Ερευνητές από το Γερμανικό Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο και το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ δείχνουν πώς ορισμένα παυσίπονα επηρεάζουν τον μεταβολισμό του σιδήρου στα κύτταρα του καρκίνου του ήπατος και μπορούν έτσι να συμβάλλουν στην έλλειψη σιδήρου και στην αναιμία σε ασθενείς με καρκίνο.

Τα παυσίπονα, όπως η δικλοφενάκη και η παρακεταμόλη, είναι από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα παγκοσμίως. Ανακουφίζουν από τον πόνο και τις φλεγμονές και θεωρούνται καλά ανεκτά. Μια νέα μελέτη με επικεφαλής την Ursula Klingmüller στο Γερμανικό Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο (DKFZ) και τον Jens Timmer από το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ δείχνει τώρα ότι αυτά τα φάρμακα επηρεάζουν με απροσδόκητο τρόπο τον μεταβολισμό του σιδήρου σε ασθενείς με καρκίνο του ήπατος και μπορούν να ευνοήσουν την αναιμία.

Σε συνεργασία με επιστήμονες από τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία της Χαϊδελβέργης και της Λειψίας, οι ερευνητές κατάφεραν να αποδείξουν ότι και τα δύο παυσίπονα, ενώ μετριάζουν την φλεγμονώδη αντίδραση, ταυτόχρονα αυξάνουν σημαντικά την παραγωγή της ορμόνης ηπκιδίνης, η οποία ρυθμίζει τον σίδηρο, στα καρκινικά κύτταρα του ήπατος. Αυτό αναστέλλει την απορρόφηση σιδήρου από το έντερο και την απελευθέρωσή του από αποθήκες όπως το ήπαρ. Τα υπερβολικά επίπεδα ηπκιδίνης μπορούν να οδηγήσουν σε μειωμένη απορρόφηση σιδήρου και κατακράτηση του υπάρχοντος σιδήρου στα αποθηκευτικά σημεία, γεγονός που με τη σειρά του ευνοεί την αναιμία.

"Τα αποτελέσματά μας σε ανθρώπινες κυτταρικές σειρές υποδηλώνουν ότι η λήψη κοινών παυσίπονων σε ασθενείς με καρκίνο μπορεί να έχει ανεπιθύμητες παρενέργειες στην ισορροπία του σιδήρου", λέει η επικεφαλής της μελέτης, Ursula Klingmüller. "Ιδιαίτερα στα καρκινικά κύτταρα του ήπατος, μπορέσαμε να δείξουμε ότι οι δραστικές ουσίες δικλοφενάκη και παρακεταμόλη ενεργοποιούν σηματοδοτικές οδούς που ενισχύουν την παραγωγή ηπκιδίνης".

Η ομάδα συνδύασε τις πιο σύγχρονες πρωτεομικές αναλύσεις με μαθηματική μοντελοποίηση για να κατανοήσει τους υποκείμενους μηχανισμούς. Αποδείχθηκε ότι τα φάρμακα μεταβάλλουν τη δραστηριότητα συγκεκριμένων σηματοδοτικών οδών στο εσωτερικό των καρκινικών κυττάρων – ιδίως των οδών IL-6 και BMP, οι οποίες ελέγχουν από κοινού την παραγωγή ηπκιδίνης. Σε υγιή ηπατικά κύτταρα, αυτό το φαινόμενο δεν εμφανίστηκε ή εμφανίστηκε μόνο σε μικρό βαθμό.

Τα αποτελέσματα ανοίγουν νέες προοπτικές για εξατομικευμένη θεραπεία του πόνου σε ασθενείς με καρκίνο, οι οποίοι συχνά πάσχουν από αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου.

"Οι υπολογισμοί του μοντέλου μας δείχνουν ότι η στοχευμένη αναστολή του υποδοχέα BMP θα μπορούσε να αποτρέψει την ανεπιθύμητη αύξηση της ηπκιδίνης", εξηγεί ο Jens Timmer, συν-διευθυντής της μελέτης από το Πανεπιστήμιο της Φράιμπουργκ. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει μακροπρόθεσμα στην αποφυγή της έλλειψης σιδήρου και της αναιμίας που προκαλείται από τη θεραπεία.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε στενή συνεργασία μεταξύ του DKFZ, του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Χαϊδελβέργης, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Λειψίας και του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ.

Πηγές:
Γερμανικό Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Πόνος: Οι καλύτερες στάσεις ύπνου
Ο βασιλιάς Κάρολος κερδίζει τη μάχη με τον καρκίνο και απευθύνει έκκληση για έγκαιρη διάγνωση
Αυξημένοι υγειονομικοί έλεγχοι ενόψει εορτών - Τι γίνεται με εταιρείες εστίασης που δέχονται παραγγελίες