Κόπωση και γνωστικά ελλείμματα, συχνά συμπτώματα μετά την CoViD [μελέτη]

Μετά από μια λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2, σημαντικά περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από μακροχρόνια κόπωση από ό,τι τα άτομα που δεν είχαν έρθει σε επαφή με τον ιό. Επιπλέον, τα γνωστικά ελλείμματα εμφανίζονται συχνότερα μετά από μια λοίμωξη. Η ανάλυση δημοσιεύθηκε στο "eClinicalMedicine".

Η ερευνητική ομάδα από τη Γερμανία αξιολόγησε δεδομένα από σχεδόν 1.000 ασθενείς που είχαν μολυνθεί με SARS-CoV-2 για τουλάχιστον 6 μήνες. Ως ομάδα σύγκρισης, χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από σχεδόν 1.000 άτομα χωρίς λοίμωξη που είχαν συμμετάσχει σε πληθυσμιακή μελέτη για την κόπωση πριν από την πανδημία.

Περίπου το 19% των ατόμων που μολύνθηκαν με SARS-CoV-2 εμφάνισαν κλινικά σημαντικά συμπτώματα κόπωσης μετά από 9 μήνες κατά μέσο όρο, σε σύγκριση με το 8% στην ομάδα ελέγχου (p < 0,001). Οι παράγοντες που σχετίζονται με την επίμονη κόπωση ήταν το γυναικείο φύλο, η νεότερη ηλικία, η κατάθλιψη πριν από τη λοίμωξη και τα οξέα συμπτώματα COVID-19, κυρίως η αλλοίωση της συνείδησης, η ζάλη και η μυαλγία.

"Δεν περιμέναμε τόσο υψηλούς αριθμούς ή τόσο σαφή διαφορά σε άμεση σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό", δήλωσε ο Carsten Finke, από την Κλινική και τα Πανεπιστημιακά Εξωτερικά Ιατρεία Νευρολογίας του Charité-Universitätsmedizin Berlin και ένας από τους συν-συγγραφείς της μελέτης.

Σύμφωνα με τον Finke, η επίμονη κόπωση συνδέεται με μεγάλη προσωπική ταλαιπωρία, οδηγεί επίσης σε απουσίες από την εργασία και αποτελεί σημαντική επιβάρυνση για το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Συνεπώς, δεν υπάρχουν κατάλληλες θεραπευτικές επιλογές. Επιπλέον, δεν έχουν υπάρξει αξιόπιστα στοιχεία για τη συχνότητα εμφάνισης ύστερων και μακρόχρονων συνεπειών μετά την λοίμωξη με κορωνοιό. 

Σύμφωνα με τη μελέτη, μια άλλη συχνή συνέπεια μετά από μια λοίμωξη με κορωνοιό ήταν η γνωστική εξασθένιση, όπως προβλήματα συγκέντρωσης ή μνήμης. Υπήρχαν συνολικά στο 27% των ατόμων που είχαν μολυνθεί με SARS-CoV-2, το 26% είχε ήπια και το 1% μέτρια ελλείμματα.

Σε αντίθεση με την κόπωση, τα συμπτώματα ήταν συχνότερα στους ηλικιωμένους και στους άνδρες.

Άλλοι σχετιζόμενοι παράγοντες ήταν η χαμηλότερη εκπαίδευση και οι νευροψυχιατρικές συννοσηρότητες. Μόνο το 5% των μολυσμένων είχε τόσο επίμονη κόπωση όσο και γνωστική εξασθένιση. Η ερευνητική ομάδα δεν διαπίστωσε επίσης σημαντική συσχέτιση μεταξύ των δύο δηλωμένων παραπόνων.

Ως εκ τούτου, η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ανεξάρτητοι παράγοντες οδηγούν στην εμφάνιση των δύο συνεπειών. "Αυτό που μας ενδιαφέρει τώρα είναι αν τα γνωστικά ελλείμματα παραμένουν μόνιμα ή αν υποχωρούν", εξήγησε ο συν-συγγραφέας Walter Maetzler από το Τμήμα Νευρολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Schleswig-Holstein στο Κίελο.

"Είναι επίσης ένα ανοιχτό ερώτημα αν η λοίμωξη SARS-CoV-2 προκαλεί άνοια νωρίτερα στους ηλικιωμένους". Όσον αφορά την επίμονη κόπωση, τα τρέχοντα δεδομένα παρέχουν αρχικές ενδείξεις ότι αυτή είναι λιγότερο έντονη όσο περισσότερο διαρκεί η λοίμωξη. 

Πηγές:
eClinicalMedicine