Ο ίδιος ο SARS-CoV-2 δεν εντοπίζεται στο σπέρμα και επομένως η σεξουαλική πράξη δεν συμμετέχει στη μετάδοσή του. Ωστόσο, ο ιός έχει φανεί πως επιδρά στους όρχεις και έχει επίπτωση στον αριθμό των σπερματοζωαρίων, στην κινητικότητα και στην ποιότητα του γενετικού υλικού. Αντίθετα, ο εμβολιασμός δεν έχει καμία επίδραση στην διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Τα παραπάνω ανακοινώθηκαν από ειδικούς επιστήμονες σε ειδική ενότητα με θέμα "COVID-19 και ανδρολογία", στη διάρκεια του 36ου Βορειοελλαδικού Ιατρικού Συνεδρίου που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη. Η ίδια εκδήλωση ασχολήθηκε και με τις επιπτώσεις της πανδημίας στην σεξουαλική ζωή των ζευγαριών, οι οποίες είναι σημαντικές και ενδιαφέρουσες.

Η επίδραση του ιού στους όρχεις και στο σπέρμα

Απαντώντας στο ερώτημα αν ο νέος κορωνοϊός μπορεί να βρεθεί στο σπέρμα, η βιολόγος αναπαραγωγής Θεοδοσία Ζεγκινιάδου (φωτογραφία) είπε πως αυτό δεν συμβαίνει, παρά το ότι πρώτες αναφορές από την Κίνα έδειξαν κάποια λίγα περιστατικά, σε ποσοστό15%. Όπως διευκρίνισε, το σύνολο του δείγματος της συγκεκριμένης μελέτης ήταν μόνο 6 ασθενείς, 4 στη φάση της λοίμωξης και 2 στη φάση ανάρρωσης. "Η πληθώρα των μελετών που ακολούθησαν, έδειξε ακριβώς το αντίθετο. Και μιλάμε για περιπτώσεις ασθενών που ήταν στην οξεία λοίμωξη και ασθενών που είχαν περάσει τη λοίμωξη και ήταν πλέον στη φάση της ανάρρωσης. Σε καμία από τις επόμενες εργασίες δεν βρέθηκε ιός στο δείγμα του σπέρματος και έτσι λοιπόν με απόλυτη βεβαιότητα νομίζω ότι μπορούμε να υιοθετήσουμε αυτή την άποψη", τόνισε για να προσθέσει πως αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, καθώς φανερώνει πως η σεξουαλική πράξη δεν μπορεί να ενοχοποιηθεί για τη μετάδοση του ιού.

Παρόλα αυτά, στο σπερμοδιάγραμμα σε ασθενείς που νοσούν από COVID-19 παρουσιάζονται κάποιες αλλοιωμένες παράμετροι, οι οποίες επικεντρώνονται κυρίως στον αριθμό των σπερματοζωαρίων, την κινητικότητα και σε μικρότερο βαθμό στη μορφολογία. Στην ιστοτομία από μια βιοψία του όρχι φαίνονται κάποια σπερματικά σωληνάρια με φυσιολογική λειτουργία και κάποια άλλα με αποδιοργανωμένα κύτταρα.

Εφόσον ο SARS-CoV-2 δεν έχει βρεθεί στο σπέρμα, τι είναι αυτό που προκαλεί τη ζημιά; "Θα μπορούσαν να είναι κάποια πρωτεϊνικά μόρια, τα οποία μπορούν να περάσουν και να επηρεάσουν τη λειτουργία, ή θα μπορούσε να είναι το οξειδωτικό στρες που προκαλείται από τη φλεγμονή που έχει προκληθεί με τη σειρά της από τον COVID", ανέφερε η κ. Ζεγκινιάδου, και πρόσθεσε: "τα πρώτα λίγα δεδομένα που υπάρχουν δείχνουν ότι το οξειδωτικό στρες έχει επίδραση και στην ποιότητα του γενετικού υλικού".

Σε ό,τι αφορά το εμβόλιο κατά της COVID-19 λοίμωξης, οι μελέτες έχουν δείξει πως δεν έχει καμία επίδραση στην ποιότητα του σπέρματος σε ανθρώπους που ελέγχθηκαν πριν και μετά τον εμβολιασμό τους. "Αυτό είναι ένα πάρα πολύ ευχάριστο και αισιόδοξο γεγονός, το οποίο ισχύει όχι μόνο για την ποιότητα του σπέρματος αυτή καθ΄ αυτή, αλλά και για το αποτέλεσμα της εξωσωματικής γονιμοποίησης", επεσήμανε.

