Άνεργοι τρεις στους πέντε νέους με σοβαρή αναπηρία

Το 60% των νέων 25 έως 29 ετών με σοβαρή αναπηρία είναι άνεργοι, ενώ τα ποσοστά φτάνουν ακόμη υψηλότερα σε άλλες κατηγορίες αναπήρων.

Στον πληθυσμό των ατόμων με σοβαρή αναπηρία, το 83,7% των νέων 20 έως 24 ετών, το 72% των νέων 25 έως 29 ετών και το 55,5% των ατόμων ηλικίας 30 έως 34 ετών δεν
έχουν καμία εργασιακή εμπειρία

Οι γυναίκες με σοβαρή αναπηρία βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση, υπολειπόμενες στο δείκτη της απασχόλησης κατά 25,3 ποσοστιαίες μονάδες.

Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από δελτίο στατιστικής πληροφόρησης του Παρατηρητηρίου Θεμάτων Αναπηρίας της Εθνικής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑΜΕΑ), το οποίο παρατίθεται πιο κάτω.

Το δελτίο αποτυπώνει τα βασικά μεγέθη της απασχόλησης του πληθυσμού των ατόμων με αναπηρία στην Ελλάδα. Τα πρωτογενή δεδομένα που αξιοποιήθηκαν προέρχονται από την Έρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης της ΕΛΣΤΑΤ, έτους 2016.

Από την ανάγνωση των στοιχείων προκύπτει χάσμα στα επίπεδα απασχόλησης του πληθυσμού των ατόμων με αναπηρία σε σύγκριση με τον πληθυσμό χωρίς περιορισμούς – αναπηρία.

Σύμφωνα με τον ειδικό δείκτη (GALI), τα άτομα με σοβαρούς ή μέτριους περιορισμούς δραστηριότητας - αναπηρίας στην Ελλάδα αποτελούν το 24,7% του πληθυσμού.

Από αυτούς, 1.014.177 άτομα, αντιμετωπίζουν σοβαρή αναπηρία ή περιορισμό δραστηριότητας (11,2% του πληθυσμού), ενώ πλήθος 1.217.020 ατόμων (13,5%), εκτιμάται ότι έχουν περιορίσει σε μέτριο βαθμό τη δραστηριότητα τους λόγω μακροχρόνιου προβλήματος υγείας.

Στις παραγωγικές ηλικίες 20 έως 64 ετών, 889.389 άτομα, το 14% του πληθυσμού, εκτιμάται ότι αντιμετωπίζουν κάποιου βαθμού αναπηρία, εκ των οποίων οι 359.244 έχουν σοβαρής μορφής περιορισμό.

Απασχόληση

Ο δείκτης απασχόλησης των ατόμων με σοβαρή αναπηρία στις ηλικίες 20 έως 64 ετών, υπολογίστηκε να είναι στο εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο του 24,2%. Υπολείπεται, δηλαδή, κατά 33,4 μονάδες σε σχέση με την τιμή που λαμβάνει στον πληθυσμό χωρίς αναπηρία (57,6%). Σε σύγκριση με τον εθνικό στόχο της Στρατηγικής “Ευρώπη 2020” για την απασχόληση υστερεί κατά 46 μονάδες.

Αφαιρώντας από το σύνολο των ατόμων με σοβαρούς περιορισμούς ηλικίας 20 έως 64 ετών όσους δηλώνουν “ακατάλληλοι για εργασία λόγω αναπηρίας”, το ποσοστό απασχόλησης της κατηγορίας φτάνει μόλις στο 31,8%.

Από την ανάλυση των δεδομένων, εξάγεται το ανησυχητικό συμπέρασμα ότι το χάσμα της απασχόλησης, ο δείκτης που αποτυπώνει τη διαφορά του ποσοστού των απασχολούμενων ατόμων με σοβαρή αναπηρία και του ποσοστού απασχόλησης του πληθυσμού χωρίς αναπηρία, είναι εξαιρετικά υψηλό στις κατεξοχήν παραγωγικές ηλικίες από 25 έως 54 ετών σημειώνοντας τη μέγιστη τιμή του στην ηλικία 35 έως 39 ετών (43,8).

Γυναίκες

Η ανάλυση των στοιχείων ανά φύλο ανέδειξε ότι, σε σύγκριση με τις γυναίκες χωρίς αναπηρία, οι γυναίκες με σοβαρή αναπηρία βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση, υπολειπόμενες στο δείκτη της απασχόλησης κατά 25,3 ποσοστιαίες μονάδες (22,2% και 47,5%).

Στον πληθυσμό με βαριά αναπηρία, η επίδραση της αναπηρίας ως παράγοντας εργασιακού αποκλεισμού είναι πολύ ισχυρότερη από τη διάκριση του φύλου με αποτέλεσμα και τα δύο φύλα στην περίπτωση των ατόμων με αναπηρία να βρίσκονται σε παρόμοια και εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα απασχόλησης.

Ο δείκτης ανεργίας, ανέρχεται σε πολύ υψηλό επίπεδο στο πληθυσμό των ατόμων με σοβαρή αναπηρία αγγίζοντας το 39%.

Στη κατηγορία των ατόμων με μέτριο περιορισμό - αναπηρία, άνεργοι είναι το 29,3%, ενώ στον πληθυσμό των ατόμων χωρίς αναπηρία, η ανεργία εκτιμάται στο 24,6%.

Εξαιρετικά υψηλά είναι τα ποσοστά ανεργίας στον πληθυσμό των ατόμων με σοβαρή αναπηρία, και ιδιαίτερα στις ηλικίες από 25 έως και 39 ετών όπου ο δείκτης υπερβαίνει σε όλες τις ηλικιακές ομάδες το 40%.

Στρατηγική

Σύμφωνα με το προεδρείο της ΕΣΑΜΕΑ, τα στοιχεία επιβεβαιώνουν πλήρως την πάγια θέση της για άμεση αναγκαιότητα εκπόνησης και εφαρμογής από την ελληνική Πολιτεία μιας ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής για την απασχόληση και την εργασία των ατόμων με αναπηρία και ειδικότερα των νέων.

Η λήψη θετικών μέτρων ενίσχυσης της απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία επιβάλλεται, όπως και η προώθηση της προσβασιμότητας στην εργασία, καθώς και η εφαρμογή εναλλακτικών μορφών εργασίας (υποστηριζόμενη απασχόληση) που θα επιτρέψουν στα άτομα με σοβαρές αναπηρίες, τα οποία χρήζουν πρόσθετης υποστήριξης, ώστε να ασκήσουν το θεμελιώδες δικαίωμα στην εργασία.

Σε κάθε περίπτωση, η ΕΣΑΜΕΑ κρίνει πως η εθνική στρατηγική για την απασχόληση των ατόμων με αναπηρία σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συνδεθεί με μια νέα επιδοματική πολιτική, που να μην στερεί τα αναπηρικά επιδόματα από τους εργαζόμενους με αναπηρία.

Δημ.Κ.