Τρίτη, 04 Οκτωβρίου 2016, 00:53
Άνδρας, 24 χρονών, 62 κιλά, 165 ύψος

Ιστορικό

Ειμαι με το αγορι μου 1.5 χρονο μαζι.Διατηρουμε σχεση εξ αποστασεως .Τον προηγουμενο χρονο λογω καποιων προβληματων που ειχα δεν ημουν καλα ψυχολογικα αρκετες φορες. Εκεινος ηταν το στηριγμα μου ομως παντα.Ωστοσο πριν 3 μηνες τον απατησα ηταν η πρωτη φορα που το εκανα αυτο ενιωσα απαισια δε του το ειπα ποτε.Περασα διαφορα σταδια ψυχολογιας εξαιτιας του θεματος αυτου.Με εκεινον που εγινε ο,τι εγινε το εκοψα αμεσως .Αναθεωρησα πολλα πραγματα που αφορουσαν τη σχεση μου και μετα απο λιγο καιρο ηρθε η προταση γαμου.Δεχτηκα γιατι απο τοτε που εγινε αυτο καταλαβα ποσο σημαντικος ειναι για μενα ο ανθρωπος που εχω εχω σχεση.

Ερώτηση

Η επαναληψη της απιστιας δεν ειναι στα σχεδια μου διοτι αφενος ηταν τεραστιο λαθος κι αφετερου εχω πονεσει πολυ για αυτο που εκανα.Το αγορι μου δε θελω να το μαθει γιατι ξερω οτι θα πληγωθει.Όταν ειμαστε μαζι ειναι σα να μη συνεβη ποτε τιποτα προσπαθω πολυ για εμας και θα συνεχισω.Εσεις πιστευετε οτι αυτη η σχεση εχει μελλον αν συνεχισω να ειμαι σωστη απεναντι του?