Τι είναι η μυασθένεια

Η μυασθένεια είναι μία χρόνια αυτοάνοση νευρομυϊκή νόσος. Ο όρος αυτοάνοση σημαίνει ότι ο ίδιος ο οργανισμός αναγνωρίζει τις δομές της νευρομϊκής σύναψης (σημείο σύνδεσης του νεύρου με τον αντίστοιχο μυ) ως 'ξένες' και προσπαθεί μέσω της παραγωγής αντισωμάτων να τις καταστρέψει

Πού οφείλεται η μυασθένεια

Η μυασθένεια είναι αποτέλεσμα διαταραχής της νευρομυϊκής σύναψης, της περιοχής δηλαδή σύνδεσης του νεύρου με το μυ. Στα υγιή άτομα, η φυσιολογική λειτουργία της νευρομυϊκής σύναψης εξασφαλίζει τη μεταφορά του ηλεκτρικού σήματος από το νεύρο στο μυ, με αποτέλεσμα τη σύσπαση του μυός. Αντίθετα, στα άτομα με μυασθένεια, ο οργανισμός αναγνωρίζει τις δομές της νευρομυϊκής σύναψης ως 'ξένες', παράγοντας μία σειρά από αντισώματα που προκαλούν διαταραχή της λειτουργίας της. Κατά συνέπεια δεν είναι δυνατή η ομαλή μυϊκή σύσπαση

Ποια τα συμπτώματα της μυασθένειας

Ορισμένα από τα πιο συχνά συμπτώματα της μυασθένειας είναι

1. η πτώση και η αδυναμία σύσφιξης των βλεφάρων, η οποία επιδεινώνεται ύστερα από κόπωση

2. η αλλαγή της χροιάς της φωνής (ένρινη ομιλία)

3. δυσκολίες στην αναπνοή ή στην κατάποση, διαίτερα μετά από κόπωση

4. η εμφάνιση διπλωπίας (οι ασθενείς σημειώνουν χαρακτηριστικά 'τα βλέπω διπλά γιατρέ')

5. η αδυναμία των άκρων (χεριών ή ποδιών)

Ποιες είναι οι απαραίτητες εξετάσεις για τη διάγνωση της

Η διάγνωση της μυασθένειας τίθεται συνήθως με βάση το χαρακτηριστικό ιστορικό των ενοχλημάτων και τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης. Επί άτυπων ενοχλημάτων συχνά είναι απαραίτητος ο αιματολογικός έλεγχος για την ανίχνευση χαρακτηριστικών αντισωμάτων, το τεστ επαναλαμβανόμενου ηλεκτρικού ερεθισμού των μυών ή το Τensilon τεστ, που αφορά την παροδική χορήγηση μίας ειδικής ουσίας ενδοφλέβια, για τη βελτίωση της λειτουργίας της νευρομυϊκής σύναψης. Σημαντική είναι επίσης η διενέργεια αξονικής τομογραφίας του θύμου αδένα για την ανίχνευση αλλοιώσεων αυτού που μπορεί να είναι υπεύθυνες για τη νόσο (π.χ. θύμωμα ή υπερπλασία του αδένα).

Ποια η θεραπεία της μυασθένειας

Ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει τη χορήγηση αγωγής από το στόμα (Mestinon ή/και κορτιυόνη) ή τη χρήση ανοσοσφαιρινών υποδόρια /ενδοφλέβια ή την επιπρόσθετη χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, κυρίως σε νεαρά άτομα που έχουν θετικό τεστ για αντισώματα και βρίσκονται στα πρώτα 2 χρόνια της ασθένειας, μπορεί να προταθεί η χειρουργική αφαίρεση του θύμου αδένα, η οποία πιθανό να συμβάλει στη μακροπρόθεσμη σταθεροποίηση της μυασθένειας. Η θυμεκτομή επιβάλλεται σε όλες τις περιπτώσεις όπου υπάρχει όγκος του αδένα.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Μ. Γιαννάκος: Ατυχής η δήλωση Καλλιάνου για το προσωπικό του νοσοκομείου "Αττικόν"
Συμμετοχή Γεωργιάδη στο Άτυπο Συμβούλιο των Υπουργών Υγείας της ΕΕ, στις Βρυξέλλες
Πού θα γίνουν δωρεάν rapid tests από τον ΕΟΔΥ την Πέμπτη