Του Δημήτρη Καραγιώργου

Ευνοϊκές συνθήκες για ανάπτυξη μυκήτων, δημιουργούνται όσο ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες. Ιδρωμένα πόδια και περπάτημα με γυμνά πόδια σε πισίνες, αποτελούν βασικούς παράγοντες για τις ονυχομυκητιάσεις, οι οποίες χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα στην αντιμετώπιση.

Τα παραπάνω ανέφερε σήμερα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Δερματολογικής και Αφροδισιολογικής Εταιρείας, καθηγητής Δερματολογίας κ. Ανδρέας Κατσάμπας. Ο καθηγητής τόνισε ότι τα νύχια των ποδιών προσβάλλονται 4 έως 10 φορές συχνότερα απ’ ό,τι εκείνα των χεριών, καθώς κάλτσες και παπούτσια κρατούν τα νύχια ζεστά και υγρά, δημιουργώντας για έναν μύκητα το ιδανικό περιβάλλον να αναπτυχθεί.

Οι μύκητες είναι μικροοργανισμοί, οι οποίοι αναπτύσσονται καλύτερα σε υγρό και ζεστό περιβάλλον. Ορισμένοι εξ αυτών είναι φυσικά παράσιτα του δέρματος που αναπτύσσονται στην κεράτινη στοιβάδα του νυχιού και τρέφονται με κερατίνη ουσία, η οποία αποτελεί ένα μεγάλο τμήμα του δέρματος και του νυχιού.

Εάν το περιβάλλον είναι κατάλληλο, οι μύκητες μπορούν να αναπτυχθούν στο εσωτερικό του νυχιού και να δημιουργήσουν λοιμώξεις και ονυχομυκητίαση. Η μυκητίαση των νυχιών είναι η συχνότερη δερματοπάθεια σε άτομα ηλικίας από 1 έως 74 ετών.

Τα κλασικά συμπτώματα της πάθησης είναι κυρίως η πάχυνση του νυχιού, η αλλαγή χρώματος (το νύχι γίνεται καφέ ή κίτρινο), ενώ ακόμη μπορεί να είναι ραγισμένα. Τα συμπτώματα αυτά επιδεινώνονται με τον καιρό αν δεν υπάρξει θεραπεία, γιατί ο μύκητας που είναι υπεύθυνος για την ονυχομυκητίαση έχει τη δυνατότητα να πολλαπλασιάζεται εισχωρώντας ακόμα πιο βαθιά κάτω από το νύχι.

Η ονυχομυκητίαση είναι μια σχετικά συνήθης νόσος στην οποία αντιστοιχεί έως το 50% του συνόλου των διαταραχών των ονύχων. Συνήθως, προσβάλλεται το 2-3% του ενήλικου πληθυσμού, αλλά σε ορισμένες χώρες το ποσοστό αυτό φθάνει στο 10%.

Στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι περίπου 1.000.000 άνθρωποι έχουν προσβληθεί από την νόσο. Ωστόσο, στις ηλικίες άνω των 60 ετών η συχνότητα της πάθησης αυξάνεται αγγίζοντας το 14% και σε ορισμένες χώρες το 28%.

Ο διαβήτης

Οι διαβητικοί ή αυτοί που πάσχουν από ψωρίαση ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου της νόσου. Επιρρεπείς στη νόσο είναι επίσης και όλοι όσοι ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες, που απαιτούν χρήση κοινών αποδυτηρίων και ντους ή πολύωρη χρήση παπουτσιών, τα οποία ενδεχομένως να εμποδίζουν την αναπνοή των ποδιών, π.χ.

κολύμβηση και τρέξιμο.

Τα δερματόφυτα, τα οποία σχετίζονται με τους μύκητες του γένους Trichophyton, Epidermophyton και Microsporum, είναι οι πλέον συχνοί τύποι των μυκήτων της ονυχομυκητίασης και ευθύνονται για το 90% των λοιμώξεων των ονυχιών του ποδιού.

