Πώς τα επίπεδα σακχάρου επηρεάζουν τον οργανισμό

Μια διατροφή που περιέχει πολλή ζάχαρη, ειδικά σε συνδυασμό με καθιστική ζωή και όχι αρκετή πρόσληψη άλλων απαραίτητων θρεπτικών συστατικών, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε διαβήτη τύπου 2. Αυτό όμως είναι μια διαδικασία, δεν θα συμβεί από τη μια ημέρα στην άλλη, ούτε θα εμφανιστούν συμπτώματα αμέσως. Και όμως, στα "ενδότερα" του οργανισμού, οι αλλαγές ξεκινούν από νωρίς. Ας δούμε ποιες είναι αυτές.

Περισσότερο νερό ‘’μπαινοβγαίνει’’

Ίσως σιγά-σιγά παρατηρήσετε ότι πηγαίνετε πιο συχνά τουαλέτα, αλλά και ότι διψάτε περισσότερο. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι αυξημένα και ο οργανισμός προσπαθεί να ξεφορτωθεί την περιττή γλυκόζη. Κάποια από αυτή τη γλυκόζη φεύγει με τα ούρα, βάζοντάς μας σε κίνδυνο για αφυδάτωση.

Το αίμα γίνεται πιο πηχτό

Η μεγαλύτερη συγκέντρωση ζάχαρης στο αίμα το κάνει να είναι πιο πηχτό και κολλώδες, με αποτέλεσμα να είναι πιο δύσκολο να κυκλοφορεί στο σώμα και η καρδιά μας να δουλεύει πιο δυνατά από ό,τι χρειάζεται για να το στείλει στα όργανά μας. Επίσης, το πιο πηχτό αίμα ταξιδεύει πιο δύσκολα σε περιοχές με πολύ λεπτά αιμοφόρα αγγεία, όπως τα μάτια, τα νεφρά και την καρδιά.

Πόνοι ή μούδιασμα στα άκρα

Είναι ένα σημάδι που είναι εύκολο να παραβλέψετε, γιατί μπορεί να μην σημαίνει και τίποτα. Αν όμως τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι ανεβασμένα, το μούδιασμα αυτό οφείλεται σε ζημιά που προκαλείται στα ευαίσθητα νεύρα των άκρων. Αυτό μπορεί να γίνει ιδιαίτερο πρόβλημα στα πόδια για ασθενείς που ζουν με διαβήτη.

Οι πληγές κλείνουν πιο αργά

Τα σάκχαρα δεν βοηθούν την πληγή να επουλωθεί, επειδή στην ουσία τη "θρέφουν" και δεν αφήνουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα να δράσει όσο καλά θα έπρεπε. Αυτό σημαίνει ότι οι μικροτραυματισμοί της καθημερινότητας μπορεί να γίνονται αρχικά πιο ενοχλητικοί, αλλά και ότι αυξάνεται ο κίνδυνος για μόλυνση.

Τα νεφρά καταπονούνται

Τα νεφρά μας "φιλτράρουν" το αίμα μας από περιττές ουσίες, και τα επιπλέον σάκχαρα αναγκάζουν τα νεφρά να δουλεύουν πολύ περισσότερο από ό,τι θα έπρεπε. Μακροπρόθεσμα, αυτό τα κάνει αδύναμα απέναντι σε παθήσεις και λιγότερο λειτουργικά.