Μνήμες 40 ετών στο ΕΣΥ: Οι τοκετοί, η πανδημία, οι ανοιχτές πληγές

Η επαγγελματική διαδρομή του μαιευτήρα – γυναικολόγου Δημήτρη Μπαλαξή είναι συνυφασμένη με αυτή του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ο διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του νοσοκομείου Σερρών και συντονιστής διευθυντής της Μαιευτικής – Γυναικολογικής Κλινικής του, συνταξιοδοτήθηκε έπειτα από 42 έτη υπηρεσίας στην ιατρική, τα 40 εκ των οποίων στο ΕΣΥ, από την ίδρυσή του το 1983 μέχρι σήμερα. Σε μια συγκινησιακά φορτισμένη λιτή τελετή που στήθηκε πρόσφατα στο νοσοκομείο, συνάδελφοι, συνεργάτες και διοίκηση αποχαιρέτισαν τον επί σειρά ετών συνεργάτη τους.

Μιλώντας στο iatronet.gr ο ίδιος μοιράζεται μνήμες αυτής της μακράς διαδρομής, που συνοδεύτηκε στα τελευταία 3 χρόνια της από την πρωτοφανή πρόκληση της πανδημίας COVID-19. Περιγράφει τη δραματική περίοδο του Νοεμβρίου του 2020 και τη νύχτα που δεν θα ξεχάσει ποτέ, όταν χρειάστηκε να δημιουργηθούν εκ των ενόντων 20 κλίνες εντατικής θεραπείας.

Θυμάται, επίσης, τις δύσκολες και νικηφόρες μάχες που έδωσε σε επικίνδυνες περιπτώσεις τοκετών για τη σωτηρία των βρεφών και των μητέρων τους, ενώ με τη συσσωρευμένη εμπειρία 42 ετών εντοπίζει τους κύριους λόγους που οδηγούν σε κύμα φυγής συναδέλφων του από το ΕΣΥ. Μιλά για εξευτελιστικές αμοιβές σε συνθήκες γαλέρας και προβλέπει ότι αν δεν αυξηθούν οι αποδοχές των γιατρών, το ΕΣΥ θα συνεχίσει να υποβαθμίζεται.

«Αφήνω ξεκρέμαστες 400-500 γυναίκες»

Ο κ. Μπαλαξής αποσύρθηκε από την ενεργό δράση τον Ιούλιο και δεν το έκανε όπως λέει «πετώντας από χαρά». Εκτός από τη συναισθηματική φόρτιση, έχει στο μυαλό του τις 400 – 500 γυναίκες που βρίσκονταν στη λίστα αναμονής για να υποβληθούν από τον ίδιο σε διάφορα γυναικολογικά χειρουργεία. «Αυτές οι γυναίκες επέλεξαν να έρθουν σε εμένα με τα δικά τους κριτήρια και τώρα μου τηλεφωνούν και μου λένε πως μένουν ξεκρέμαστες», λέει και υποστηρίζει πως ο «ομφάλιος λώρος» της καριέρας του δεν έπρεπε να κοπεί έτσι απότομα. «Θα μπορούσε να δοθεί η δυνατότητα να τις εξυπηρετήσω, χωρίς να δέχομαι νέα περιστατικά, τώρα που άρχισαν να μπαίνουν σε μια σειρά, παρά τα προβλήματα με τις ελλείψεις αναισθησιολόγων».

Στη διάρκεια μιας πορείας τεσσάρων δεκαετιών ως μαιευτήρας – γυναικολόγος, με μετεκπαίδευση στις ΗΠΑ στην γυναικολογική ογκολογία, έχει ασχοληθεί με πολλές χιλιάδες τοκετούς, αλλά και διάφορα χειρουργεία. Δοξάζει τον Θεό, όπως λέει, που δεν έχει καταγράψει θάνατο, παρόλο που κάποια περιστατικά είχαν πολύ μεγάλο κίνδυνο ανθρώπινης απώλειας. «Δεν θα ξεχάσω τις πολύωρες μάχες που δώσαμε στο χειρουργείο για να σώσουμε και το παιδί και τη γυναίκα, σε περιπτώσεις μεγάλων αιμορραγιών που οφείλονται στον πλακούντα, όταν αυτός είναι προδρομικός, επιπωματικός, στιφρός κλπ και αναγκαζόμαστε να προχωρήσουμε σε περαιτέρω επεμβάσεις. Ευτυχώς, οι γυναίκες πήγαν καλά, παρά το μεγάλο κίνδυνο να χαθούν», λέει.

