Πολλαπλή σκλήρυνση: Στρεσογόνοι παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν σε εξάρσεις της νόσου [μελέτη]

Ερευνα του Michigan Medicine ανακάλυψε ότι στρεσογόνες καταστάσεις κατά τη διάρκεια της ζωής, όπως φτώχεια, διαζύγιο και κακοποίηση, συνδέονται με χειρότερη υγεία και λειτουργικό αποτέλεσμα σε ανθρώπους με πολλαπλή σκλήρυνση

Με στοιχεία 700 ανθρώπων που είχαν πολλαπλή σκλήρυνση, ερευνητές ανακάλυψαν ότι στρεσογόνα γεγονότα που συνέβησαν στην παιδική και ενήλικο ζωή συνέβαλαν σημαντικά στο επίπεδο αναπηρίας των συμμετεχόντων.

Η Tiffany Braley, δήλωσε ότι η πολλαπλή σκλήρυνση είναι η κύρια αιτία μη τραυματικής αναπηρίας σε νέους ενηλίκους και επιπλέον έρευνες χρειάζονται για να εντοπιστούν αυτοί οι εξωτερικοί παράγοντες αναπηρίας που μπορούν να αντιμετωπιστούν ή να προληφθούν, όπως το στρες ,για τη βελτίωση των λειτουργικών αποτελεσμάτων.

Η Braley δήλωσε ότι αυτή η γνώση χρειάζεται για να ενημερωθεί η έρευνά στην πολλαπλή σκλήρυνση καθώς και η κλινική φροντίδα. Οι παραπομπές σε πόρους όπως η ψυχική υγεία θα μπορούσαν να μειώσουν την επίδραση του στρες και να ενισχύσουν την ευεξία.

Αρχικά, στην έρευνα στρεσογόνοιο παράγοντες στην παιδική και στην ενήλικο ζωή συνδέονταν σημαντικά με χειρότερο φορτίο, που προκαλείτο από υποτροπή μετά την έναρξη της πανδημίας.

Όμως η σχέση μεταξύ στρεσογόνων παραγόντων στην παιδική ηλικία και βάρους από τη νόσο μειώθηκε όταν ελήφθησαν υπόψη περαιτέρω, εμπειρίες στην ενήλικο ζωή.

Η Carri Polick, του U-M School of Nursing, δήλωσε ότι οι αρνητικές εμπειρίες και άλλοι στρεσογόνοι παράγοντες στην παιδική ηλικία θα μπορούσαν να επηρεάζουν διαδικασίες του ανοσοποιητικού, καθώς και φλεγμονώδεις και συμπεριφορές διαδικασίες κατά τη διάρκεια της ζωής και να μειώνουν την αντοχή στο στρες των ενηλίκων.

Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο Brain and Behavior.

Πηγές:
Brain and Behavior.