Ιστορικό
Είμαι 2:30 χρόνια σε μια σχέση. Τον αγαπάω τον άνθρωπο αυτό αλλά έχω έναν ψυχαναγκασμό που δε με αφήνει σε ησυχία. Να βγω έξω κ να με δει κάποιος οπουδήποτε ακόμα κ το αυτοκίνητο που περνάει δίπλα μου. Σε σημείο που δε θέλω να βγω από το σπίτι γιατι έχω τύψεις . Γιατί ξέρω ότι αυτό δεν γίνεται κ ότι έχει να κάνει και με τη φαντασία μου και ξέρω ότι τον αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο που είμαι σε σχέση . Θα ήθελα πολύ να μην έχω αυτο το πρόβλημα κ να συμβιβαστώ με τον άνθρωπο που έχω. Δεν ξέρω αν μπορεί να λυθεί το πρόβλημα κ ο ψυχοθεραπευτής μου δεν μου δίνει ξεκάθαρη απάντηση...
Ερώτηση
Αν έχετε ακούσει ξανά αυτήν την περίπτωση... Υπάρχει παρηγοριά;Δεν θέλω να χωρίσω αλλά υποφέρω...