Ερευνητές ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν ορισμένες ενδείξεις ότι η αποφυγή του γάλατος της αγελάδας από νεογνά μπορεί ενδεχομένως να βοηθήσει στην πρόληψη της εμφάνισης διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά με κληρονομικό κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.

Τα παιδιά θα πρέπει να ακολουθηθούν για χρόνια για να σιγουρευτούν οι επιστήμονες αλλά οι Φιλανδοί ερευνητές ανακάλυψαν έμμεσες ενδείξεις ότι η χορήγηση ειδικής φόρμουλας στα νεογνά μπορεί ενδεχομένως να βοηθά.

Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 230 νεογνά που σταμάτησαν να θηλάζουν είναι προκαταρκτική έρευνα της αγωγής. Μεγαλύτερη έρευνα σε 2.160 παιδιά βρίσκεται σε εξέλιξη σε 15 χώρες και αναμένεται να παράσχει οριστική απάντηση στην ερώτηση το 2017.

Στόχος είναι η πρόληψη του διαβήτη 1.

Η έρευνα περιέλαβε παιδιά που έλαβαν τη φόρμουλα όταν δεν ήταν διαθέσιμος θηλασμός.

Αντί της συνηθισμένης φόρμουλας με αγελαδινό γάλα, περίπου τα μισά νεογνά κατανάλωσαν ειδική φόρμουλα στην οποία πρωτεΐνες που βρίσκονται στο μέρος καζεΐνης του γάλατος διασπάστηκαν σε πολύ μικρά κομμάτια για να ενεργοποιηθεί το ανοσοποιητικό σύστημα, σε μια διαδικασία που ονομάζεται υδρόλυση.

Τα αποτελέσματα της πιλοτικής έρευνας, που παρουσιάστηκαν στο περιοδικό ‘New England Journal of Medicine’, έδειξαν ότι νεογνά που κατανάλωσαν φόρμουλα υδρόλυσης είχαν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αντισώματα που εκτιμάται ότι ανοίγουν το δρόμο για την εμφάνιση διαβήτη.

Ο Dr. Mikael Knip, από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, σημειώνει ότι τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η προληπτική διατροφική παρέμβαση που στοχεύει στη μείωση του κινδύνου διαβήτη 1 μπορεί ενδεχομένως να καταστεί εφικτή.

Τα παιδιά που κατανάλωσαν αγελαδινό γάλα είχαν διπλάσιες πιθανότητες σε σχέση με άλλα παιδιά να εμφανίσουν ένα ή περισσότερα αντισώματα που σχετίζονται με τον διαβήτη. Τα αντισώματα χρειάστηκαν 3 έως 10 χρόνια να εμφανιστούν.

Ωστόσο, η πιλοτική έρευνα δεν ήταν αρκετά μεγάλη ώστε να αποφανθεί αν η αποφυγή του γάλατος της αγελάδας μειώνει τον πραγματικό κίνδυνο για διαβήτη. Ποσοστό 8% όσων κατανάλωσαν γάλα αγελάδας εμφάνισαν διαβήτη 1 σε σύγκριση με ποσοστό 6% που κατανάλωσαν την ειδική φόρμουλα, διαφορά που δεν ήταν σημαντική στατιστικά.

Ο Knip δήλωσε ότι δεν ανέμεναν 100% πρόληψη της νόσου.

Όλα τα νεογνά που έλαβαν μέρος στην έρευνα είχαν γενετική προδιάθεση στο διαβήτη και τουλάχιστον ένα μέλος της οικογένειας με διαβήτη 1. Παρακολουθήθηκαν μέχρι την ηλικία των 10 ετών.

Πηγές:
‘New England Journal of Medicine’.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Μύθοι και αλήθειες για την ανδρική υπογονιμότητα
Διπολική διαταραχή: Ο ρόλος της στην επιτυχία
Μια φωταγώγηση μετά από δεκαετίες