Χαράλαμπος Μουτσόπουλος στο IATRONET: Ναι, υπό όρους στα μη κρατικά Πανεπιστήμια

Του Δημήτρη Καραγιώργου

Υπέρ της λειτουργίας μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων στην Ελλάδα, τάσσεται με συνέντευξή του στο 'IATRONET' ο καθηγητής και διευθυντής του Τμήματος Παθοφυσιολογίας του Πανεπιστημίου της Αθήνας κ. Χαράλαμπος Μ.

Μουτσόπουλος. Ο κ. Μουτσόπουλος στηλιτεύει τον νεποτισμό, ο οποίος ‘βασιλεύει’ στο Πανεπιστήμιο και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα, τονίζοντας ότι οι μέθοδοι επιτυχίας του Νεοέλληνα, θυμίζουν ‘μαφία’!

Ο διαπρεπής καθηγητής αναφέρεται και στην πρόσφατη διάκριση της Ρευματολογίας, η οποία κατέλαβε την πρώτη θέση ως προς την επιστημονική αριστεία στη χώρα μας, σύμφωνα με σχετική μελέτη της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας.

Η συνέντευξη του κ. Μουτσόπουλου έχει ως εξής:

Κύριε καθηγητά, πρόσφατη μελέτη, η οποία εκπονήθηκε από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, ανέδειξε τη Ρευματολογία ως την ειδικότητα με την κορυφαία ερευνητική δραστηριότητα στην Ελλάδα.

Ξεπέρασε, μάλιστα, ιατρικές ειδικότητες αιχμής, όπως η Ογκολογία, καθώς και άλλους, άκρως εξελισσόμενους τομείς, όπως η ρομποτική και οι τεχνολογίες πληροφορικής. Τι συνέβαλε σε αυτή τη σημαντική διάκριση;

Το απαράμιλλο ενδιαφέρον, η αφοσίωση και η εργατικότητα των ερευνητών για τη δημιουργία ποιοτικής, νέας ιατροβιολογικής γνώσης, παρά τα τεράστια εμπόδια που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν οι ερευνητές μας στη χώρα μας, όπως η πλημμελής χρηματοδότηση και η αναίτια παρακώλυση της ερευνητικής διαδικασίας από απεργίες και καταλήψεις.

Με δεδομένη αυτή την εντυπωσιακή πρόοδο της Ρευματολογίας στην Ελλάδα και το αυξημένο ερευνητικό ενδιαφέρον παγκοσμίως, τι έχουν να προσδοκούν στο εγγύς μέλλον οι πάσχοντες από ρευματικές παθήσεις;

Ριζικότερη θεραπευτική αντιμετώπιση με φάρμακα προσιτά σε όλους και παράλληλα, ελπίδα για την αναγνώριση της αιτίας που προκαλεί τις ασθένειες αυτές.

Πώς θα χαρακτηρίζατε το επιστημονικό, ιατρικό δυναμικό στην Ελλάδα; Έχει την επάρκεια να υποστηρίξει τις αναμενόμενες εξελίξεις; Μπορεί, σε τελική ανάλυση, να προσφέρει στους ασθενείς την ποιότητα της περίθαλψης που εκείνοι αναμένουν;

Το επιστημονικό δυναμικό της χώρας μας θα βελτιωνόταν, αν δίναμε τη δυνατότητα σε βασικούς και κλινικούς Έλληνες ερευνητές του εξωτερικού να παλιννοστήσουν.

Η ποιότητα της περίθαλψης θα βελτιστοποιούταν αν οι ρευματοπαθείς ασθενείς της χώρας μας είχαν την υποστήριξη από επιστήμονες παραϊατρικών επαγγελμάτων, όπως ψυχολόγων, φυσιοθεραπευτών, κοινωνικών λειτουργών και διαιτολόγων.

Στη χώρα μας υπάρχει έντονα το στοιχείο του νεποτισμού, το οποίο διαπερνά την πολιτική ζωή, αλλά σημαδεύει ακόμη και αυτή την ανάδειξη ικανών επιστημόνων στην κορυφή της πανεπιστημιακής βαθμίδας.

Εκτιμάτε ότι αποτελεί τροχοπέδη στην άσκηση Ιατρικής υψηλού επιπέδου στην Ελλάδα;

Είναι μια από τις κύριες αιτίες κακοδαιμονίας που μαστίζουν τα Πανεπιστήμιά μας. Το φαινόμενο αυτό είναι διαδεδομένο και επικρατεί σε όλους τους χώρους του δημόσιου τομέα.

Τα τελευταία χρόνια, ακούγονται ολοένα περισσότερες φωνές υπέρ της λειτουργίας μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων και στην Ελλάδα.

Υπάρχει πεδίο εφαρμογής μίας τέτοιας σκέψης; Αν ναι, πώς μπορεί να υλοποιηθεί, ώστε να έχει τις καλύτερες προοπτικές επιτυχίας;

Η λειτουργία μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων μπορεί να αποτελέσει μια λύση για την εξύψωση της εκπαίδευσης. Η δημιουργία και η λειτουργία τους όμως πρέπει να ακολουθήσουν αυστηρές διαδικασίες και κανόνες, όπως εφαρμόζονται στις προηγμένες χώρες.

Ο κίνδυνος αναπαραγωγής κατοπτρικού ειδώλου των δημόσιων Πανεπιστημίων είναι μεγάλος.

Η πρόσφατη αποκάλυψη της υπόθεσης Ζαχόπουλου, ανέδειξε και τον νοσηρό τρόπο με τον οποίο χρηματοδοτούνται από το κράτος οι προσπάθειες φορέων και φυσικών προσώπων.

Στους απλούς ανθρώπους, η υπόθεση αυτή προκαλεί μελαγχολία και οργή. Σε τι αντιδράσεις οδηγεί έναν διαπρεπή καθηγητή και ερευνητή, όπως εσείς;

Το φαινόμενο αυτό δεν είναι μόνο νοσηρό, αηδιαστικό και προκλητικό. Αναδεικνύει και τις μεθόδους ‘επιτυχίας’ του σύγχρονου Νεοέλληνα, που καταφέρνει με ελάχιστα προσόντα και προσφορά, αλλά με διαδικασίες ‘μαφίας’ να ανέρχεται και πολλές φορές να καθορίζει την πορεία της χώρας μας.