Αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα μελέτης που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Γερμανικής Εταιρείας Πνευμονολογίας και Αναπνευστικής Ιατρικής (DGP) στο Ντίσελντορφ.

Oι νευρολογικές βλάβες είναι μία από τις πιο καταστροφικές επιπλοκές της ECMO και συνδέεται με υψηλή θνησιμότητα. Υπάρχουν όμως ελάχιστα δεδομένα σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου για ενδοκρανιακή αιμορραγία ή ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια της ECMO.

"Τα αποτελέσματα από αναδρομικές μελέτες και αναλύσεις μητρώων δείχνουν ότι η πτώση της μερικής πίεσης του αρτηριακού διοξειδίου του άνθρακα κατά τις πρώτες 24 ώρες μετά την έναρξη της θεραπείας ECMO σχετίζεται με υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης νευρολογικών επιπλοκών, όπως ενδοκρανιακή αιμορραγία και εγκεφαλική ισχαιμία", αναφέρει ο Kevin Roedl από το Τμήμα Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Hamburg-Eppendorf.

Στις μελέτες διερευνήθηκαν οι μεταβολές στη μερική πίεση του αρτηριακού διοξειδίου του άνθρακα.

Στόχος της μονοκεντρικής, αναδρομικής μελέτης σε ένα τριτοβάθμιο κέντρο ECMO ήταν να αναλυθούν οι μεταβολές της αρτηριακής μερικής πίεσης του διοξειδίου του άνθρακα κατά την έναρξη της θεραπείας ECMO όσον αφορά τη συσχέτιση με νευρολογικές επιπλοκές.

Αναλύθηκαν δεδομένα από 618 ασθενείς που είχαν λάβει φλεβοαρτηριακή ή φλεβοφλεβική ECMO για καρδιοκυκλοφορική υποστήριξη ή υποστήριξη ανταλλαγής αερίων μεταξύ Ιανουαρίου 2011 και Απριλίου 2021 και για τους οποίους ήταν διαθέσιμη εγκεφαλική αξονική τομογραφία. Σε 295 ασθενείς, η ECMO απαιτήθηκε για αναπνευστική υποστήριξη, σε 207 για κυκλοφορική υποστήριξη και σε 116 για εξωσωματική καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (eCPR).

Η ερευνητική ομάδα του Roedl ανέφερε ότι η ενδοεγκεφαλική αιμορραγία ήταν συχνότερη σε ασθενείς με αναπνευστική ανεπάρκεια (19,0%) από ό,τι σε ασθενείς με ανακοπή κυκλοφορίας (8,2%) και σε ασθενείς με eCPR (4,3%).

Αντίθετα, η επίπτωση του ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου και της υποξικο-ισχαιμικής εγκεφαλικής βλάβης ήταν υψηλότερη σε ασθενείς με ανακοπή κυκλοφορίας (20,3% και 7,7%) και eCPR (17,2% και 38,8%) από ό,τι σε ασθενείς με αναπνευστική ανεπάρκεια (4,7% και 2,4%).

Η ένδειξη για ECMO παίζει ρόλο στην εγκεφαλική βλάβη

Ο Roedl και η ομάδα του ανέφεραν ότι παρατηρήθηκαν συσχετίσεις μεταξύ των ενδείξεων για ECMO (OR 2,418 [95% CI 1,128-5,187] p=0,023), της αντιθρομβίνης III (OR 1,018 [95% CI 1,004-1,031] p=0,009) και της εμφάνισης ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας.

Επιπλέον, η καρβοξυαιμοσφαιρίνη (OR 1,320 [95-% CI 1,073-1,624], p=0,009) και η ένδειξη για ECMO (OR 0,023 [95-% CI 0,083-0,498], p<0,001) συσχετίστηκαν με την εμφάνιση ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου.

Αντίθετα, δεν υπήρχε σημαντική συσχέτιση μεταξύ της σχετικής μεταβολής της μερικής πίεσης του διοξειδίου του άνθρακα (RelΔPaCO2) και της ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας ή της εγκεφαλικής ισχαιμίας.

"Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η πτώση της αρτηριακής μερικής πίεσης του διοξειδίου του άνθρακα κατά την έναρξη της θεραπείας ECMO δεν σχετίζεται με συμβάντα ενδοκρανιακής αιμορραγίας ή εγκεφαλικής ισχαιμίας", καταλήγει ο Roedl.

Χρειάζονται επειγόντως περισσότερες μελέτες για τον εντοπισμό παραγόντων κινδύνου για νευρολογικές επιπλοκές κατά τη διάρκεια της θεραπείας ECMO και για να καταστεί δυνατή η ειδική θεραπεία.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Αυξημένος κίνδυνος κατάποσης ξένων σωμάτων από παιδιά την περίοδο των Χριστουγέννων
GLP-1 αγωνιστές: Πιθανή προστασία των οστών σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 [Μελέτη]
Αναστάτωση για τη Μονάδα τεχνητού νεφρού του νοσοκομείου Χαλκιδικής