Η αμερικανίδα ηθοποιός Τζάκλιν Σμιθ, ποτέ δεν θα ξεχάσει την ημέρα που ανακάλυψε ότι είχε καρκίνο στο μαστό. Ποτέ δεν θα ξεχάσει όμως και το μάθημα που πήρε τις πρώτες στιγμές ως καρκινοπαθής.

Καθώς ο γιατρός έκανε τη διάγνωση, η ίδια βρισκόταν σε κατάσταση πανικού, όπως περιγράφει. Έμοιαζε με κάτι σουρρεαλιστικό. Τέτοιες στιγμές κανείς δεν θέλει να ακούει αυτά που του λένε.’

Το μάθημα που πήρε εκείνη την ημέρα ήταν πως δεν πρέπει κανείς να πηγαίνει μόνος στον γιατρό. Ο σύζυγός της ήταν περισσότερο συγκεντρωμένος και μπόρεσε να απευθύνει τις κατάλληλες ερωτήσεις στον γιατρό, σχετικά με τη θεραπεία.

Η Σμιθ θυμάται πως το μόνο που μπόρεσε να ρωτήσει ήταν αν θα παρέμενε ζωντανή για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Η απάντηση ήταν ‘ναι, κατά 98%’.

Πέντε χρόνια αργότερα, η γνωστή ηθοποιός είναι ακόμα εδώ για τα παιδιά της. Είναι μια από τις 2,4 εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ που επιβίωσαν από τον καρκίνο στον μαστό.

Oταν η Σμιθ γύρισε στο σπίτι από τον γιατρό, εκείνη την ημέρα, το μόνο που ήθελε να πει ήταν ‘βγάλε το στήθος μου, βγάλ’το’. Όμως ο σύζυγός της που ήταν γιατρός της έδειξε έρευνες που ανέφεραν ότι η καλύτερη λύση για το είδος του όγκου που είχε ήταν η ογκεκτομή και η ραδιοθεραπεία.

Και η ηθοποιός Ολίβια Νιούτον- Τζον, μετά την διάγνωση καρκίνου δηλώνει πως το ένστικτό της δεν βγήκε αληθινό. Φοβούμενη να κάνει χημειοθεραπεία, όταν διαγνώστηκε όγκος στο μαστό το 1992, στράφηκε σε εναλλακτικές θεραπείες, όπως βελονισμό και ομοιοπαθητική, ενώ σκεφτόταν να την παραλείψει.

Ωστόσο, τώρα δηλώνει ότι η χημειοθεραπεία δεν ήταν τόσο δυσάρεστη όσο νόμιζε. Όπως δηλώνει, επεκράτησε ο κοινός νους. Μια φίλη της την ρώτησε γιατί να ρισκάρει έστω και ένα καρκινικό κύτταρο, έχοντας και ένα παιδί να μεγαλώσει.

Μετά από μαστεκτομή ακολούθησε χημειοθεραπεία.

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορεί να κάνει μια γυναίκα με καρκίνο, συνεχίζει η Σμιθ, είναι να θυμάται τη δύναμη των φίλων. Η οικογένεια θα συμπαρασταθεί αλλά έχει έντονα συναισθήματα. Οι φίλες την βοήθησαν πολύ.

Ιδιαίτερα βοηθήθηκε από φίλη που ξεπέρασε τον καρκίνο στο μαστό. Της συμπαραστάθηκε και της έδειξε πως τώρα πια έχει περάσει στην αντίθετη όχθη της αρρώστιας, έχοντας ξεπεράσει το πρόβλημα.

Καμιά φορά μπορεί νέες φίλες να αποδειχτούν πολύτιμο στήριγμα. Όταν η Ολίβια Νιούτον- Τζον φοβήθηκε την αγωγή με χημειοθεραπεία, ο ογκολόγος της την έφερε σε επαφή με άλλες γυναίκες που είχαν υποστεί χημειοθεραπεία και τη βοήθησαν να αντιμετωπίσει τον φόβο της.

Ωστόσο η ηθοποιός έχει διαφορετική άποψη από την Σμιθ, σχετικά με τη γνωστοποίηση του νέου σε φίλες. Όταν έμαθε για τη διάγνωσή της τηλεφώνησε στις φίλες της να τους πει το νέο. Η δεύτερη φίλη στην οποία μίλησε ξέσπασε σε κλάματα και η ηθοποιός σκέφτηκε πως η αντίδραση αυτή δεν ήταν αυτό που χρειαζόταν εκείνη τη στιγμή.

Έτσι ανέθεσε στην αδερφή της και σε φίλες να τηλεφωνήσουν. Αυτή θα μπορούσε να εστιάσει σε θετικές σκέψεις αντί για την ασθένεια.

Η αμερικανίδα ογκολόγος Runowicz σημειώνει ότι για να επιλέξει η ασθενής, πιθανόν, ανάμεσα από διαφορετικά θεραπευτικά σχήματα θα πρέπει να ξέρει τι είδους όγκο έχει και πόσο γρήγορα μεγαλώνει.

Πιστεύει πως η γυναίκα που πάσχει από καρκίνο πρέπει να βρει λίγο χρόνο για να σκεφτεί τη στρατηγική όσον αφορά τη θεραπεία και τις επιλογές που έχει. Ο καρκίνος υπήρχε εκεί για χρόνια μέχρι να διαγνωστεί. Όμως, συναισθηματικά η ασθενής αισθάνεται ότι πρέπει όλα να γίνουν την επόμενη μέρα, ενώ δεν είναι έτσι.

Η γιατρός συνιστά να ζητούν οι γυναίκες δεύτερη ή ακόμα και τρίτη γνώμη για τις επιλογές στη θεραπεία.

 Όταν αρχίσουν χημειοθεραπεία να σταματήσουν να σκέφτονται ότι θα έχουν μια φυσιολογική ζωή, γιατί η χημειοθεραπεία την αλλάζει με την κούραση και την αδιαθεσία που τη συνοδεύει. Πρέπει να αποδεχτεί η γυναίκα ότι θα περάσει άβολα μόνο ένα σύντομο διάστημα στη ζωή της, μπροστά στην ολόκληρη ζωή που την περιμένει.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Η κοινωνική διάσταση της αύξησης των ψυχιατρικών διαταραχών
Ο Μ. Θεμιστοκλέους για τις προτεραιότητες του Υπουργείου Υγείας για το 2026
Βράβευση ΕΟΠΑΕ στο 7ο Συνέδριο Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας στην Υγεία – ΠΟΚοιΣΠΕ 2025