη . Στην  Ελλάδα πιστοποίηση έχει το Θεραπευτήριο  METROPOLITAN μέσω του Διευθυντού Ορθοπαιδικής και Ειδικού Αθλητιάτρου, Γιώργου – Γρηγόρη Καραχάλιου.

Οι δημοσιευμένες κλινικές μελέτες αναδεικνύουν ότι τα ποσοστά αποτυχίας είτε ως επαναρρήξη είτε ως κλινικώς ασταθές γόνατο είναι μικρότερα από τα δημοσιευμένα με τις συνήθεις μεθόδους με μόσχευμα. Αλλά ακόμη και σε περίπτωση επαναχειρουργείου, οι συνθήκες είναι αυτές της πρώτης φοράς συνδεσμοπλαστικής, δεδομένου ότι όλοι οι σύνδεσμοι και τένοντες είναι ακέραιοι και οι οστικές σήραγγες πολύ μικρής διαμέτρου.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ζεαξανθίνη: Όσα πρέπει να ξέρουμε για το αντιοξειδωτικό των ματιών
Ξεκινά σε λίγες ημέρες το 14ο Συνέδριο Φαρμακευτικού Management
Ποια αντισυλληπτικά συνδέονται με πρόκληση όγκων στον εγκέφαλο