Παρασκευή, 31 Μαρτίου 2017, 17:49Γυναίκα, 6 χρονών, 23 κιλά, 120 ύψος
Ιστορικό
Είμαι 30 ετών και έχω δύο παιδιά ένα αγόρι και ένα κορίτσι 6 ετών και 3,5 αντίστοιχα. Πριν 6 μήνες χώρισα και λόγω οικονομικών δυσκολιών μένω με τους γονείς μου και τους παππούδες μου.
Ερώτηση
Η γιαγιά μου (η προγιαγια δηλαδή των παιδιών) είναι πολύ άρρωστη και δεν έχει πολύ χρόνο ζωής. Τα παιδιά μου ζώντας στο ίδιο σπίτι είναι πολύ δεμένα μαζί της. Πως μπορώ να τα προετοιμάσω για το αναπόφευκτο και τι πρέπει να τους πω όταν συμβεί το μοιραίο ώστε να το περασουν όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
Παρασκευή, 31 Μαρτίου 2017, 17:49
Καλησπέρα σας. Τα παιδιά πρέπει να ακούσουν από εσάς και τους οικείους την πλήρη αλήθεια για τον θάνατο,με απλά λόγια και χωρίς ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Θα τους εξηγήσετε με ειλικρίνεια, ότι ο αποχωρισμός από το αγαπημένο πρόσωπο που πέθανε είναι οριστικός. Δεν είναι σε ταξίδι ή σε κάποιο νοσοκομείο ούτε απουσιάζει αόριστα, όπως συνηθίζουν αρκετοί γονείς να λένε, θεωρώντας ότι έτσι προφυλάσσουν το παιδί. Με τον καιρό, το παιδί θα τακτοποιήσει τις αναμνήσεις του, χωρίς να φαντάζεται τον θάνατο σαν κάτι τρομερό. Μην φοβάστε τις λέξεις, ακούστε ενεργά τα παιδιά σε ό,τι απορία εκφράσουν, ενημερώστε τα για το τι θα επακολουθήσει σε σχέση με τα πρακτικά ζητήματα και φροντίστε να γίνει σαφές ότι το πένθος δεν είναι μία μόνιμη κατάσταση.