Αν και πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα ώστε να διασφαλίζεται ότι αίτιο της δυστροφίας των ονύχων είναι ένας μύκητας, για την αποφυγή περιττής θεραπείας, είναι επίσης σημαντικό να αξιολογείται κλινικά ο βαθμός και ο τύπος της προσβολής, σε συνδυασμό με τον τρόπο και τον εντοπισμό της λοίμωξης.

Ο δερματολόγος σας είναι ο πλέον κατάλληλος να διαγνώσει την ονυχομυκιτίαση και να συστήσει την κατάλληλη θεραπεία.

‘Η πάθηση είναι ιδιαιτέρως σοβαρή και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα ασήμαντο και αισθητικό κυρίως πρόβλημα’, τόνισε ο κ. Κατσάμπας.

Για παράδειγμα οι διαβητικοί προσβάλλονται ευκολότερα από τους μύκητες, και θεραπεύονται δυσκολότερα από ότι οι άλλοι ασθενείς.

Καθώς η ονυχομυκητίαση είναι μια σημαντική ιατρική διαταραχή που επηρεάζει τόσο την υγεία όσο και την ποιότητα ζωής του ασθενούς, απαιτεί άμεση και αποτελεσματική θεραπεία. Επιπλέον, η έγκαιρη θεραπεία πριν την εξέλιξη της νόσου σε ολική ονυχοδυστροφία μπορεί να αυξήσει το ποσοστό ίασης και κατά συνέπεια να αποφευχθεί η συνταγογράφηση θεραπείας από του στόματος.

Θεραπεία

Τα αντιμυκητιασικά φάρμακα παρέχουν αποτελεσματικότερη θεραπεία σε σχέση με τις μη ειδικές αλοιφές και τα απολυμαντικά.

Σήμερα, υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι φαρμακευτικών αγωγών για την αντιμετώπιση της ονυχομυκητίασης, οι τοπικές θεραπείες (π.χ. λάκες) και από του στόματος θεραπείες (π.χ. χάπια). Η θεραπεία εξαρτάται από την βαρύτητα της λοίμωξης και μπορεί να είναι μόνο τοπική, εάν η μήτρα του νυχιού δεν είναι προσβεβλημένη, ή συνδυασμός τοπικής και από του στόματος θεραπεία εάν η μήτρα του νυχιού είναι προσβεβλημένη.

Και οι δύο θεραπείες σκοτώνουν τον μύκητα και αποτρέπουν την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό κάθε υπολειπόμενου μύκητα κάτω από τα νύχια, εφ΄ όσον ακολουθηθεί σωστά η θεραπεία. Για να θεραπευτεί η ονυχομυκητίαση, η λοίμωξη πρέπει να εξαλειφθεί εντελώς από το νύχι, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθηθεί πιστά η θεραπεία για όσο καιρό χρειάζεται το νύχι να μεγαλώσει και να βγει καινούργιο.

Αυτό μπορεί να διαρκέσει έως 6 μήνες για τα νύχια των χεριών και 9-12 μήνες για τα νύχια των ποδιών, ανάλογα με τη βαρύτητα της ονυχομυκητίασης.

Εάν δεν θεραπευτεί η ονυχομυκητίαση μπορεί να έχει επιβλαβείς συνέπειες. Τα μολυσμένα νύχια μπορεί να γίνουν πιο παραμορφωμένα και επώδυνα και οι ασθενείς μπορεί να δυσκολευτούν ακόμη και να περπατήσουν στην περίπτωση που είναι προσβεβλημένα τα νύχια των ποδιών.

Επίσης, η μόλυνση μπορεί να μεταδοθεί σε άλλα νύχια ή από άτομο σε άτομο ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας, π.χ. χρησιμοποιώντας κοινές πετσέτες σε κοινά μπάνια, κοινά εργαλεία για μανικιούρ ή πεντικιούρ. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να θεραπεύσει κανείς μία μυκητιασική λοίμωξη των νυχιών το συντομότερο δυνατό.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Διαταραχές πυελικού εδάφους
Γεωργιάδης: Μείωση έως 60% στον χρόνο αναμονής στα ΤΕΠ του ΕΣΥ
Όταν η μαστογραφία γίνεται δύσκολη