Η πρώτη μέρα στο σχολείο - είτε πρόκειται για το νηπιαγωγείο είτε για την πρώτη δημοτικού - μοιάζει με πτήση χωρίς επιστροφή. Από το γνώριμο “σπίτι - μαμά - μπαμπάς” στο “τάξη - δάσκαλος - κανόνες - καινούριοι φίλοι”. Πώς μπορούμε να στηρίξουμε τα παιδιά μας να μπουν σε αυτή τη νέα φάση με χαρά, σιγουριά και λιγότερο άγχος; Η απάντηση δεν βρίσκεται σε μεγάλες προετοιμασίες ή checklists, αλλά σε κάτι πολύ πιο απλό: στις καθημερινές μας συνήθειες.

1. Παίζουμε...σχολείο!

Τα παιδιά κατανοούν καλύτερα τον κόσμο μέσα από το παιχνίδι. Μπορείτε να παίξετε μαζί “σχολείο” στο σπίτι, αλλά με το παιδί σε ρόλο δασκάλου και εσάς σε ρόλο μαθητή. Έτσι νιώθει ότι έχει τον έλεγχο, εκφράζει τυχόν ανησυχίες του και προβάλλει τις προσδοκίες του για το σχολείο. Μπορεί να φανεί και τι το δυσκολεύει - εκεί που “κρατάει αυστηρά ο δάσκαλος” ή “φοβάται να πάει τουαλέτα”.

2. Ρουτίνα με ρυθμό, όχι ρομπότ.

Η μετάβαση από το καλοκαιρινό “ξυπνάμε όποτε” στη σχολική πειθαρχία μπορεί να γίνει ήπια. Ξεκινήστε 1-2 εβδομάδες πριν το σχολείο με μια ήπια ρουτίνα: σταθερή ώρα ύπνου και πρωινού ξυπνήματος, λίγο πρωινό διάβασμα ή άσκηση, ώρα χαλάρωσης το απόγευμα. Όχι για να πειθαρχήσουν, αλλά για να αισθανθούν ασφάλεια και προβλεψιμότητα.Η ρουτίνα είναι σαν μουσική: δεν χρειάζεται αυστηρότητα, χρειάζεται ρυθμό.

3. Ας διαλέξει το δικό του παγούρι.

Η ενίσχυση της αυτονομίας είναι το κλειδί για την προσαρμογή. Αφήστε το παιδί να επιλέξει το παγούρι του, την τσάντα του, το lunch box. Αυτά τα μικρά “δικά του” αντικείμενα γίνονται σημεία αναφοράς μέσα στη νέα εμπειρία. Αν είναι νηπιαγωγείο, βοηθάει και η εξάσκηση στο άνοιγμα-κλείσιμο τους από πριν. Μικρές δεξιότητες = μεγάλα άλματα αυτοπεποίθησης.

4. Σώμα και συναίσθημα πάνε παρέα.

Μπορούμε κάθε πρωί ή κάθε βράδυ να έχουμε μικρά "τελετουργικά σύνδεσης": ένα τραγουδάκι, μια ανάσα μαζί, ένα παιχνίδι "πες μου πώς νιώθει το στομάχι σου σήμερα". Τα παιδιά δυσκολεύονται να εκφράσουν το άγχος τους με λόγια, αλλά το δείχνουν στο σώμα: κακός ύπνος, πόνοι στην κοιλιά, εκνευρισμός. Όταν τους δίνουμε χώρο να νιώσουν, τα αποφορτίζουμε. 

5. Ιστορίες για μικρούς μαθητές.

Τα βιβλία είναι μεγάλοι σύμμαχοι. Διαβάστε μαζί παιδικά βιβλία για την πρώτη μέρα στο σχολείο ή για ήρωες που πάνε σχολείο και φοβούνται ή ενθουσιάζονται. Όταν βλέπει το παιδί τον εαυτό του σε μια ιστορία, νιώθει πως δεν είναι μόνο του. Μερικά αγαπημένα: Η πρώτη μέρα στο σχολείο του Λύκου, Ο Μπρούνο πάει σχολείο, Τι φοβάται ο Αϊνστάιν;

6. Ας μην το κάνουμε μεγάλο θέμα.

Όσο πιο ήρεμα και φυσικά προσεγγίσουμε την αρχή του σχολείου, τόσο το παιδί παίρνει το μήνυμα ότι “αυτό είναι φυσιολογικό και μπορώ να το διαχειριστώ”. Αν το κάνουμε “τρομερό γεγονός” με πολύ άγχος ή υπερενθουσιασμό, μπορεί να το φορτωθεί και συναισθηματικά. Μιλάμε απλά, με ειλικρίνεια και θετικότητα: “Θα γνωρίσεις καινούρια πράγματα. Και θα είμαστε δίπλα σου κάθε μέρα.”

Η μετάβαση στο σχολείο δεν είναι μόνο του παιδιού - είναι και του γονιού. Επιτρέψτε και στον εαυτό σας να νιώσει, να συγκινηθεί, να ανησυχήσει. Δεν χρειάζεται να είστε τέλειοι. Αρκεί να είστε διαθέσιμοι. Όταν το παιδί σας δει ήρεμους και συνδεδεμένους, θα εμπιστευτεί πως όλα πάνε καλά.

Καλή αρχή, μικρέ μου μαθητή - και σε εσένα, μαμά και μπαμπά. Το σχολείο δεν είναι μόνο διάβασμα. Είναι ζωή. Και μόλις ξεκινάει!

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ι. Βαρδακαστάνης: Το αναπηρικό κίνημα συνεχίζει να αγωνίζεται και να διεκδικεί
Ενδυνάμωση των ασθενών: Καμπάνια ευαισθητοποίησης για την ενίσχυση υιοθέτησης της περιτοναϊκής κάθαρσης στην Ελλάδα
Ποιες τροφές αυξάνουν την καλή χοληστερόλη