Κυριακή, 10 Φεβρουαρίου 2019, 05:33
Άνδρας, 24 χρονών, 68 κιλά, 177 ύψος

Ιστορικό

Ως παιδί μεγάλωσα σε μια οικογένεια, όπου υπήρχαν συχνοί καυγάδες και βίωσα τόσο σωματική όσο και λεκτική βία, σε σημείο που θυμάμαι τον εαυτό μου μικρή να προσεύχομαι στον Θεό να πεθάνω. Ακόμη και τώρα, υπάρχει μια συνεχής ένταση στο σπίτι κι όσο κι αν γνωρίζω ότι ο ρόλος των παιδιών δεν πρέπει να εμπλέκεται στη συζυγική σχέση των γονέων, αυτό αναπόφευκτα γίνεται. Το άσχημο είναι ότι αυτό από παιδί με κατέβαλε ψυχολογικά και συνεχίζει να με επηρεάζει. Η αλήθεια είναι πως γονεϊκή αγάπη δεν αισθάνθηκα, με την έννοια του φιλιού, της αγκαλιάς, της τρυφερής κουβέντας. Δεν ήξερα κι εγώ να δώσω αγάπη, ώσπου γνώρισα τον πρώτο μου έρωτα στην ηλικία των 13,5 ετών, σχέση που κράτησε 10 περίπου χρόνια.

Ερώτηση

Όμως, έληξε αυτή η σχέση κυρίως λόγω της ζήλειας μου, η οποία είχε ως συνέπεια διάφορα δυσάρεστα γεγονότα.έχοντας συνειδητοποιήσει αυτό το τρωτό μου σημείο προσπάθησα με πολλούς τρόπους να βελτιώσω τη σχέση μας (αλλαγή συμπεριφοράς, εμφάνιση), δίχως όμως αποτελέσματα στη σχέση (ήταν ήδη αργά για θαύματα). Σήμερα, είμαι με ένα άλλο παιδί και διακρίνω ότι πάλι αρχίζω να βάζω τη ζήλεια ανάμεσά μας κάποιες φορές. Τον αγαπάω βαθιά και δε θέλω να τον χάσω κι αυτόν. Βοηθήστε με γιατί το χρειάζομαι