Ιστορικό
Καλησπέρα σας και ευχαριστώ πολύ για αυτή σας την πρωτοβουλία. Από το 2011 που απώλεσα τη μητέρα μου, έκανα την πρώτη μου τραυματική γνωριμία με τις κρίσεις πανικού, οι οποίες αργότερα εξελίχθηκαν σε γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, με αϋπνίες εγέρσεις χωρίς αφορμή μέσα στη νύκτα χωρίς προφανή λόγο κλπ. Σε πρώτη φάση είχα πάρει Escitalopram και επειδή αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την απότομη αύξηση βάρους, το σταμάτησα και δύο χρόνια αργότερα όταν παρέστη ανάγκη επανήλθα με Ladose, το οποίο μου συστήθηκε ως φάρμακο το οποίο δεν προκαλεί αύξηση βάρους, το αποτέλεσμά ήταν να πάρω επιπλέον βάρος. Μετά μια μακροχρόνια διακοπή (7 χρόνια) χωρίς προβλήματα, σε βαθμό που είχα ξεχάσει το θέμα με τις κρίσεις πανικού και τις αϋπνίες με αφορμή μάλλον την απώλεια αυτή τη φορά του πατέρα μου το πρόβλημα με θυμήθηκε. Επειδή το πρόβλημα με τις αϋπνίες είχε παραγίνει σε βαθμό να μην μπορώ να εργαστώ, σκεφτικά να ξεκινήσω εκ νέου το Ladose το θέμα είναι ότι αυτή τη φορά για κάποιο λόγο, δεν μπορούσα να το ανεχτώ λόγω των εντονότατων καρδιακών αρρυθμιών που μου προκαλούσε και κατέληξα στο Zoloft ως πιο φιλικό προς τις καρδιακές παρενέργειες. Το φάρμακο έκανε τη δουλειά του, όμως μετά από μια μικρή και πολλά υποσχόμενη απώλεια βάρους άρχισα να παίρνω συνεχώς μέχρι και σήμερα λίγο βάρος καθημερινά. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στα 111 και ανεβαίνω, έχω σχεδόν τρομοκρατηθεί στη σκέψη της συνεχούς αύξησης βάρους και στην απώλεια κάθε προοπτικής επανόδου μου στο φυσιολογικό μου βάρος. Επιπλέον είναι άξιο αναφοράς το ότι έχω τίτλους αντισωμάτων antiTPO και antiTG είμαι όμως εδω και χρόνια ευθυρεοειδικός κάνοντας χρήση Σεληνίου και άλλων συμπληρωμάτων διατροφής δε λαμβάνω αγωγή Τ4 κλπ. Έκανα τη σκέψη να δοκιμάσω το Glucophage αλλά διστάζω σκεπτόμενος τις διάφορες σπάνιες μεν απειλητικές για τη ζωή δε παρενέργειές του.
Ερώτηση
Εάν μπορείτε δώστε μου μια κατεύθυνση. Ευχαριστώ και πάλι