Υγεία: Τι αναφέρεται στη "Μαύρη Βίβλο" του ΠΑΣΟΚ

Οι κυβερνητικές αστοχίες και στην Υγεία, περιλαμβάνονται στη "Μαύρη Βίβλο" που παρουσίασε το ΠΑΣΟΚ. Στο σχετικό τμήμα της ανακοίνωσης, που παρατίθεται αναλυτικά πιο κάτω, αναφέρονται τα ακόλουθα:

Η υγεία αποτελεί θεµελιώδες ανθρώπινο δικαίωµα και πυλώνα ενός σύγχρονου, κράτους δικαίου. Στη σηµερινή Ελλάδα αυτό το δικαίωµα υπονοµεύεται συστηµατικά από µια πολιτική υποχρηµατοδότησης, στρατηγικής αδράνειας και υποβάθµισης του Εθνικού Συστήµατος Υγείας (ΕΣΥ). Αυτό έχει σαν αποτέλεσµα
την µετακύλιση του κόστους στις πλάτες των πολιτών µε αποτέλεσµα την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Η κατάσταση είναι πλέον οριακή. Δεν το λέµε εµείς. Το καταγράφουν διεθνείς οργανισµοί, ευρωπαϊκές στατιστικές, και - κυρίως - το βιώνει καθηµερινά ο Έλληνας πολίτης.

1. Η Ελλάδα ουραγός στη δηµόσια δαπάνη

Η χώρα δαπανά 5,8% του ΑΕΠ για τη δηµόσια υγεία, έναντι 7,2% ευρωπαϊκού µέσου όρου.

Παρά την ανάπτυξη του ΑΕΠ, η δηµόσια δαπάνη µένει στάσιµη, ενώ η ιδιωτική αυξάνεται και οι πολίτες επιβαρύνονται.

Ο ΠΟΥ σηµειώνει: «Αύξηση της δηµόσιας δαπάνης κατά 1% του ΑΕΠ µειώνει τη φτώχεια υγείας κατά 20%».

Η Ελλάδα κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση.

2. Η Ελλάδα πρωταθλήτρια στις ανεκπλήρωτες ανάγκες υγείας

Σύµφωνα µε τη Eurostat (2024), η Ελλάδα είναι 1η στην Ε.Ε.: 21,9% των πολιτών δεν έλαβαν την ιατρική φροντίδα που χρειάζονταν, έναντι 5,4% του ευρωπαϊκού µέσου όρου.

Ειδικότερα σε εκείνους που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας τοπ ποσοστό εκτοξεύεται στο 32,3%, πέντε φορές πάνω από τον ευρωπαϊκό Μ.Ο.

Αυτό συνιστά υποβάθµιση του κοινωνικού κράτους. Όχι απλή αδυναµία, αλλά πολιτική επιλογή η οποία οδηγεί σε αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων.

3. Σιωπηρή ιδιωτικοποίηση

(Οι πολίτες πληρώνουν από την τσέπη τους). Η Ελλάδα καλύπτει το 36% των δαπανών υγείας από ιδιωτικούς πόρους – δεύτερη στην Ε.Ε. (πηγή: ΟΟΣΑ).

Οι πολίτες πληρώνουν όχι για πολυτελείς υπηρεσίες, αλλά για φάρµακα, επισκέψεις, διαγνώσεις, νοσηλείες.

Η ασυδοσία της ιδιωτικής υγείας µένει ανεξέλεγκτη και τα δικαιώµατα των ασφαλισµένων δεν προστατεύονται.

Όποιος δεν έχει χρήµατα, δεν θεραπεύεται. Αυτή δεν είναι «µεταρρύθµιση», αλλά υγειονοµική εγκατάλειψη.

4. Σιωπηρή φτωχοποίηση των ευάλωτων

Ο συνδυασµός υψηλών ιδιωτικών πληρωµών και ανεκπλήρωτων αναγκών δείχνει σοβαρή ανισότητα στην πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας στην Ελλάδα.

Αποτέλεσµα: Πάνω από 400.000 νοικοκυριά υφίστανται σήµερα καταστροφικές δαπάνες υγείας (έκθεση Π.Ο.Υ).

5. Eγκατάλειψη της Πρωτοβάθµιας Φροντίδας Υγείας

Η ΠΦΥ, που θα έπρεπε να είναι ο κορµός του συστήµατος και η πρώτη γραµµή πρόληψης, καταρρέει:

• Χωρίς επαρκές ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
• Χωρίς γεωγραφική κάλυψη.
• Χωρίς σταθερές οµάδες υγείας.

Μαζί της καταρρέει η καθολική, έγκαιρη και ισότιµη πρόσβαση.

Μακροχρόνια Φροντίδα

Υποανάπτυκτη Μακροχρόνια Φροντίδα: Υπάρχει έλλειψη επίσηµων υπηρεσιών µακροχρόνιας φροντίδας, µε βαριά εξάρτηση από την ανεπίσηµη φροντίδα που παρέχουν οι οικογένειες.

H Ελλάδα δαπανά το 2% της συνολικής δαπάνης για υγεία ενώ ο ευρωπαϊκός Μ.Ο. είναι 15%.

Σήµερα (2025) πάνω από 200.000 άτοµα στην Ελλάδα χρειάζονται µακροχρόνια φροντίδα και ο αριθµός αυτός θα αυξηθεί 2,5 φορές έως το 2050.
Η έλλειψη δοµών οδηγεί σε υπερφόρτωση των νοσοκοµείων και σε οικογενειακή εξουθένωση, οικονοµική και ψυχική.

Η υγεία έγινε πεδίο ψευδών υποσχέσεων 2019: Η ΝΔ έλεγε ότι «η Υγεία είναι εθνική προτεραιότητα».

2023: Υποσχέσεις για σύγχρονο ΕΣΥ, αξιοκρατικές προσλήψεις, αναβάθµιση υποδοµών.

2025: Οι πολίτες πληρώνουν περισσότερα και λαµβάνουν λιγότερα. Ανάγκες ακάλυπτες, ανισότητες µεγαλύτερες, το ΕΣΥ αποδυναµώνεται µεθοδικά.