Φθηνότερη και από έναν καφέ είναι μια γενική αίματος!

Λιγότερο από ένα καφέ ή ένα σάντουιτς κοστίζει μια γενική αίματος ή μια γενική ούρων, δικαιολογώντας αφενός την έντονη απογοήτευση και δυσαρέσκεια των ιδιωτικών διαγνωστικών εργαστηρίων για την τιμολογιακή πολιτική που ακολουθείται την τελευταία εικοσαετία και αφετέρου την γεωμετρική αύξηση των λουκέτων που σημειώνονται στην αγορά.

Οπως μας λένε παράγοντες, στις ήδη χαμηλές τιμές που ίσχυαν με το προεδρικό διάταγμα του 1991 ήρθαν και έκαναν νέες περικοπές καθώς η ασφαλιστική τιμή του ΕΟΠΥΥ που επιβλήθηκε σε πληθώρα εξετάσεων είναι ακόμη μικρότερη και σε αυτή την "πετσοκομμένη" τιμή έγινε και άλλο κούρεμα με το rebate και το clawback. Aρα για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας εξηγήσεις, αναφέρουν οι ίδιοι υπάρχουν εξηγήσεις και για το επιστημονικό προσωπικό που έφυγε από τη χώρα και το οποίο δεν αναμένεται να επιστρέψει αν δεν αλλάξουν άρδην κάποιες καταστάσεις αλλά και για το διψήφιο αριθμό λουκέτων που ήδη έχουν σημειωθεί πανελλαδικά στα διαγνωστικά εργαστήρια , η πλειονότητα των οποίων είναι στην Αθήνα.

Ακολουθούν ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα τιμών σε κάποιες βασικές ιατρικές εξετάσεις, που χαρακτηρίζονται από παράγοντες της αγοράς εκτός από αδικαιολόγητες και προσβλητικές για το έργο που επιτελούν οι επιστήμονες.

1) Η τιμή για την γενική αίματος ήταν με το ΠΔ του 1991 στα 2.88 ευρώ για να επιβληθεί στη συνέχεια η ασφαλιστική τιμή που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ στα 1.99 ευρώ. Ομως, η τελευταία είναι η ονομαστική τιμή και όχι η πραγματική. Σε αυτή τη τιμή πρέπει να αφαιρεθεί το rebate ( -10%), άρα καταλήγει στο 1,79 λεπτά αλλά και το clawback που είναι 16,67%. Η συμμετοχή του ασφαλισμένου είναι στα 0,43 λεπτά και η συνολική τιμή αποζημίωσης από τον ΕΟΠΥΥ διαμορφώνεται στο 1,06 ευρώ. Αρα η τελική τιμή είσπραξης μετά clawback (ασφαλισμένος +ΕΟΠΥΥ) είναι 1,49 ευρώ

2) Η τιμή για την γενική ούρων ξεκινά από 1,76 ευρώ και αν αφαιρεθούν η έκπτωση και το clawback τότε το εργαστήριο εισπράττει 1,32 ευρώ

3) Στην Αξονική αν και ίσχυε μία τιμή με το προεδρικό διάταγμα του 1991 στα 71.11 εν συνεχεία ορίστηκαν 4 διαφορετικές τιμές ανάλογα με τον τύπο του μηχανήματος από 40 ευρώ μέχρι και 65 ευρώ στις οποίες αντίστοιχα επιβλήθηκαν εκπτώσεις και clawback για να καταλήξει η τελική τιμή είσπραξης (ανάλογα με το μηχάνημα) στα 32,79, 36,89, 46,19 και 54,20

4) Ομοίως η μαγνητική νεφρικών αρτηριών είχε τιμή 236,95 ευρώ (Π.Δ. 1991) εν συνεχεία και πάλι με βάση τον τύπο του μηχανήματος επιβλήθηκαν 4 διαφορετικές τιμές 95,110,135, 145 ευρώ για να καταλήξουν μετά τα κουρέματα στα 71,40 ευρώ, 82,67 ευρώ, 101,46 ευρώ και 108,98 ευρώ.

5) Το κόστος για το σπινθηρογράφημα καρδιάς με βάση το ΠΔ του 1991 ήταν 260 ευρώ και σήμερα αποζημιώνεται στα 185,25, ενώ ο υπέρηχος κύστης- προστάτη από 8,28 ευρώ έχει φτάσει στα 6,87 ευρώ.

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα εκατοντάδες παραδείγματα ιατρικών πράξεων που πραγματοποιούνται με τιμές κάτω του κόστους με αποτέλεσμα πολλά εργαστήρια να φυτοζωούν. Οπως μας αναφέρει πυρηνικός ιατρός που λειτουργεί εργαστήριο μολονότι πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει μια μελέτη κοστολόγησης σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πειραιώς και είχε κατατεθεί στους αρμοδίους τελικώς όπως φαίνεται κανείς δεν την έλαβε υπόψη του.

Προς αποφυγή των λουκέτων που ετοιμάζονται να σκάσουν στην αγορά, στελέχη μας τόνισαν ότι πρέπει άμεσα να προχωρήσει μια πραγματική κοστολόγηση των ιατρικών πράξεων. Και τι σημαίνει αυτό; Οτι πρώτα πρέπει να γίνει εκτίμηση των αναγκών, στην συνέχεια η κοστολόγησή τους (λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των εξόδων ενός εργαστηρίου-κέντρου) και στο τέλος να υπάρξει η τιμολόγηση.

Τελευταίες πληροφορίες που δεν επιβεβαιώνονται αναφέρουν ότι πρόσφατα τα αρμόδια όργανα των εργαστηρίων-κέντρων προώθησαν επιστολή στον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών κ. Θ. Σκυλακάκη, με θέμα την κατάργηση του clawback.