ΥΠΕΡΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ....Ρωτάμε τον δρ Παπαγεωργίου, Γενικό Χειρουργό και Χειρουργό Ενδοκρινών Αδένων

Τι είναι οι παραθυρεοειδείς αδένες και σε τι εξυπηρετούν? Οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι συνήθως 4 (3-5) αδένες οι οποίοι βρίσκονται στο λαιμό, γύρω...

Τρίτη, 12 Σεπτεμβρίου 2017, 19:40
HYPERPARATHYROIDISM SUPPORT AND INFORMATION

Τι είναι οι παραθυρεοειδείς αδένες και σε τι εξυπηρετούν?

 Οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι συνήθως 4 (3-5) αδένες οι οποίοι βρίσκονται στο λαιμό, γύρω από τον θυρεοειδή αδένα. Παράγουν την ορμόνη παραθορμόνη (ΡΤΗ) η οποία είναι η κύρια ορμόνη για τη ρύθμιση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα.

Ποιές είναι οι συχνότερες παθήσεις τους?

Σχεδόν όλες οι παθήσεις των παραθυρεοειδών καταλήγουν σε υπερλειτουργία (Υπερπαραθυρεοειδισμός). Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε σε αυτονόμηση ενός αδένα (αδένωμα), είτε σε αύξηση της λειτουργικότητας όλων των αδένων (διάχυτη υπερπλασία) ή σε σπάνιες περιπτώσεις σε καρκίνωμα του αδένα. Επίσης μπορεί να εμφανίζεται στα πλαίσια άλλων ασθενειών (Δευτεροπαθής Υπερπαραθυρεοειδισμός) όπως νεφροπάθεια, χρήση φαρμάκων κτλ.

 Ποιά η αντιμετώπιση των ασθενειών των παραθυρεοειδών αδένων?

Η τελική θεραπευτική αντιμετώπιση είναι η χειρουργική παρέμβαση με διάφορες τεχνικές.
Προεγχειρητικά μπορεί να δοθεί φαρμακευτική αγωγή, η οποία όμως δεν μπορεί να λύσει δια παντός το πρόβλημα

 Τι είδους αναισθησία χρειάζεται και ποιός εξοπλισμός?
 Η επέμβαση συνήθως γίνεται με γενική αναισθησία. Υπάρχουν μελέτες οι οποίες καταδεικνύουν την ασφάλεια επεμβάσεων με τοπική αναισθησία, αλλά συνήθως είναι μεγάλη η ταλαιπωρία για τον ασθενή.
Μέσα στο χειρουργείο θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μηχανήματα καυτηρίασης (πηγές ενέργειας) και μηχάνημα νευροδιεγέρτη για ανεύρεση των νεύρων που νευρώνουν τις φωνητικές χορδές.
Σημαντικό είναι εδώ να τονιστεί οτι η παραθυρεοειδεκτομή είναι μια ασφαλής επέμβαση, ακόμα και σε μεγάλες ηλικίες, με πολύ καλά αποτελέσματα σε έμπειρα χέρια, και σχεδόν άμεση ανακούφιση των ασθενών.

Έκανα επέμβαση για αφαίρεση αδενώματος αλλά ο γιατρός μου είπε οτι δεν ανευρέθηκε το αδένωμα ή η ΡΤΗ δεν μειώθηκε μετεγχειρητικά. Γιατί συμβαίνει αυτό?

 Το Α και το Ω στη χειρουργική του παραθυρεοειδή είναι η ακριβής προεγχειρητική εντόπιση του αδενώματος.
Οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι πολύ μικρά μορφώματα, τα οποία ομοιάζουν στην όψη με πολλά άλλα σωματίδια στον λαιμό και δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν.
Ακόμη, πολλές φορές οι παραθυρεοειδείς αδένες μπορεί να μην βρίσκονται στη φυσιολογική τους θέση αλλά να εντοπίζονται ακόμη και στο θώρακα ή και μέσα στον θυρεοειδή αδένα.
Τέλος, μεγάλη σημασία έχει η εξειδίκευση και εμπειρία του Χειρουργού, ο οποίος πρέπει να γνωρίζει το αντικείμενο πολύ καλά.
 
 
 
Πόσο συχνή είναι η ενδοθυρεοειδική εντόπιση των παραθυρεοειδών αδένων και τι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις?

 Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι η συχνότητα εντόπισης ενός παραθυρεοειδούς μέσα στο θυρεοειδή αδένα είναι 1-2επί τοις εκατό.
Σε περιπτώσεις όπου αυτό έχει διεγνωσθει προεγχειρητικά, τότε γίνεται αφαίρεση του μισού θυρεοειδούς αδένα (λοβεκτομή) μαζί με το αδένωμα.
Λοβεκτομή επίσης γίνεται σε περιπτώσεις όπου παρόλη τη διερεύνηση μέσα στο χειρουργείο δεν ανευρίσκεται το αδένωμα στη θέση όπου θα έπρεπε.

 Εάν δεν έχει ανευρεθεί το αδένωμα προεγχειρητικά παρόλες τις εξετάσεις, τι μπορεί να γίνει?

