Οι ασθενείς με προβλήματα στις αρθρώσεις των γονάτων δεν προτιμούν τις φυσιοθεραπείες [μελέτη]

Περίπου το ήμισυ των ανθρώπων σε ηλικία εργασίας έχουν προβλήματα με τις αρθρώσεις. Οι βλάβες στις αρθρώσεις του ισχίου και του γόνατος είναι οι πιο συχνές. Οι φυσιοθεραπείες συνιστώνται ως το σημαντικότερο αντίμετρο πριν από την αντικατάσταση με τεχνητή άρθρωση.

Προφανώς όμως μόνο ένα μικρό ποσοστό των ασθενών με προβλήματα στις αρθρώσεις του γόνατος τις κάνει. Αυτό είναι το αποτέλεσμα νέας μελέτης από Αυστριακούς εμπειρογνώμονες.

Ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, Jean-Pascal Grenier, από το Πανεπιστήμιο του Δούναβη στο Κρεμς, ο οποίος εργάζεται επίσης στο Ινστιτούτο Έρευνας Αποκατάστασης Ludwig Bioltzmann στη Βιέννη, και οι συν-συγγραφείς της μελέτης προσπάθησαν να αναλύσουν τη συχνότητα των φυσιοθεραπειών από ασθενείς με σοβαρά προβλήματα στις αρθρώσεις των γονάτων πριν από την αντικατάσταση με τεχνητή άρθρωση σε 18 κλινικές μελέτες με 579.718 συμμετέχοντες.

Η αρχική κατάσταση, σύμφωνα με τους επιστήμονες στο επιστημονικό περιοδικό "Musculoskeletal Care": "Λόγω της δημογραφικής αλλαγής, η επίπτωση της αρθροπάθειας του γόνατος και η συχνότητα της τεχνητής ολικής αντικατάστασης του γόνατος αυξάνονται σταθερά".

Η ιατρική έχει από καιρό αντιδράσει σε αυτό. Σύμφωνα με τους ειδικούς, "οι κατευθυντήριες γραμμές κλινικής πρακτικής για τη θεραπεία των αρθρώσεων  του γόνατος συνιστούν σταθερά μη χειρουργικές παρεμβάσεις, όπως η άσκηση, η εκπαίδευση και η μείωση της παχυσαρκίας".

Τέτοια μέτρα μπορούν συχνά να καθυστερήσουν τουλάχιστον την ανάγκη για επεμβατική επίλυση με τεχνητή άρθρωση του γόνατος, που περιλαμβάνει μια σοβαρή επέμβαση και επίσης έναν ορισμένο κίνδυνο. Σε συνδυασμό με τακτικές εξετάσεις, θεραπεία πόνου και φαρμακευτική αγωγή για τυχόν φλεγμονή που εμφανίζεται, τα προβλήματα αυτά μπορούν συχνά να αντιμετωπιστούν.

Οι συγγραφείς της μελέτης ανέλυσαν, λοιπόν, τα δεδομένα από 18 μελέτες με σχεδόν 600.000 εξεταζόμενους. Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με τους επιστήμονες: "Η συχνότητα της φυσιοθεραπείας πριν από την αντικατάσταση τεχνητού γόνατος κυμαινόταν μεταξύ 10% και 73%. Μόνο σε δύο μελέτες η συχνότητα ήταν μεγαλύτερη από 60%. Οι γυναίκες, το υψηλότερο εισόδημα, η καλύτερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση, η ανώτερη εκπαίδευση και η μεγαλύτερη ηλικία σχετίζονταν με συχνότερη φυσιοθεραπεία".

Σε κάθε περίπτωση, η καλύτερη "συντηρητική" ιατρική φροντίδα των ασθενών με προβλήματα στις αρθρώσεις του γόνατος θα ήταν εξαιρετικά σημαντική. Εξάλλου, σήμερα στην Αυστρία υπάρχουν συχνά μεγάλοι χρόνοι αναμονής για χειρουργικές επεμβάσεις.