Αγγλικός όρος

potassium

Ορισμός

ΣΥΜΒ: Κ. Μεταλλικό στοιχείο που αποτελεί το κύριο κατιόν του ενδοκυττάριου υγρού και σημαντικό ηλεκτρολύτη στο εξωκυττάριο υγρό. Μαζί με άλλους ηλεκτρολύτες (π.χ. νάτριο, μαγνήσιο, ασβέστιο, χλώριο), το κάλιο συμμετέχει σε πολλές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένων της ομοιόστασης της κυτταρικής μεμβράνης, της μεταβίβασης των νευρικών ερεθισμάτων και της μυϊκής σύσπασης.

Το κάλιο, το οποίο αποτελεί το 0,35% του σωματικού βάρους ανευρίσκεται στις περισσότερες τροφές, περιλαμβανομένων των δημητριακών, του αρακά και των φασολιών, των νωπών λαχανικών, των νωπών ή αποξηραμένων φρούτων, των φρουτοχυμών, των καρπών ήλιου, των καρυδιών, της μελάσας, του κακάου, και των φρέσκων ψαριών, του βοδινού, του χοιρινού ή των πουλερικών. Η συνήθης ποσότητα καλίου που λαμβάνεται με την διατροφή ανέρχεται σε 50-150 mEq/ημέρα. Στα υγιή άτομα, οι νεφροί αποβάλλουν οποιαδήποτε περίσσεια καλίου που καταναλώνεται με την τροφή. Σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, υπέρταση ή άλλες παθήσεις, το κάλιο του ορού θα πρέπει να ρυθμίζεται προσεκτικά στα κατάλληλα επίπεδα, ώστε να αποφευχθούν οι δυσμενείς συνέπειες της ανεπάρκειας ή της περίσσειας καλίου.

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ: Σε έλλειψη καλίου (υποκαλιαιμία) ενδέχεται να εμφανιστούν μυϊκή αδυναμία, ζάλη, δίψα, σύγχυση, αλλαγές του ηλεκτροκαρδιογραφήματος και απειλητικές για τη ζωή αρρυθμίες.

ΠΕΡΙΣΣΕΙΑ: Το εξωκυττάριο κάλιο αυξάνεται στην νεφρική ανεπάρκεια, στα εγκαύματα, με καταστροφή των κυττάρων και απελευθέρωση του ενδοκυττάριου καλίου, στα συντριπτικά τραύματα ή σε σοβαρές λοιμώξεις, στην επινεφριδιακή ανεπάρκεια, στην υπερθεραπεία με άλατα καλίου και στη μεταβολική οξέωση. Η υπερκαλιαιμία προκαλεί αδυναμία και παράλυση, διαταραχή της ηλεκτρικής αγωγιμότητας της καρδιάς και ενδεχομένως κοιλιακή μαρμαρυγή και θάνατο. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με την κατακράτηση καλίου, χορηγώντας φάρμακα, όπως σουλφονικό πολυστυρολιοϊκό νάτριο, μια ρητίνη ανταλλαγής κατιόντων για την ελάττωση της συγκέντρωσης του καλίου στα κύτταρα και γλυκονικό ασβέστιο, το οποίο εξουδετερώνει τις επιδράσεις του καλίου στην καρδιά.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Η ταχεία έγχυση καλίου είναι επώδυνη και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή υπερκαλιαιμία, η οποία επιπλέκεται από καρδιακές αρρυθμίες. Τα νοσοκομειακά πρωτόκολλα για την ενδοφλέβια χορήγηση καλίου θα πρέπει να τηρούνται προσεκτικά.