Ύσσωπος: Πού χρησιμοποιείται το βότανο

Ο ύσσωπος hyssopus officinalis είναι πολυετές φυτό εγγενές στη Μεσόγειο και ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια της μέντας. Ποιες ιδιότητες έχει.

Χρησιμοποιήθηκε παραδοσιακά ως εντομοκτόνο και απωθητικό εντόμων. Σε παραδοσιακά θεραπευτικά συστήματα, ο ύσσωπος χρησιμοποιήθηκε ευρέως για τη θεραπεία του πονόλαιμου, σε κρυολογήματα, σε βρογχίτιδα, σε φλεγμονές, σε κολικούς εντέρου, ως διεγερτικό της όρεξης και ως αποχρεμπτικό. Το φυτό χρησιμοποιήθηκε σε αρώματα και τρόφιμα σε λικέρ, σάλτσες, πουτίγκες και γλυκά.

Ο ύσσωπος περιέχει μια σειρά από αρωματικά και πτητικά συστατικά. Οι χημικές ουσίες pinocamphone, isopinocamphone, τα πινένια, το καμφένιο και το άλφα-τερπινένιο αποτελούν περίπου το 70% του πτητικού ελαίου. Υπεύθυνες για τις ιατρικές εφαρμογές του φυτού είναι το πτητικό έλαιο και συστατικά με βιενεργείς δράσεις, όπως γλυκοζίτες (π.χ. hyssopin φλαβονοειδείς γλυκοζίτες, εσπεριδίνη και διοσμίνη), τανίνη, ολεανολικό οξύ, ουρσολικό οξύ, β-σιτοστερόλη, μαρρουβιίνης, ρητίνες, pinocampheol, κινεόλη, λιναλοόλη, τερπινεόλη, οξικό τερπινύλιο, οξικό βορνύλιο, cis -pinic οξύ, cis -pinonic οξύ, myrtenic οξύ, μυρτενόλης μεθυλο αιθέρα, δ -2-hydroxyisopinocamphone, μεθυλο myrtenate, cadinene, ροσμαρινικό οξύ.

Σήμερα η Εναλλακτική Ιατρική χρησιμοποιεί τον ύσσωπο στη θεραπευτική της φαρέτρα για μια ποικιλία προβλημάτων σε συνδυασμό με άλλα βότανα. Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα παθολογικών προβλημάτων όπου χρησιμοποιείται ο ύσσωπος εναι:

• Προβλήματα ήπατος, χολής.
• Εντερικά προβλήματα.
• Κοινό κρυολόγημα.
• Πονόλαιμο.
• Άσθμα.
• Ουρολοίμωξη
• Κολικοί
• Απώλεια της όρεξης.
• Κακή κυκλοφορία.
• Δερματικές παθήσεις (μώλωπες, εξανθήματα , εγκαύματα, κρυοπαγήματα).
• HIV / AIDS.

Σύμφωνα με μελέτες, ο ύσσωπος επιπρόσθετα:

• Βελτίωσε τα επίπεδα ορισμένων κυτοκινών (όπως η IL-4, IL-6, IL-17, και IFN-γ) σε ασθματικά ποντίκια
• Μείωσε τη μεταγευματική υπεργλυκαιμία σε πειραματόζωα
• Επέδειξε αντι-ιική δράση έναντι του ιού HIV

Παρενέργειες

Ο Ύσσωπος έχει εμμηναγωγό και εκτρωτικό αποτελέσματα και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από έγκυες και κατά τον θηλασμό.Το βότανο, ιδιαίτερα με τη μορφή των αιθέριων ελαίων έχει ενοχοποιηθεί για σπασμούς. Σε μελέτες αρουραίοι που έλαβαν υψηλές δόσεις αιθέριων ελαίων σε ενέσιμη μορφή παρουσίασαν γενικευμένη κρίση με σπασμούς και θάνατο.

Η νευροτοξικότητα του ύσσωπου φαίνεται ότι συνδέεται σχετίζεται με τα τερπένια που περιέχει. Άσθενείς που πάσχουν από επιληψία δεν πρέπει να χρησιμοποιούν το βότανο.

Όπως στην περίπτωση όλων των βοτάνων όταν χρησιμοποιούνται για ιατρική χρήση, πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα το βότανο να είναι ελεύθερο προσμίξεων και να υπάρχει η ενδεικνυόμενη ιατρική παρακολούθηση για τον καθορισμό της δοσολογίας και της διάρκειας της θεραπείας.