Ισχυρότεροι φαίνεται ότι είναι οι δεσμοί των παιδιών με τους γονείς της μητέρας σε σχέση με το δέσιμο με τους παππούδες από τη μεριά του πατέρα, υποδεικνύει νέα έρευνα.

Ερευνητές ρώτησαν παππούδες πόσο συχνά είχαν πρόσωπο με πρόσωπο επαφή με τα εγγόνια τους.

Δείγμα περισσοτέρων των 800 παππούδων από την Ολλανδία μελετήθηκε για να φανεί η ποσότητα κοινωνικής επαφής με τα εγγόνια τους. Σχετικά με τους παππούδες που ζούσαν σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από τα εγγόνια τους, περισσότερο από το 30% των γιαγιάδων από τη μεριά της μητέρας και 25% των παππούδων είχαν καθημερινή επαφή ή λίγες φορές την εβδομάδα.

Αντίθετα, μόνο το 15% των παππούδων και από τις δυο μεριές δήλωσαν το ίδιο.

Ο Thomas Pollet, από τα Πανεπιστήμια του Νιούσκαστλ και της Αμβέρσας δήλωσε ότι ακόμα και σε οικογένειες όπου υπήρχε διαζύγιο, οι ερευνητές παρατήρησαν σταθερές διαφορές-οι παππούδες από τη μεριά της μητέρας έκαναν τη μεγαλύτερη προσπάθεια.

Η ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι υπάρχουν ψυχολογικοί μηχανισμοί γι αυτό, διότι όπως βλέπουμε ιστορικά, οι γυναίκες σχετίζονται πάντα με τη μητρότητα, ενώ οι άντρες δεν μπορεί να είναι ποτέ σίγουροι ότι είναι οι βιολογικοί πατέρες των παιδιών τους.

Η βεβαιότητα αυτή υποδεικνύει ότι οι γονείς της μητέρας και ειδικά οι γιαγιάδες του παιδιού από τη μεριά της μητέρας μπορεί να διασχίσουν μεγαλύτερη απόσταση για να επισκεφθούν τα εγγόνια τους.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘Εvolutionary Psychology’.

Πηγές:
‘Εvolutionary Psychology’

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Η υγεία στην Ελλάδα με μια ματιά
Οι δημιουργικές δραστηριότητες προστατεύουν από τη γήρανση του εγκεφάλου
Παρέμβαση με εικονική πραγματικότητα μειώνει το άγχος του θανάτου