 Η προεγχειρητική εντόπιση του αδενώματος είναι πολύ σημαντική.
Στις περιπτώσεις όμως που δεν ανευρίσκεται (αφού έχει ελεγχθεί και ο θώρακας και σε σπάνιες περιπτώσεις και ο οπισθοπεριτοναϊκός χώρος), τότε πρέπει να γίνεται η χειρουργική επέμβαση που ονομάζεται «ερευνητική τραχήλου», όπου αποκαλύπτεται όλη η περιοχή και ερευνάται όλος ο λαιμός μέχρι να ανευρεθούν και να ελεγχθούν όλοι οι παραθυρεοειδείς αδένες.

 Χρειάζεται μετά από αφαίρεση αδενώματος να νοσηλευτώ ή μπορώ να πάρω εξιτήριο αυθημερόν?

Αν και τα τελευταία χρόνια έχει εφαρμοσθεί η παραθυρεοειδεκτομή αυθημερόν, το πλέον ορθό είναι η παραμονή στο νοσηλευτήριο τουλάχιστον για 24 ώρες.
Ο λόγος είναι οτι μετά την αφαίρεση ενός αδενώματος, τα οστά μπορεί ταχύτατα να απορροφήσουν ασβέστιο από το αίμα (σύνδρομο πείνας των οστών), με αποτέλεσμα την απότομη πτώση του ασβεστίου στο αίμα που μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες.
Γι’αυτό καλύτερα είναι η παραμονή και συνεχής παρακολούθηση τέτοιων ασθενών για 24 ώρες, με μετρήσεις του ασβεστίου αίματος. Επίσης καλό είναι η χορήγηση ασβεστίου σε ασθενείς με πτώση του ασβεστίου, η οποία μπορεί να συνεχιστεί και κατ’οίκον.

Πού γίνεται η χειρουργική τομή και ποιά η αναγκαία φροντίδα?

Η χειρουργική τομή γίνεται στην πρόσθια επιφάνεια του τραχήλου και συνήθως είναι μήκους 3-4 εκ.
Η συρραφή της θα πρέπει να γίνετα με ενδοδερμική ραφή (πλαστική) για καλυτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Όσον αφορά την περιποίηση της μετά το χειρουργείο, τις πρώτες 10 μέρες πρέπει να γίνεται καθαρισμός με αντισηπτικά διαλύματα και αργότερα με προιόντα που βελτιώνουν το αισθητικό αποτέλεσμα (κρέμες, επιθέματα κτλ).
Η ήπια μάλαξη της περιοχής βοηθά στην υποχώρηση του μετεγχειρητικού οιδήματος. Προσοχή χρειάζεται στην έκθεση στον ήλιο για 6 μήνες περίπου, ενώ το τελικό αποτέλεσμα στις πλείστες περιπτώσεις είναι μια λεπτή γραμμή στον λαιμό, που μοιάζει με φυσιολογική πτυχή του δέρματος.
 Ποιές οι εξελίξεις στο μέλλον όσον αφορά τη χειρουργική των παραθυρεοειδών αδένων?
Οι δύο κατευθύνσεις των εξελίξεων στη χειρουργική των παραθυρεοειδών είναι η κατεύθυνση της διάγνωσης και προεγχειρητικής εντόπισης και η κατεύθυνση της διεγχειρητικής εντόπισης.
Όσον αφορά το πρώτο κομμάτι, έχουν γίνει άλματα προς τα εμπρός, με διάφορες τεχνικές απεικόνισης και εντόπισης όπως PET-CT, 4D-CT κ.α.
Στο κομμάτι της διεγχειρητικής εντόπισης, εφαρμόζονται τώρα τεχνικές φθορισμού στο υπέρυθρο φάσμα, με πολύ υποσχόμενα αποτελέσματα.
 
 
 Πιστεύετε οτι θα γίνει ποτε ένα εξειδικευμένο κέντρο για ασθενείς με προβλήματα θυρεοειδούς και παραθυρεοειδών στην Ελλάδα ή στην Κύπρο?
Παρόλο που και στις δύο χώρες υπάρχουν εξαίρετοι επιστήμονες, τόσο στο διαγνωστικό κομμάτι όσο και στο εγχειρητικό, με εξειδίκευση και εμπειρία, η ανάπτυξη εξειδικευμένων κέντρων απαιτεί πόρους οι οποίοι δεν δικαιολογούνται απο τον γενικό πληθυσμό και τον αριθμό των περιστατικών.
Ομάδες όμως ή εξειδικευμένα τμήματα μέσα σε ήδη υπάρχοντες οργανισμούς ήδη έχουν αρχίσει να δημιουργούνται, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Τμήμα Ενδοκρινών Αδένων του American Medical Center στην Λευκωσία, όπου στα πλαίσια πολυθεματικών ομάδων γίνεται χειρισμός ακόμα και των πλεόν δύσκολων και πολύπλοκων Ενδοκρινικών περιστατικών.
 
*Μιχάλης Σ. Παπαγεωργίου MD PhD
General and Endocrine Surgery
American Medical Center, Nicosia, Cyprus
www.thyroidsurgerycyprus.com
[email protected]
 

ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