Ποιος είπε ότι οι γονείς δεν χρειάζονται “ψηφιακή ωριμότητα”; Στην εποχή που το πρώτο "παιχνίδι" ενός παιδιού μπορεί να είναι ένα tablet και η πρώτη του "παρέα" ένα avatar στο Roblox, ο ρόλος του γονιού δεν είναι να φωνάζει "κλείστο επιτέλους", αλλά να κρατά πυξίδα στον ψηφιακό χάρτη. Όχι με φόβο. Με σύνδεση. Με επίγνωση. Με... ωριμότητα.

Τι είναι ψηφιακή ωριμότητα;

Δεν έχει να κάνει με το αν ξέρεις να κάνεις scroll ή να ανεβάζεις story. Ψηφιακή ωριμότητα είναι η ικανότητα να χρησιμοποιείς την τεχνολογία με τρόπο που εξυπηρετεί την ανάπτυξη - όχι να την υπονομεύει. Είναι το να μπορείς να ξεχωρίσεις το χρήσιμο από το επιβλαβές. Το να μπαίνεις εσύ πρώτος στον ψηφιακό κόσμο του παιδιού σου, σαν συνοδοιπόρος - όχι σαν φύλακας άγγελος με σφυρί.

Από το playmobil στο PlayStation

Οι οθόνες είναι εδώ - και ήρθαν για να μείνουν. Δεν χρειάζεται πανικός. Χρειάζεται παρουσία. Πώς; Μπες στον κόσμο του. Ρώτα τι βλέπει στο YouTube, ποιος είναι ο αγαπημένος του TikToker, τι έμαθε από το ChatGPT. Συζητήστε για το “γιατί”. Όχι μόνο "τι βλέπεις;", αλλά "πώς σε κάνει να νιώθεις αυτό που βλέπεις;", "θα ήθελες να είσαι έτσι;", "τι θα έλεγες στον εαυτό σου αν ήσουν ο ήρωας του βίντεο";

Το παιδί δεν χρειάζεται έναν γονιό - κατάσκοπο αλλά έναν γονιό - καθρέφτη. Κάποιον που βλέπει, ακούει, ενθαρρύνει.Θέσε ψηφιακά όρια με αγάπη. Τα όρια δεν είναι τιμωρία, είναι φροντίδα. Όπως δεν αφήνεις το παιδί σου να φάει 5 κιλά παγωτό, έτσι δεν το αφήνεις και 5 ώρες μπροστά σε μια οθόνη χωρίς νόημα. Η ψηφιακή διατροφή του παιδιού χρειάζεται ποικιλία, μέτρο και ποιότητα.

Χρόνος: Οθόνη ανάλογα με την ηλικία (π.χ. 1 ώρα για παιδιά 6-10 ετών με επίβλεψη).

Περιεχόμενο: Όχι μόνο "όχι βία", αλλά και ναι σε εφαρμογές που καλλιεργούν φαντασία, ενσυναίσθηση και δημιουργικότητα.

Συν-θέαση: Αντί να το αφήσεις να δει κάτι μόνο του, κάτσε δίπλα του. Μπορεί να γίνει αφορμή για συζήτηση, γέλιο, σύνδεση.Το παιδί σου χρειάζεται εσένα, όχι απλώς κανόνες Η τεχνολογία δεν μεγαλώνει παιδιά. Οι γονείς το κάνουν. Το να είσαι παρών, να εκπαιδεύεσαι μαζί του, να παραδέχεσαι ότι κι εσύ δεν τα ξέρεις όλα αλλά μαθαίνεις, είναι από μόνο του παράδειγμα.

Θυμήσου: τα παιδιά δεν ακούνε τι λέμε όσο βλέπουν τι κάνουμε. Αν το κινητό είναι η προέκταση του χεριού σου, αν η τηλεόραση παίζει χωρίς σταματημό, αν η πρώτη σου αντίδραση είναι να πιάσεις το tablet όταν έχεις “δουλειά”, το παιδί αυτό μαθαίνει. Όχι από ενοχικό κήρυγμα, αλλά από εμπειρία.

Η ψηφιακή ωριμότητα δεν είναι ένας σταθμός που φτάνεις. Είναι μια καθημερινή επιλογή. Να είσαι δίπλα στο παιδί σου, με ανοιχτά μάτια, αυτιά και καρδιά. Να γίνεσαι καθρέφτης, όχι φίλτρο. Πυξίδα, όχι GPS.

Κι αν ένα βράδυ βρεθείς να κάνεις scrolling ενώ εκείνο σου ζητάει παρέα, απλώς σταμάτα. Κοίταξέ το. Άκου το. Παίξτε μαζί ένα παιχνίδι παλιό ή ψηφιακό. Αυτό είναι ψηφιακή γονεϊκότητα. Και είναι υπέροχη.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ι. Βαρδακαστάνης: Το αναπηρικό κίνημα συνεχίζει να αγωνίζεται και να διεκδικεί
Ενδυνάμωση των ασθενών: Καμπάνια ευαισθητοποίησης για την ενίσχυση υιοθέτησης της περιτοναϊκής κάθαρσης στην Ελλάδα
Ποιες τροφές αυξάνουν την καλή χοληστερόλη