Η «πολεμική» περίοδος της COVID-19

Ως διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του νοσοκομείου Σερρών, ο Δ. Μπαλαξής χειρίστηκε πρωτοφανείς καταστάσεις στα χρόνια της πανδημίας, και ιδιαίτερα κατά την πρώτη, εφιαλτική για τη Β. Ελλάδα περίοδο του χειμώνα του 2020-2021.

«Είχαμε στο νοσοκομείο 5 κλίνες ΜΕΘ, δεν χρειαζόμασταν παραπάνω. Όταν άρχισε η μεγάλη συρροή, το Νοέμβριο του 2020, οι κλίνες έπρεπε να αυξηθούν κατά πολύ. Δεν θα ξεχάσω τη βραδιά που βλέπαμε ανθρώπους δίπλα μας σε βαρύτατη κατάσταση που χρειάζονταν άμεση βοήθεια», σημειώνει και προσθέτει: «Μέσα σε 24 ώρες καταφέραμε να λειτουργήσουμε 20 κλίνες εντατικής, μετατρέποντας αίθουσες χειρουργείων σε ΜΕΘ, όπως και τη Μονάδα Ανάνηψης του χειρουργείου, με τους απαραίτητους κανόνες ασφαλείας. Και παρόλα αυτά πάλι δεν έφταναν, χρησιμοποιήσαμε και φορητούς αναπνευστήρες στα Τμήματα».

Η ειδική ενδυμασία και τα μέσα ατομικής προστασίας του προσωπικού, οι αντιδράσεις που έπρεπε να ελεγχθούν, η απομόνωση, νέες οδηγίες και κατευθύνσεις, πίεση από τους συγγενείς που δεν μπορούσαν να δουν τους αρρώστους, ήταν ορισμένα από τα ζητήματα που έπρεπε να χειριστεί παράλληλα, σε μια «εμπόλεμη» κατάσταση. Την ίδια ώρα, η Κλινική που διηύθυνε αντιμετώπιζε τις δικές της ιδιαιτερότητες. «Οι έγκυες γυναίκες προσβάλλονταν επίσης, αλλά ευτυχώς δεν είχαμε απώλειες εκεί. Ήμασταν το πρώτο νοσοκομείο στην Ελλάδα που εφάρμοσε τα μονοκλωνικά αντισώματα για τις έγκυες, μετά ακολούθησαν και άλλα, με καλά αποτελέσματα».

Οι «πληγές» του ΕΣΥ και το κύμα φυγής

Παρόλο που θεωρεί πως το Εθνικό Σύστημα Υγείας στάθηκε στα πόδια του στην περίοδο της πανδημίας, ο κ. Μπαλαξής εντοπίζει τα κύρια προβλήματα που το καθιστούν μη ελκυστικό σε νέους γιατρούς, οδηγώντας και ήδη υπηρετούντες σε παραίτηση.

«Η νοσοκομειακή εργασία είναι πάρα πολύ βαριά, ειδικά στο ΤΕΠ, όπου η κίνηση δεν σταματάει ποτέ. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχει αναπτυχθεί η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας όπως θα έπρεπε και σχεδόν τα πάντα καταλήγουν στο νοσοκομείο», παρατηρεί.

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις χαμηλές αμοιβές των εργαζόμενων, κρατά το ΕΣΥ σε μια πορεία υποβάθμισης, όπως σημειώνει, αναφέροντας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την απουσία ουρολόγων και Ουρολογικής Κλινικής στο νοσοκομείο Σερρών, σήμερα.

«Η βαριά εργασία, η γαλέρα, με εξευτελιστικούς μισθούς, κάνει το ΕΣΥ μη ελκυστικό. Όταν υπάρχει η δυνατότητα σε ένα νέο άτομο να ασκήσει την ιατρική σε άλλες χώρες με καλύτερες συνθήκες εργασίας και μεγαλύτερη αμοιβή, θα φύγει, δεν κρατιέται. Επίσης, ο ιδιωτικός τομέας φέρει πολύ περισσότερα έσοδα στον γιατρό», σημειώνει και προβλέπει πως «αν δεν δοθούν κίνητρα –κυρίως οικονομικά- το ΕΣΥ δυστυχώς δεν έχει προοπτική, θα υποβαθμίζεται».

Ο κ. Μπαλαξής, που έχει μια παράλληλη διαδρομή δεκαετιών στην Αυτοδιοίκηση και σήμερα είναι εντεταλμένος περιφερειακός σύμβουλος για θέματα υγείας στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, θα διεκδικήσει την επανεκλογή του «μάλλον για τελευταία φορά», στις εκλογές του Οκτωβρίου.