Παρασκευή, 17 Φεβρουαρίου 2017, 23:01
Άνδρας, 19 χρονών, 48 κιλά, 163 ύψος

Ιστορικό

Δεν τα πάμε πολύ καλά με την οικογένειά μου κ βρίσκω παρηγοριά στη φιλία. Βρέθηκα σ ένα καινούριο περιβάλλον στο Λύκειο έκανα γνωριμίες ήμουν γεμάτη αισιοδοξία κ χαμόγελο κ προσιτό άτομο.Όμως κάποια άτομα άρχισαν να βάζουν λόγια που έγιναν πιστευτά από κάποιους κ έχασα πολλά άτομα από κοντά μου.Μέτα από πολύ καιρό κατάφερα να ξαναβρώ τον εαυτό μου να κάνω πιο ουσιαστικές φιλίες.Ύστερα μου άρεσε ένα αγόρι με το οποίο μετά από πολλές φασαρίες λόγω προβλημάτων που δημιουργούσαν άλλα άτομα είμαστε μαζι κ πολύ καλά έχουμε κλείσει 2 χρόνια. Βέβαια αυτό δεν άρεσε σε πολλές φίλες μου λόγω ζήλειας κ έτσι το διαλύσαμε. Δεν είναι ότι τις παραμελούσα βγαίναμε συχνά βέβαια με δική μου πρωτοβουλία.

Ερώτηση

Γνώρισα καινούριες στη σχολή κ κάθε φορά που βγαίνουμε είναι μπροστά στο κινητόΝιώθω σαν γλάστρα.Βγαίνουμε με την παρέα του αγοριού μου κ νιώθω το ίδιο Μπαίνω στη συζήτηση κ είναι σα να μην με ακούνΜάταιαΔεν νιώθω καλά κ κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει να βρω τι λάθος κάνωΈχω προσπαθήσει πολλές προσεγγίσεις.Σπουδάζω αυτό που θέλω κ είμαιανικανοποίητη.Τα παλιά μου ενδιαφέροντα μοιάζουν αδιάφορα παρόλο π μ αρέσουν πολύ. Νιώθω παραμελημένη από τις φίλες μου κ πλ μόνη.Πώς να βελτιώσω την κατάσταση?