Η διάρκεια των διαταραχών

Σε παρόμοιο πνεύμα, ο Χ. Μηλιώνης, ενδοκρινολόγος, επιμελητής Β' ΕΣΥ στο "Έλενα Βενιζέλου", ανέφερε πως ο νέος κορωνοϊός μπορεί να προσβάλλει τον ορχικό ιστό, όπως ήταν γνωστό ότι έκανε και ο παλιός (SARS-CoV-1)

"Προκαλούνται αρκετές πρωτοπαθείς βλάβες στους όρχεις και τελικά το κλινικό αποτέλεσμα είναι να έχουμε διαταραχές του σπέρματος στην COVID-19, στον όγκο, στην κινητικότητα, στη μορφολογία και στον αριθμό", είπε, προσθέτοντας πως είναι σοβαρότερες οι διαταραχές σε άτομα με βαριά νόσο. "Όπως σε όλα τα εμπύρετα νοσήματα ο πυρετός παίζει επιβαρυντικό ρόλο, ενώ οι παθολογικές παράμετροι παραμένουν για περίπου 80 μέρες μετά τη νόσο, το οποίο είναι φυσιολογικό αν αναλογιστούμε ότι η σπερματογέννεση κρατάει περίπου 3 μήνες", σημείωσε.

Σε ό,τι αφορά τις μακροπρόθεσμες επιδράσεις, δεν υπάρχει βεβαιότητα στους επιστήμονες. "Στους περισσότερους ασθενείς υπάρχει μια ομαλοποίηση των γαναδοτροπινών και της τεστοστερόνης μέσα σε 8 εβδομάδες μετά την ανάρρωση από οξεία λοίμωξη. Παρόλα αυτά, μεσοπρόθεσμα σε μια σημαντική μερίδα ασθενών μπορεί να παραμείνει κυρίως μειωμένη τεστοστερόνη και ωχρινοποιητική ορμόνη λόγω δευτεροπαθούς διαταραχής", υπογράμμισε.

Παράγοντες κινδύνου είναι η διάρκεια νοσηλείας, που καθορίζει και την βαρύτητα της νόσου, ο Δείκτης Μάζας Σώματος και η αυξημένη περίμετρος μέσης.

Η σεξουαλική ζωή στην πανδημία

Οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας και των lockdown όταν αυτά ήταν σε ισχύ, άφησαν αναπόφευκτα το στίγμα τους και στην σεξουαλική ζωή. Όπως ανέφερε ο καθηγητής Ψυχιατρικής στο ΑΠΘ, Λουκάς Αθανασιάδης (φωτογραφία), οι επιπτώσεις αφορούσαν τόσο τη μειωμένη σεξουαλική επιθυμία όσο και την σεξουαλική δυσλειτουργία.

"Δεν είναι μια ‘ερωτική’ περίοδος αυτή, είναι μια περίοδος στρες και έντασης, υπάρχουν συχνοί καυγάδες στα ζευγάρια, αύξηση της χρήσης ή κατάχρησης ουσιών και αύξησης της ενδοοικογενειακής βίας", είπε, σημειώνοντας πως η αύξηση της συχνότητας καταθλιπτικών και αγχωδών διαταραχών επέδρασαν έντονα και στη σεξουαλική δραστηριότητα.

Ωστόσο, δεν λείπουν και οι εξαιρέσεις, με ένα μέρος του πληθυσμού να την αυξάνει στην περίοδο της πανδημίας, ίσως σε μια προσπάθεια να χειριστούν το στρες και τις άλλες ψυχολογικές επιπτώσεις.

Αξιοσημείωτο εύρημα κάποιων μελετών είναι η αύξηση της χρήσης σκευασμάτων για τη στυτική δυσλειτουργία. Όπως ανέφερε ο καθηγητής, "δεν έχει διαπιστωθεί αν αυτό σχετίζεται με αυξημένη σεξουαλική δραστηριότητα  -δεν φαίνεται τόσο πολύ- ή με δυσκολίες στη σεξουαλική δραστηριότητα ή κάπου αλλού".

Επιχειρώντας μια πρόβλεψη για την μεταπανδημική εποχή, ο κ. Αθανασιάδης υιοθέτησε την υπόθεση του ελληνοαμερικανού καθηγητή του Yale Νικόλα Χρηστάκη, όπως διατυπώθηκε στο βιβλίο του "Apollo’s Arrow". "Λέει λίγο πολύ ότι η κατάσταση μετά την πανδημία θα μοιάζει με αυτή μετά τη γρίπη του 1920, όταν ο κόσμος μπήκε σε μια 10ετία με χαλάρωση των ηθών, οι άνθρωποι προσπαθούσαν να περνάνε καλά, έκαναν σεξουαλικές σχέσεις, το έριξαν έξω", είπε, διευκρινίζοντας πως αυτό δεν θα αφορά όλους.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Kρατά δυνάμεις και ποντάρει στα προϊόντα non-Covid η Pfizer
Γιατί πονά το σώμα μου
Ο θυμός αυξάνει τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο καρδιοπάθειας [μελέτη]