Μηκος τραχηλου

Η μέτρηση του μήκους του τραχήλου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της παρακολούθησης της κύησης, κυρίως σε περιπτώσεις όπου υπάρχει ιστορικό πρόωρου τοκετού ή άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες. Η εκτίμηση αυτή γίνεται είτε διακοιλιακά είτε ενδοκολπικά, με την τελευταία να θεωρείται η πλέον αξιόπιστη και επαναλήψιμη μέθοδος, καθώς προσφέρει σαφέστερη απεικόνιση του ενδοτραχήλου χωρίς την παραμόρφωση που μπορεί να προκαλείται από την πλήρωση της ουροδόχου κύστης.

Στην περίπτωση που αναφέρετε, οι μετρήσεις του τραχήλου έχουν ως εξής:

12+4 εβδομάδες: 35,1 mm (διακοιλιακά, με γεμάτη κύστη)

13+3 εβδομάδες: 33,3 mm (διακοιλιακά, με άδεια κύστη)

14+6 εβδομάδες: 31,8 mm (ενδοκολπικά)

Η σταδιακή μείωση που παρατηρείται είναι ήπια και βρίσκεται εντός των φυσιολογικών ορίων. Το φυσιολογικό μήκος του τραχήλου στο πρώτο και πρώιμο δεύτερο τρίμηνο κυμαίνεται άνω των 25 mm, με το όριο αυτό να χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς για την εκτίμηση κινδύνου πρόωρου τοκετού.

Επιπλέον, η διαφοροποίηση του τρόπου λήψης των μετρήσεων (διακοιλιακά vs ενδοκολπικά) καθώς και η κατάσταση της ουροδόχου κύστης μπορούν να επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα. Συγκεκριμένα:

Η πλήρης ουροδόχος κύστη μπορεί να «τεντώσει» την περιοχή και να δώσει μεγαλύτερη τιμή.

Το διακοιλιακό υπερηχογράφημα μπορεί να υπερεκτιμήσει το μήκος.

Η ενδοκολπική μέτρηση, στην απουσία συσπάσεων, θεωρείται πιο αξιόπιστη και αντικειμενική.

Επίσης, είχε αναφερθεί τυχαία εύρεση πιθανής λοίμωξης με ουρεάπλασμα, γεγονός που εύλογα σας προκάλεσε απορία σε σχέση με το μήκος του τραχήλου. Ο γιατρός σας θα πρέπει να έχει ήδη αξιολογήσει αν συνυπάρχει τραχηλίτιδα, καθώς μόνο σε αυτή την περίπτωση μπορεί ενδεχομένως να τεθεί υποψία επίδρασης στο τραχηλικό μήκος. Αν δεν υπήρχαν οπτικά ευρήματα τραχηλίτιδας, τότε δεν υπάρχει καμία τεκμηριωμένη σύνδεση μεταξύ της παρουσίας ουρεαπλάσματος και της ήπιας μείωσης του τραχηλικού μήκους.

Συμπέρασμα: Οι τιμές του μήκους τραχήλου που παρατηρούνται είναι απόλυτα φυσιολογικές για την ηλικία κύησης και δεν υποδεικνύουν παθολογική βράχυνση. Η μικρή μείωση εξηγείται κυρίως από διαφορές στη μέθοδο μέτρησης. Η παρουσία ουρεαπλάσματος δεν έχει αιτιολογική συσχέτιση με μείωση του τραχήλου, εφόσον δεν υπάρχει ενεργή τραχηλίτιδα. Η συνέχιση της τακτικής παρακολούθησης είναι το μόνο που απαιτείται σε αυτή τη φάση.

Η τεκμηριωμένη, ψύχραιμη προσέγγιση και η εμπιστοσύνη στη διαδικασία παρακολούθησης της κύησης αποτελούν τον καλύτερο οδηγό για την εγκυμοσύνη σας.