Για επικινδυνότητα της πολιτικής περιορισμού στη συνταγογράφηση διαγνωστικών εξετάσεων σε παιδιά, κάνει λόγο η Ομοσπονδία Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων.

Με επιστολή προς τον ΕΟΠΥΥ, το προεδρείο της Ομοσπονδίας επισημαίνει τα ακόλουθα:

Η ιατρική πράξη προϋποθέτει την ελεύθερη και ανεμπόδιστη άσκηση της επιστημονικής κρίσης του ιατρού, ο οποίος έχει την αποκλειστική ευθύνη να καθορίσει ποιες εξετάσεις είναι αναγκαίες για τη διάγνωση και τη θεραπευτική αντιμετώπιση του ασθενούς.

Η πολιτική που εφαρμόζει ο ΕΟΠΥΥ, επιβάλλοντας περιορισμούς στη συνταγογράφηση με γνώμονα την αποφυγή υπέρβασης κόστους, είναι άκρως επικίνδυνη.

Μεταφέρει ουσιαστικά στον ιατρό το βάρος της οικονομικής διαχείρισης, οδηγώντας τον σε φόβο ή δισταγμό να αιτηθεί τις απαραίτητες εξετάσεις.

Το αποτέλεσμα είναι ορατός κίνδυνος ελλιπούς διαγνωστικής διερεύνησης, καθυστερήσεων ή ακόμη και λανθασμένων εκτιμήσεων, με δυσμενείς συνέπειες για την υγεία του ασθενούς. 

Είναι κρίσιμο να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ ιατρικής κρίσης και ασφαλιστικής αποζημίωσης:

  • Ο ιατρός δεν μπορεί και δεν πρέπει να τιμωρείται επειδή άσκησε την επιστημονική του κρίση, ακόμη κι αν αυτή υπερβαίνει το πλαίσιο που ο ΕΟΠΥΥ θεωρεί αποζημιώσιμο.
  • Ο ΕΟΠΥΥ έχει δικαίωμα, στο πλαίσιο της λειτουργίας του, να αποζημιώνει μέχρι τα όρια που θέτει. Το πέραν αυτών μπορεί να βαρύνει τον ίδιο τον ασφαλισμένο, ποτέ όμως τον ιατρό.
  • Οι λεγόμενες «υπερβολικές» ή «άσκοπες» αιτήσεις εξετάσεων, μπορούν να φιλτραριστούν σε επίπεδο αποζημίωσης, όχι με επιβολή προστίμων στους γιατρούς.

Ο ιατρός είναι υπεύθυνος να ασκεί την επιστήμη του με γνώμονα μόνο το συμφέρον του ασθενούς, χωρίς να κάνει εκπτώσεις στα διαγνωστικά του εργαλεία «στον βωμό της οικονομίας».

Ο ασφαλιστικός φορέας είναι αφενός υπεύθυνος να ελέγξει και αφετέρου να αποφασίσει τι θα αποζημιώσει. Το υπόλοιπο μπορεί να το καλύψει ο ασθενής. Έτσι διασφαλίζεται και η ελευθερία της ιατρικής πράξης και η βιωσιμότητα του συστήματος.

Οι παιδίατροι ζητούν την άμεση επανεξέταση και τροποποίηση της πολιτικής περιορισμού στη συνταγογράφηση, ώστε:

  1. Ο ιατρός να είναι απολύτως ελεύθερος να ζητά οποιαδήποτε εξέταση κρίνει αναγκαία για τη διάγνωση ή τον προληπτικό έλεγχο.
  2. Ο ΕΟΠΥΥ να αποζημιώνει έως τα όρια που ο ίδιος θέτει, χωρίς όμως να επιβάλλει πρόστιμα ή να παρεμβαίνει στην ιατρική κρίση.
  3. Να διαμορφωθεί διαφανές πλαίσιο αποζημίωσης, ώστε να είναι σαφές στον πολίτη ποιες εξετάσεις καλύπτονται και ποιες όχι.

Όπως επισημαίνουν, η διασφάλιση της ανεξαρτησίας του ιατρού στη διαγνωστική διαδικασία αποτελεί όρο εκ των ων ουκ άνευ για την ορθή και ασφαλή παροχή υπηρεσιών υγείας στους πολίτες.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Κουραμπιέδες, μελομακάρονα και μια αίσθηση ανεκπλήρωτου
Το πρώτο και μοναδικό βιο - ομοειδές φάρμακο για την πολλαπλή σκλήρυνση μπαίνει στις ΗΠΑ
Ι. Βαρδακαστάνης: Το αναπηρικό κίνημα συνεχίζει να αγωνίζεται και να διεκδικεί